Η τύχη μπορεί να «χαμογελάσει» στους επενδυτές ομολόγων φέτος αν οι ενδείξεις ότι οι κεντρικές τράπεζες θα σφίξουν τη νομισματική πολιτική υπέρ το δέον, οδηγώντας τις οικονομίες σε ύφεση, επαληθευτούν. Ο πληθωρισμός μπορεί να υποχωρεί, ωστόσο, οι υποκείμενες πιέσεις παραμένουν έντονες, ενισχύοντας τη «γερακίσια» διάθεση των κεντρικών τραπεζών.
Η κεντρική τράπεζα του Καναδά συνέχισε τη σύσφιξη, ενώ η Τράπεζα της Αγγλίας και η Νορβηγία έκαναν μεγάλες κινήσεις τον Ιούνιο στο μέτωπο των επιτοκίων. Από τη σύνοδο του Sintra στην Πορτογαλία, η Fed των ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έδωσαν το στίγμα ότι ετοιμάζονται για νέες αυξήσεις στο κόστος χρήματος.
Οι αγορές σήμερα βλέπουν αύξηση 25 μονάδων βάσης τον Ιούλιο από τη Fed και 30% πιθανότητα για πρόσθετη κίνηση μέχρι τον Νοέμβριο, ενώ προσδοκούν λιγότερες μειώσεις τον επόμενο χρόνο απ΄ ό,τι προέβλεπαν πριν.
Τιμολογούν άλλες δύο αυξήσεις από την ΕΚΤ που θα φέρουν το επιτόκιο της στο 4,0%, αντί για μόνο μία στο 3,75% που προέβλεπαν τον Ιούνιο. Περιμένουν την Τράπεζα της Αγγλίας να ανεβάσει το παρεμβατικό της επιτόκιο στο 6,25%, πάνω από το 5,5% που έβλεπαν πριν.
Παράλληλα με τις προσδοκίες αυτές στις αγορές, έχει γίνει βαθύτερη η αντιστροφή της καμπύλης αποδόσεων, με τα βραχυπρόθεσμης διάρκειας ομόλογα να προσφέρουν υψηλότερες αποδόσεις από τα μακροπρόθεσμης διάρκειας. Πρόκειται για ένα σημάδι επερχόμενης ύφεσης που επιμένει.
Η αναστροφή της καμπύλης δεν συμβαίνει μόνο στις ΗΠΑ όπου η απόδοση των 10ετών κρατικών ομολόγων είναι χαμηλότερη κατά 104 μονάδες βάσης από αυτή των διετών ομολόγων.
Αυτή η διαφορά απόδοσης είναι η μεγαλύτερη από τη δεκαετία του 1980. Παρόμοιοι σχηματισμοί παρατηρούνται στην καμπύλη αποδόσεων των γερμανικών και των βρετανικών ομολόγων.
Σύμφωνα με τους διαχειριστές της Allianz Global Investors, αυτό που διαμηνύει η καμπύλη αποδόσεων είναι ότι η νομισματική πολιτική είναι υπερβολικά σφιχτή. Κατά συνέπεια τα χαρτοφυλάκια σταθερού εισοδήματος που διαχειρίζεται έχουν τοποθετηθεί για ένα μεγάλο ράλι στα ομόλογα. Η εκτίμηση είναι ότι οι αγορές μετοχών υποεκτιμούν το ρίσκο ύφεσης ή αρνητικής πορείας της οικονομίας.
Πιο απλά, είναι τοποθετημένα κατάλληλα για να κερδίσουν από ένα λάθος των κεντρικών τραπεζών.
Το ενδεχόμενο ενός υπερβολικού βήματος από τις κεντρικές τράπεζες που θα χρειαστεί να διορθωθεί θα είναι θετική εξέλιξη για τους κατόχους κρατικών ομολόγων παγκοσμίως.
Οι επενδυτές που θεωρούν ότι οι κεντρικές τράπεζες θα «κάνουν το λάθος» σε επίπεδο νομισματικής πολιτικής βλέπουν ότι οι αποφάσεις τους βασίζονται στον πληθωρισμό και σε άλλα μακροοικονομικά στοιχεία που κοιτούν προς τα πίσω, χωρίς να αποτυπώνουν πλήρως ακόμη τις επιπτώσεις των προηγούμενων αυξήσεων στο κόστος χρήματος.
Παράλληλα οι κεντρικές τράπεζες δείχνουν ένα βαθμό αδιαφορίας για άλλους δείκτες που προμηνύουν αποκλιμάκωση του πληθωρισμού, όπως το δείκτη τιμών παραγωγού ο οποίος έπεσε στο 1% στη Γερμανία σε ετήσια βάση και στο 2,9% στη Βρετανία τον Μάιο, σε χαμηλό διετίας.
Σύμφωνα με την Deutsche Bank, η Fed μπορεί να υπεραντιδρά γιατί άργησε με τις αυξήσεις επιτοκίων. Όμως, στην αγορά εργασίας των ΗΠΑ παρατηρείται αποθέρμανση, οι πληθωριστικές πιέσεις στα ενοίκια υποχωρούν και η πιστωτική επέκταση επιβραδύνεται. Αυτό σημαίνει ότι τα μακροοικονομικά στοιχεία μπορεί να γυρίσουν προς το χειρότερο γρήγορα και να πιέσουν τις κεντρικές τράπεζες να αλλάξουν ρότα.
