Χθες μόλις γράφαμε, ότι ο άσσος στο μανίκι της κυβέρνησης είναι ο ίδιος ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, που μαζί με την στενή ηγετική ομάδα του, κάνουν τη μια γκάφα μετά την άλλη, στην προσπάθεια τους να ορθώσουν έναν αντιπολιτευτικό λόγο. Η ύπαρξη αυτού του άσσου, στα χέρια της κυβέρνησης, δε έχει όμως μόνο θετικά αποτελέσματα.
Έχει σαφώς και αρνητικά αποτελέσματα, που πηγάζουν από τη σιγουριά που νοιώθει, όχι μόνο μέσα από τα δημοσκοπικά ευρήματα που την παρουσιάζουν να διατηρεί ή και να αυξάνει τη διαφορά της από το ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και από τη αποτελεσματικότητα που δείχνει στο μεγαλύτερο μέρος του έργου της. Ένα τέτοιο αρνητικό παράδειγμα, αποτέλεσε την περασμένη εβδομάδα, το κυβερνητικό «αυτογκόλ» από το πάγωμα όλων των κατεδαφίσεων των αυθαιρέτων σε αιγιαλούς και παραλίες. Ένα απίθανο αυτογκόλ, που θα μπορούσε να μπει στα highlights των αθλητικών τηλεοπτικών εκπομπών.
Που έγκειται το αυτογκόλ; Μα στην βραδινή τροπολογία, που κατατέθηκε στη Βουλή, σε σχέδιο νόμου του υπουργείου Ανάπτυξης για τις δημόσιες συμβάσεις, που αναστέλλει έως τις 31 Οκτωβρίου την εκτέλεση όλων των πρωτοκόλλων κατεδάφισης σε αιγιαλούς και παραλίες. Μια τροπολογία που ήρθε να ανατρέψει, το πρόγραμμα κατεδαφίσεων από τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις σε όλη την Ελλάδα, το οποίο σημειωτέον χρηματοδοτείται γενναία από το Πράσινο Ταμείο με ένα ποσό που υπερβαίνει τα 6,5 εκατ. ευρώ.
Τι άλλαξε άραγε από το Νοέμβριο του 2020, όταν ο τότε υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κωστής Χατζηδάκης, ζητούσε την επίσπευση της διαδικασίας κατεδάφισης των αυθαιρέτων, από τους μηχανισμούς των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων; Σύμφωνα με τη επίσημη εκδοχή, που παρουσιάστηκε στην αιτιολογική έκθεση που υποχρεωτικά συνοδεύει την τροπολογία, «η ρύθμιση εισήχθη προς ψήφιση διότι ο κορονοϊός καθυστερούσε τις διαδικασίες νομιμοποίησης».
Στέκει αυτή η αιτιολογία; Μάλλον όχι, διότι κατά πρώτον δεν νοείται νομιμοποίηση αυθαιρέτων κατασκευών σε αιγιαλούς και κατά δεύτερον, οι κατεδαφίσεις των παράνομων κατασκευών, ακολουθούν αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις.
Στην ουσία, τα λεγόμενα «ντόπια» συμφέροντα μπλόκαραν τις διαδικασίες. Και η κυβερνητική πλειοψηφία «ανέκρουσε πρύμναν» στην προσπάθεια της να αποφύγει μια σύγκρουση με τα οργανωμένα μικροσυμφέροντα των «ντόπιων» κοινωνιών. Είναι ενδεικτική η δήλωση τοπικού άρχοντα της Κρήτης, που ανέφερε ότι “αυτή η υπερβολή (δηλαδή η κατεδάφιση αυθαίρετων κατασκευών στον αιγιαλό) θα πρέπει να σταματήσει και ελπίζουμε να δοθεί η παράταση μέχρι τέλος του χρόνου, για να υπάρξει ο χρόνος για να εξελιχθούν τα πράγματα έτσι όπως πρέπει και να επανέλθουμε στην κανονικότητα που υπήρχε στην περιοχή”.
Η συγκεκριμένη εργολαβία της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Κρήτης έχει προϋπολογισμό περίπου 1,1 εκατ. ευρώ και αναμένεται να καλύψει τις δαπάνες για την εκτέλεση περίπου 160 πρωτοκόλλων κατεδάφισης. Η χρηματοδότηση για το συγκεκριμένο πρόγραμμα εξασφαλίστηκε όπως προαναφέρθηκε, από το Πράσινο Ταμείο. Ας σημειωθεί ότι ειδικά στην Κρήτη, το τελευταίο πρόγραμμα κατεδαφίσεων είχε διακοπεί το 2017, οπότε είχε εκτελεστεί πρωτόκολλο κατεδάφισης σε κατάστημα εστίασης σε παραλία των Χανίων.
