Με το ηχηρό σύνθημα «οι συνήθειες μπορεί να άλλαξαν, αλλά ο καρκίνος όχι» η Ελληνική Ομοσπονδία Καρκίνου (ΕΛΛΟΚ) ξεκίνησε εδώ και αρκετούς μήνες μία καμπάνια για να θυμίσει στο πανελλήνιο πως τα ογκολογικά νοσήματα δεν θα περιμένουν να περάσει η πανδημία.
Εδώ και 18 μήνες που ζούμε στους ρυθμούς και στον κλοιό του κορονοϊού πάρα πολλά προβλήματα υγείας σοβαρά και απειλητικά έχουνε μπει στο περιθώριο και ήδη ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εκτιμά ότι λόγω αυτού του φαινομένου που φυσικά δεν περιορίζεται στην Ελλάδα θα βρεθούμε μέχρι το 2050 μπροστά σε μία εκρηκτική αύξηση καθυστερημένων διαγνώσεων ογκολογικών προβλημάτων κατά τουλάχιστον 30%.
Παράλληλα Ευρήματα που ήρθαν πρόσφατα στο φως δείχνουν ότι κατά τη διάρκεια των πανδημικό μηνών μειώθηκε έως και 67 τοις 100 η συμμετοχή ογκολογικών ασθενών σε κλινικές έρευνες για τον καρκίνο των πνευμόνων ενώ άλλες έρευνες δείχνουν ότι μειώθηκαν οι νέες διάγνωσης τον καρκίνο του μαστού κατά 36 τοις 100 κάτι που φυσικά δεν μπορεί να εξηγηθεί με τη λογική παρά μονάχα με το γεγονός ότι οι ασθενείς δεν πήγα να εξεταστούν.
Θα πρέπει λοιπόν να ξαναθυμηθούμε όλες εκείνες τις συμβουλές που περιλαμβάνουν την υγιεινή διατροφή, την διακοπή του καπνίσματος, την αποφυγή καύσης ξύλου στα τζάκια μόλις αρχίσουν τα πρώτα χειμωνιάτικα κρύα γιατί το τζάκι δημιουργεί μια υπέροχη αίσθηση θαλπωρής αλλά δυστυχώς η επίδραση του στην υγεία τόσο μέσα στο σπίτι όσο και στην συνολική ατμόσφαιρα της περιοχής που ζούμε είναι τραγικά βλαβερή με τουλάχιστον 13.000 θανάτους κατά έτος να καταγράφονται εξαιτίας της αιθαλομίχλης -του μαύρου άνθρακα- στην οποία συμμετέχουν τα μικροσωματίδια από την καύση ξύλου ή πέλετ ή βιομάζας, όπως προειδοποιεί ο πρόεδρος της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρίας Βαγγέλης Φιλόπουλος.
Φυσικά, το πρόβλημα δεν εντοπίζεται μόνο στα ογκολογικά νοσήματα. Και οι καρδιοπάθειες έχουν αυξηθεί με το στρες και την συνεχόμενη ανασφάλεια για το αν θα αρρωστήσουμε, για το μέλλον, για το αν θα νοσήσουν τα παιδιά στο σχολείο, για το που θα κυμανθούν τα εισοδήματα μας και πόσο θα πληγεί η εργασία μας, ενώ είναι γεγονός ότι έχουν απορρυθμιστεί πολλοί καρδιολογικοι’ και υπερτασικοί ασθενείς γιατί είτε σταμάτησαν να συνομιλούν με το γιατρό τους είτε γιατί περιόρισαν μόνοι τους κάποια φάρμακα με αποτέλεσμα να έχουν χάσει τη ρύθμιση τους
Από την άλλη, το στρες της πανδημίας έχει κάνει κακό σε όλους τους ανθρώπους που πάσχουν από αυτοάνοσα νοσήματα τα οποία επηρεάζονται άμεσα από το άγχος και την σωματοποίηση του, έτσι λοιπόν άνθρωποι με σκλήρυνση κατά πλάκας, ρευματοειδή αρθρίτιδα, συστηματικό λύκο του αίματος και άλλα αυτοάνοσα έχουν αντιμετωπίσει υποτροπές ή επιδείνωση της κατάστασης τους, ενώ παρόμοια επιδείνωση μπορεί να βιώνουν άνθρωποι που έχουν ελκώδη κολίτιδα, προβλήματα πέψης και χρόνιες δερματοπάθειες καθώς όλα αυτά είναι άμεση συνάρτηση και της διατροφής αλλά και της ψυχικής μας κατάστασης.
Η επιδημιολογική εικόνα δείχνει ξεκάθαρα πως δεν θα ξεμπερδέψουμε τόσο γρήγορα με την COVID και είναι προφανές ότι ο αντίκτυπος της θα κρατήσει χρόνια και είναι αδύνατον να βάλουμε στον πάγο τα υπόλοιπα ζητήματα υγείας που αντιμετωπίζουμε.
Χρειαζόμαστε λοιπόν μία καθαρή ματιά και μία ολιστική αντιμετώπιση της υγείας μας χωρίς να εστιάζουμε μόνο στις λοιμώξεις ή μόνο στις καρδιοπάθειες ή μόνο στο διαβήτη ή μόνο στα μυοσκελετικά προβλήματα, που επίσης επιβαρύνθηκαν καθώς η αυξημένη χρήση διαδικτύου, η τηλεκπαίδευση και η τηλεργασία μας καθήλωσαν μπροστά σε μια οθόνη.
Η ολιστική προσέγγιση που συνοψίζεται στη φράση «φροντίζω την υγεία μου, ενημερώνομαι από το γιατρό μου, κάνω τις πρέπουσες προληπτικές εξετάσεις, κινούμαι, δεν μένω στον καναπέ» είναι αυτή που θα μας βοηθήσει να διατηρήσουμε το πιο ανεκτίμητο αγαθό της καλής σωματικής και νοητικής λειτουργίας ώστε να μας βρει η επόμενη μέρα μετά τον κορονοϊό ακμαίους και δυνατούς.
