Με δύο ξεκάθαρες κουβέντες ο Ερντογάν προχθές, Δευτέρα 12 Ιουνίου από τα κατεχόμενα και καθ’ οδό προς Αζερμπαϊτζάν, απάντησε σε όλους αυτούς που στην Ελλάδα αναρωτιόντουσαν πως θα διαμορφωθεί η πολιτική της Άγκυρας απέναντι στην Ελλάδα και στην Κύπρο μετά την επανεκλογή του. Επιπροσθέτως περιέγραψε το «παράθυρο φιλίας» που φαντασιώνονται και διακηρύττουν στην Αθήνα επίδοξοι και αυτόκλητοι σωτήρες που θα έλθουν και επιλύσουν τα λεγόμενα ελληνοτουρκικά.
Ο Τούρκος Πρόεδρος σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφου στην κατεχόμενη Λευκωσία αμέσως μετά τη συνάντησή του με τον Πρόεδρο του ψευδοκράτους και εντολοδόχο της Άγκυρας στη Μεγαλόνησο, Ερσίν Τατάρ, δήλωσε με ανατολίτικη πονηριά ότι «έχουμε συγκεκριμένο οδικό χάρτη και θέλουμε το Αιγαίο να γίνει θάλασσα ειρήνης, αλλά αν η Ελλάδα δεν το θέλει θα εφαρμόσουμε άλλα …σχέδια». Και έκλεισε στέλνοντας ακόμα ένα μήνυμα προς την Αθήνα τονίζοντας ότι «όσοι επιδίδονται σε ανούσιες εξοπλιστικές δραστηριότητες θα πρέπει να υπολογίζουν προσεκτικά τους κινδύνους που θα επιφέρουν αυτές οι δραστηριότητες».
«Τι πιο σωστό» θα μπορούσαν να μας πουν κάποιοι του γνωστού δόγματος «να τα βρούμε όπως και να 'ναι» που χαριτολογώντας ο γράφων τους αποκαλεί «ναταβρουμενάκηδες». Ξεχνούν όμως ότι η «ειρήνη αλά τούρκα» στο Αιγαίο σημαίνει να πετούν τα τούρκικα αεροπλάνα πάνω από την Σύρο και την Μύκονο ανεξέλεγκτα, να μην τολμήσουμε να επεκτείνουμε τα χωρικά σας ύδατα σε 12ΝΜ, να μην ξαναμιλήσουμε για νησιωτική ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα, να πραγματοποιούν επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης έξω από την Σητεία (ότι είναι ανατολικά του 25ου Μεσημβρινού), να μην ασκήσουμε το δικαίωμα της νόμιμης άμυνας (Αρ. 51 του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ) και να αποστρατικοποιήσουμε τα απειλούμενα νησιά μας και να μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν 152 μικρονησίδες και βραχονησίδες που δεν καθορίζεται η κυριαρχία τους. Με δύο λόγια «τα δικά μας, δικά μας και τα δικά σας …μοιρασμένα στην μέση».
Το ερντογανικό απειλητικό ύφος επανήλθε στο προσκήνιο επιχειρώντας και πάλι να καλλιεργήσει φοβικά σύνδρομα στη χώρα μας. Αναντίρρητα ενθαρρυμένος μετά από όλα αυτά τα υπερβολικά και ατυχή που ακούστηκαν από Έλληνες αξιωματούχους μετά την αναδίπλωση και το αναγκαστικό «τράβηγμα χειρόφρενου» λόγω των σεισμών.
Με αλλαγή ύφους η Άγκυρα προσπαθεί να δημιουργήσει μία νέα διαφορετική από την πραγματικότητα εικόνα για την εξωτερική πολιτική της με αποδέκτη την Αμερική αλλά και τους Ευρωπαίους. Παρουσιάζεται ως συμβιβαστική και φιλειρηνική χώρα που επιθυμεί να μειώσει τις εντάσεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και να επιλύσει τα «προβλήματα» που έχει με την Ελλάδα μέσω… διαλόγου. Η Τουρκία όμως έχει αποδείξει ότι ο διάλογος στον οποίο αναφέρεται είναι προσχηματικός και επιδιώκει να δημιουργήσει ένα καθεστώς μειωμένης κυριαρχίας για την Ελλάδα.
