Αυτές τις ημέρες η επενδυτική κοινότητα έχει επικεντρωθεί, μεταξύ άλλων, στην αποτελεσματικότητα των μέτρων στήριξης για την κινεζική οικονομία, ώστε η τελευταία να επιτύχει τον φετινό στόχο για ανάπτυξη της τάξης του 5%.
Το μεγάλο ερώτημα βέβαια είναι κατά πόσο τα μέτρα που ανακοινώθηκαν και αυτά που θα ανακοινωθούν αυτή την εβδομάδα θα καταφέρουν να τονώσουν τη μέχρι τώρα υποτονική καταναλωτική δαπάνη και την ασταθή αγορά των ακινήτων, αλλά και να αντισταθμίσουν τις απώλειες από τα μέτρα που παίρνει η Δύση κατά των κινεζικών προϊόντων.
Όπως, πολύ σωστά, σημείωσε σε πρόσφατη ανάλυσή του το Bloomberg, η επιτυχία των μέτρων στήριξης του Πεκίνου δεν είναι εξασφαλισμένη, με τις επίμονες αποπληθωριστικές πιέσεις να έχουν ήδη ανοίξει τη συζήτηση για την πιθανότητα η Κίνα να εξελιχθεί σε μια νέα Ιαπωνία, με πολυετή στασιμότητα μπροστά της.
Βλέπετε, η πολυετής κρίση των ακινήτων «εξαφάνισε» τον πλούτο των νοικοκυριών που εκτιμάται σε 18 τρισεκατομμύρια δολάρια, ωθώντας τους Κινέζους καταναλωτές να αποταμιεύουν αντί να ξοδεύουν και σπρώχνοντας την Κίνα στο μεγαλύτερο σερί αποπληθωρισμού από το 1999.
Η ανάταξη αυτής της εικόνας δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση, ακόμα και με τα μέτρα στήριξης που έχουν ανακοινωθεί μέχρι στιγμής, δεδομένου ότι οι τιμές των νέων κατοικιών υποχωρούν περισσότερο από το 2014 και η καταναλωτική εμπιστοσύνη βρίσκεται στο χαμηλότερο επίπεδο, εδώ και ενάμιση χρόνο.
Την ίδια στιγμή, η ανεργία εξελίσσεται σε τεράστιο πρόβλημα, ειδικά μετά από τη ρυθμιστική καταστολή των μεγάλων τεχνολογικών εταιρειών, γεγονός στέρησε από πολλούς νέους πτυχιούχους μια προσοδοφόρα πορεία σταδιοδρομίας.
Για τους νέους, λοιπόν, είναι όλο και πιο δύσκολο να βρουν θέσεις εργασίας με υψηλή αμοιβή, καθώς τα τελευταία τρία χρόνια, οι τομείς των υπηρεσιών υψηλής προστιθέμενης αξίας, στις πόλεις που απορροφούσαν πολλούς νέους πτυχιούχους, μειώθηκαν, ιδίως στον τομέα των ακινήτων, των οικονομικών και της πληροφορικής.
Το ποσοστό ανεργίας τον Αύγουστο έφθασε στο υψηλότερο επίπεδο, σύμφωνα με στοιχεία του Εθνικού Γραφείου Στατιστικής. Το ποσοστό ανεργίας στην ηλικιακή ομάδα 16 έως 24 ετών αυξήθηκε στο 18,8%, έναντι 17,1% τον Ιούλιο και 13,2% τον Ιούνιο.
Όσον αφορά το ποσοστό ανεργίας στις αστικές περιοχές της Κίνας, σε όλες τις ηλικιακές ομάδες αυξήθηκε κατά 5,3% τον Αύγουστο, έναντι ανόδου 5,2% τον Ιούλιο.
Η αύξηση της ανεργίας είναι το δεύτερο σοκ που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι Κινέζοι, μετά από εκείνο της αγοράς ακινήτων, το οποίο και έπληξε την παγιωμένη αντίληψη των πολιτών ότι η ιδιοκτησία είναι μια σίγουρη επένδυση και η «αποθήκη» του πλούτου τους.