Σε ό,τι αφορά στο Κυπριακό, το εθνικό μας θέμα που αδιάλειπτα και πολύ σωστά απασχολεί την ελληνική εξωτερική πολιτική της πατρίδας μας για πάνω από 68 χρόνια έθεσε τον όρο της αναγνώρισης της κρατικής οντότητας των κατεχομένων από την διεθνώς αναγνωρισμένη και μέλος του ΟΗΕ, της ΕΕ και άλλων Διεθνών Οργανισμών Κυπριακή Δημοκρατία για να επιστρέψει η Τ/Κ πλευρά στις διαπραγματεύσεις! Δηλαδή να δημιουργηθούν με αποδοχή των τετελεσμένων δύο κράτη και μετά βλέπουμε.
Σαφέστατος για το μέλλον του Κυπριακού. Δεν ξέρω αν αυτή η περίσσια σαφήνεια του Ερντογάν διαλύει την απατηλή μακαριότητα που έχουν κάποιοι κύκλοι στην Λευκωσία και στην Αθήνα για τις προθέσεις της Άγκυρας και ξεχνούν ότι η Τουρκία δεν θα προχωρήσει σε καμία λύση αν δεν εξασφαλιστούν πλήρως αυτά που θεωρεί στρατηγικά της συμφέροντα και αποσκοπούν στον πολιτικό έλεγχο όχι μόνον των κατεχομένων αλλά και όλης της Κύπρου.
Η Άγκυρα κραδαίνει την απειλή για δύο κράτη και οριστική διχοτόμηση, λες και τώρα είναι ενωμένο το νησί, αλλά αυτό δεν την συμφέρει. Η Τουρκία αν την συνέφερε θα το έκανε. Επιδιώκει αναγνώριση του ψευδοκράτους μέσω εξαναγκασμού σε «λύση συνομοσπονδίας» που θα έλθει από τον ΟΗΕ και τους πάντοτε υπονομευτικούς Βρετανούς ως συμβιβαστική λύση.
Με αυτόν τον τρόπο θα έχει πλήρη έλεγχο στον βορρά και τη συνδιοίκηση - φινλανδοποίηση των ελεύθερων εδαφών με ότι αυτό σημαίνει και για τον υποθαλάσσιο πλούτο στα νότια του νησιού. Κρυφή τουρκική ελπίδα της Άγκυρας είναι ότι μέσα από μία συνομοσπονδιακή λύση το «τουρκοκυπριακό κράτος» μπορεί να αποκτήσει και αυτό την ιδιότητα μέλους της ΕΕ και να αποκτήσει πολιτική επιρροή στην ΕΕ από την … «πίσω πόρτα» με ότι αυτό σημαίνει.
Θα πρέπει κάποιοι να συνέλθουν από τις ευφραντικές φαντασιώσεις τους. Ο Ερντογάν είναι ο Ερντογάν που θεωρεί ότι ήλθε η στιγμή η χώρα τους να μετατραπεί σε μία μεγάλη δύναμη και να αποκαταστήσει το «γεωγραφικό και ιστορικό λάθος» που συνέβη στο Αιγαίο όπως έλεγε ο Αχμέτ Νταβούτογλου και να αλώσει πολιτικά την Κύπρο.
Είναι ο ίδιος που απειλούσε ότι «θα έλθουν νύχτα» ή θα κτυπηθεί η Αθήνα από τους τουρκικούς πυραύλους και ήδη άρχισε να το λέει ξανά με άλλα λόγια. Κανείς δεν έχει αντίρρηση ότι η λειτουργία διαύλων επικοινωνίας είναι θετική εξέλιξη αλλά ας μην έχουμε ψευδαισθήσεις για τις προθέσεις της Τουρκίας. Κάποιοι εδώ στην Ελλάδα μπορεί να τις ξεχνούν αλλά έρχονται οι ίδιοι οι Τούρκοι να τις …θυμίζουν και νομίζω ότι θα πρέπει μάλλον να «ευχαριστήσουμε» τον Τούρκο Πρόεδρο που έρχεται και μας αφυπνίζει.