(σ.σ: Υπενθυμίζουμε ότι η κρίση στην αγορά πήρε διαστάσεις, όταν η κινεζική κυβέρνηση το 2020 έβαλε στο στόχαστρο τους υπερχρεωμένους εργολάβους για να μειώσει τους κινδύνους για το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Αυτό, ώθησε τις τιμές των κατοικιών προς τα κάτω και πολλοί αδύναμοι κρίκοι του συστήματος άρχισαν να αθετούν τις υποχρεώσεις τους.
Το αποτέλεσμα ήταν πολλοί εργολάβοι να σταματήσουν την κατασκευή κατοικιών που είχαν ήδη πουλήσει αλλά δεν είχαν ακόμη παραδώσει, με επακόλουθο πολλοί πολίτες να σταματήσουν να πληρώνουν τα στεγαστικά τους δάνεια).
Πολύ φοβόμαστε ότι, παρά τα μέτρα στήριξης της αγοράς ακινήτων, η συρρίκνωση του πληθυσμού και η επιβράδυνση της αστικοποίησης, αποτελούν δύο διαρθρωτικούς παράγοντες που θα «κοντράρουν» τη ζήτηση για κατοικίες.
Ως εκ τούτου, η εμπιστοσύνη στο εσωτερικό της χώρας έχει γίνει πλέον τόσο εύθραυστη, που τα τραπεζικά δάνεια της Κίνας προς την πραγματική οικονομία συρρικνώθηκαν το καλοκαίρι, για πρώτη φορά σε 19 χρόνια, ενώ την ίδια στιγμή οι ισολογισμοί των ταλαιπωρημένων τοπικών κυβερνήσεων, είναι ήδη φορτωμένοι με κρυφό χρέος.
Βλέπετε, τα έσοδά τους, από τις πωλήσεις γης, μειώνονται με ρυθμό ρεκόρ, γεγονός που καθιστά δυσκολότερη την αντιστροφή της πτώσης των δαπανών του προϋπολογισμού, ακριβώς τη στιγμή που η οικονομία έχει απόλυτη ανάγκη από δημοσιονομική στήριξη.
Τα νούμερα αυτά δύσκολα θα αποκλιμακωθούν, όσο το εμπόριο παραμένει, επίσης, ανάμεσα σε διελκυστίνδες. Το Πεκίνο εξακολουθεί να αντιμετωπίζει την αντίδραση των δυτικών χωρών που ανησυχούν για τον αντίκτυπο των φθηνών κινεζικών προϊόντων. Ειδικά η πολιτική των ΗΠΑ, να αποκόψουν την Κίνα από τις προμήθειες προηγμένων ημιαγωγών και άλλων τεχνολογιών, έχει συμβάλλει στην καθίζηση της μεταποιητικής δραστηριότητας, η οποία βρίσκεται σε συρρίκνωση από τον Απρίλιο του 2023.
Μέσα από το πρίσμα, γίνεται κατανοητό γιατί η καταναλωτική δαπάνη έχει πάρει την κατιούσα και γιατί πρέπει να γίνουν περισσότερα για την αναζωογόνηση της εγχώριας ζήτησης.
Γιατί μας αφορά όλους η ανάταξη της κινεζικής οικονομίας
Όπως σωστά ανέδειξε το Βloomberg, πολλές γραμμές παραγωγής, άρα και θέσεις εργασίας ανά τον κόσμο, εξαρτώνται από την Κίνα.
Σύμφωνα μάλιστα με το ΔΝΤ, η Κίνα θα παραμείνει ο κύριος συντελεστής της παγκόσμιας ανάπτυξης μέχρι το 2028, με μερίδιο που αναμένεται να αντιπροσωπεύει το 22,6%. Πρόκειται για ποσοστό διπλάσιο από εκείνο των ΗΠΑ.
Για παράδειγμα, χώρες όπως η Βραζιλία, η Χιλή και η Αυστραλία, που εξάγουν ορυκτά, υποφέρουν από τα σκαμπανεβάσματα των κινεζικών επενδύσεων σε υποδομές και ακίνητα.
Δείτε τι έχει γίνει με τον χάλυβα. Η εγχώρια ύφεση στην Κίνα είχε σαν αποτέλεσμα μεγάλο περίσσευμα χάλυβα, το οποίο προωθήθηκε στις εξαγωγές, γεγονός που συνέβαλε στη μείωση των τιμών παγκοσμίως και έφερε χώρες όπως η Χιλή σε εξαιρετικά δυσχερή θέση.
Μεγάλα είναι τα προβλήματα από την κινεζική επιβράδυνση και για την Ευρώπη.
Η αδύναμη ζήτηση στην Κίνα έχει πλήξει τα αποτελέσματα των αυτοκινητοβιομηχανιών, από τη Stellantis έως την Aston Martin και τη Volkswagen έως τη ΒΜW.
Η αλήθεια είναι ότι οι ευρωπαϊκές αυτοκινητοβιομηχανίες αντιμετωπίζουν προβλήματα σε πολλαπλά μέτωπα και συνήθως αναλύουμε τον έντονο ανταγωνισμό με την Κίνα, την αδύναμη ευρωπαϊκή ζήτηση και την εξίσου αδύναμη στροφή προς τα EVs.
Όμως και η επιβράδυνση της Κίνας αποτελεί ένα μείζον θέμα για την ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία, καθώς εταιρείες όπως η Volkswagen και η Mercedes-Benz βλέπουν τις πωλήσεις τους σε αυτή την κάποτε πολλά υποσχόμενη αγορά να συρρικνώνονται, με τους πελάτες να επιλέγουν τοπικές μάρκες με ανώτερη τεχνολογία και χαμηλές τιμές.
Σύμφωνα με στοιχεία της Automobility, το μερίδιο αγοράς των ξένων εμπορικών σημάτων στις κινεζικές πωλήσεις αυτοκινήτων βρέθηκε σε ιστορικό χαμηλό - 37% -τους πρώτους επτά μήνες του 2024, από τα επίπεδα του 64% το 2020! Η πτώση ήταν ιδιαίτερα απότομη για τις γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες, οι οποίες έχουν τώρα μερίδιο κάτω του 15% σε σύγκριση με μερίδιο 25% πριν από τέσσερα χρόνια.
Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι Κινέζοι καταναλωτές στηρίζουν τις πωλήσεις, όχι μόνο των μεγάλων luxury ευρωπαϊκών brands, όπως για παράδειγμα της Ηermes ή της Louis Vuitton, αλλά και παγκόσμιων μαρκών όπως τα Starbucks ή η Estée Lauder.
Μέσα από αυτό το πρίσμα, η επιτυχία του πακέτου μέτρων τόνωσης της κινεζικής οικονομίας μας αφορά όλους.
Σύμφωνα με το Bloomberg Economics, τα μέτρα στήριξης μπορεί να αυξήσουν την ανάπτυξη κατά 1 έως 1,1 ποσοστιαίες μονάδες τα επόμενα τέσσερα τρίμηνα, ενώ και για φέτος θα μπορούσαν να βοηθήσουν την Κίνα να πλησιάσει στην επίτευξη του στόχου της ανάπτυξης του 5% και να εισέλθει στο 2025 με θετικό πρόσημο.
Όμως, όπως γράψαμε πιο πάνω, η υπέρβαση του αποπληθωρισμού και η αντιστροφή του κλονισμού της εμπιστοσύνης γύρω από τα ακίνητα θα είναι μια δύσκολη αποστολή.
Πολλά θα εξαρτηθούν από την κλίμακα των δημοσιονομικών πόρων, που οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα αποφασίσουν να δεσμεύσουν, αλλά και από το κατά πόσο θα αποκλιμακωθούν οι εμπορικές διαφορές με τη Δύση. Το διακύβευμα είναι μεγάλο για όλους.
Aποποίηση Ευθύνης
Το υλικό αυτό παρέχεται για πληροφοριακούς και μόνο σκοπούς. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να εκληφθεί ως προσφορά, συμβουλή ή προτροπή για την αγορά ή πώληση των αναφερόμενων προϊόντων. Παρόλο που οι πληροφορίες που περιέχονται βασίζονται σε πηγές που θεωρούνται αξιόπιστες, καμία διασφάλιση δε δίνεται ότι είναι πλήρεις ή ακριβείς και δεν θα πρέπει να εκλαμβάνονται ως τέτοιες.
Μαίρη Βενέτη