Απευθυνόμενος σε όλους αυτούς που υποστηρίζουν ότι με κάθε τρόπο θα πρέπει επιλύσουμε τις ελληνοτουρκικές διαφορές που στην ουσία πλην της οριοθετήσεως της ΑΟΖ/Υφαλοκρηπίδας είναι τουρκικές αυθαίρετες μονομερείς απαιτήσεις μειώνοντας τις εντάσεις (σημ. πληθυντικός) θα πρέπει να επισημανθούν τα παρακάτω.
Τα λεγόμενα «προβλήματα» που υπάρχουν στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και οι εντάσεις που δημιουργούνται προκαλούνται από τον Τουρκικό αναθεωρητισμό και την εξαναγκαστική πολιτική που άσκησε ιδιαίτερα μετά το 2020. Δεν έχουν προκληθεί από την Ελλάδα για αυτό ας πάψουμε να λέμε «ας μειώσουμε (σημ. πληθυντικός) τις εντάσεις». Τι άλλο να κάνουμε εμείς; Με πυροσβεστικού τύπου πολιτικές για να έχουμε έστω πρόσκαιρα νερά γαλήνης στο Αιγαίο το μόνο που επιτυγχάνουμε ως χώρα είναι ο αυτοπεριορισμός και αυτοεγκλωβισμός μας. H Τουρκία αργά ή γρήγορα δείχνει ότι επανέρχεται.
Θα μπορούσα να πω ότι τα όσα είπε ο Τούρκος Πρόεδρος προχθές στην κατεχόμενη Κύπρο είναι ένα καμπανάκι αφύπνισης για την Ελλάδα και την Κύπρο. Οι Τούρκοι λοιπόν τα λένε θαυμάσια. Δηλαδή με απλά λόγια ελάτε να συζητήσετε αυτά που διεκδικούμε εμείς και τότε θα ισχύσει η «καλή γειτονία» και θα έχουμε …ειρήνη. Θα το δεχθούμε;
Όπως επισημάνθηκε με άρθρο μας στο Liberal την 3 Μάιου («Πιέσεις για ''εφ' όλης της ύλης'' μετεκλογικό διάλογο στα ελληνοτουρκικά») η νέα Ελληνική Κυβέρνηση θα δεχθεί ισχυρές πιέσεις για εφ’ όλης της ύλης διάλογο με την Τουρκία και πολύ καλά ξεκαθαρίζεται από ελληνικής πλευράς ότι αυτός θα περιλαμβάνει μόνον την οριοθέτηση ΑΟΖ/Υφαλοκρηπίδας όπως είναι η διαχρονική μεταπολιτευτική μας εθνική γραμμή. Και αυτήν την παγίδα θα πρέπει να την αποφύγουμε, αλλιώς θα αυτοεγκλωβιστούμε.
Επίσης, στο Κυπριακό Λευκωσία και Αθήνα θα πρέπει να είναι εξαιρετικά προσεκτικές και να μην γίνει βήμα πίσω από εκεί που έχουν φθάσει οι συνομιλίες με βάση τα ισχύοντα ψηφίσματα του ΣΑ/ΟΗΕ και τα βασικά σημεία των εκθέσεων του ΟΗΕ. Αναμφίλεκτα οι Κύπριοι αδελφοί μας έχουν τον πρώτο λόγο.
Η Ελλάδα όμως ως Εγγυήτρια Δύναμη αλλά και λόγω στρατηγικών και πανεθνικών συμφερόντων θα πρέπει να παίξει τον δικό της ρόλο, τον ρόλο που επιβάλλει η Ιστορία, οι Διεθνείς Συμβάσεις και η υφιστάμενη γεωπολιτική κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή και να παραμείνει ενεργή και δίπλα στην Κύπρο.
Μία δυσμενής για τα ελληνικά συμφέροντα λύση στην Κύπρο, είτε το θέλουμε, είτε όχι, επηρεάζει δυσμενώς όλο το φάσμα των λεγομένων ελληνοτουρκικών προβλημάτων που δημιουργούνται από την αναθεωρητική πολιτική της γειτονικής μας χώρας.
*Ο Αντιστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος Λουκόπουλος είναι Γεωστρατηγικός Αναλυτής