Ωστόσο, σε εκκρεμότητα βρίσκεται η εκτέλεση περισσότερων από 400 άλλων πρωτοκόλλων κατεδάφισης αυθαιρέτων στην Κρήτη, που αφορούν παράνομα κτίσματα, που βρίσκονται αποκλειστικά σε ζώνες αιγιαλού και για τα οποία έχουν εκδοθεί πρωτόκολλα κατεδάφισης, με τους ιδιοκτήτες τους να έχουν ήδη λάβει τα ειδοποιητήρια. Οι αυθαιρεσίες εντοπίζονται σε ξενοδοχειακές μονάδες, σε καταστήματα εστίασης, σε άλλες επιχειρήσεις του τουριστικού τομέα, αλλά και σε ιδιωτικές κατοικίες.
Οι επιχειρηματίες που εκμεταλλεύονται τις αυθαίρετες εγκαταστάσεις, θεωρούν απαράδεκτη στην παρούσα φάση την άμεση υλοποίηση των πρωτοκόλλων κατεδάφισης των αυθαίρετων κατασκευών στο παραλιακό μέτωπο. Τονίζουν ότι είναι ανεπίτρεπτο εν μέσω της υγειονομικής και της συνακόλουθης οικονομικής κρίσης που ταλανίζει τους πολίτες, να μη δοθεί στους καταστηματάρχες ευκαιρία να ανακάμψουν οικονομικά κατά την τρέχουσα τουριστική περίοδο, αλλά να κινδυνεύουν να πληγούν ακόμη περισσότερο. Και γι’ αυτό το λόγο ζητούν την αναστολή της κατεδάφισης όλων των αυθαίρετων κατασκευών.
Έτσι τα τοπικά μικροσυμφέροντα και τα επιχειρηματικά συμφέροντα, απαίτησαν «να μην συνεχιστεί η εκτέλεση του έργου της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Κρήτης, τη δεδομένη χρονική στιγμή, διότι πρόκειται όχι απλώς να διογκώσει την ήδη προκληθείσα περιουσιακή ζημία των ξενοδοχείων που δραστηριοποιούνται στην ευρύτερη περιοχή της Κρήτης λόγω της πανδημίας του covid-19, αλλά να δώσει τη «χαριστική βολή» στην λειτουργία τους, και να οδηγήσει τις περισσότερες από αυτές σε μόνιμη αναστολή λειτουργίας.»
Οπότε η κυβέρνηση με τη βραδινή τροπολογία της σε άσχετο νομοσχέδιο, υπέκυψε στις απαιτήσεις των Κρητικών και των Μακεδόνων επιχειρηματιών. Όπως εύκολα αντιλαμβανόμαστε, δεν τέθηκε καν το επιχείρημα των καθυστερήσεων των διαδικασιών νομιμοποίησης, λόγω της πανδημίας. Τέθηκε η παράταση του καθεστώτος παρανομίας και αυθαιρεσίας. Και μπορεί οι «ντόπιες κοινωνίες» και οι αγανακτισμένοι φορείς, να νίκησαν και να απέφυγαν τη «χαριστική βολή» όπως υποστηρίζουν, όμως η κυβέρνηση έβαλε ένα τεράστια αυτογκόλ στην εστία της.
Έκανε πίσω σε ένα θέμα, που είναι ψηλά στην ατζέντα της και ψηλά στη συνείδηση των πολιτών. Έκανε πίσω στην επιβολή του νόμου και στην εφαρμογή των δικαστικών αποφάσεων. Έκανε πίσω, μπροστά στο συμπαγές τείχος της παρανομίας και της αυθαιρεσίας που ορθώθηκε μπροστά της. Την ίδια στιγμή που ζητάει το maximum της κοινωνικής συναίνεσης στην μάχη κατά του covid-19, την ίδια στιγμή που επικαλείται νυχθημερόν την έννοια της ατομικής ευθύνης και της αλληλεγγύης ανάμεσα τους πολίτες, η κυβέρνηση παρουσιάζει το χειρότερο δείγμα διαχείρισης μιας κατάστασης. Η περίοδος της πανδημίας του covid-19, που είναι μια περίοδος υποχρεωτικής αγρανάπαυσης για τον κλάδο των τουριστικών επιχειρήσεων, αποτελεί τον κατάλληλο χρόνο για να επιλυθούν στρεβλώσεις, παρανομίες και αυθαιρεσίες δεκαετιών. Αντί γι’ αυτό όμως, επετεύχθη η παράταση της αυθαιρεσίας και της παρανομίας.
Δυστυχώς η κυβέρνηση έχασε από τον ίδιο της τον εαυτό, σε μια υπόθεση που το σύνολο της κοινωνίας είναι μαζί της. Σε μια υπόθεση που όλοι οι πολίτες βρίσκονται στο πλευρό της. Είναι κρίμα. Πέρα όμως από το πολιτικό και ηθικό αυτογκόλ, περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει με τις αποζημιώσεις των εργολάβων που ανέλαβαν το έργο. Διότι οι εργολάβοι αγόρασαν ή ενοικίασαν μηχανήματα, προσέλαβαν μηχανικούς και εργάτες και δέσμευσαν πόρους για να χρηματοδοτήσουν το έργο, μέχρι να πληρωθούν από τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις.
Η ποδοσφαιρική ιστορία λέει ότι το χειρότερο αυτογκόλ, το έχει πετύχει το 2016 ο Sammy Ndjock, ο Καμερουνέζος τερματοφύλακας της Minnesota United στον φιλικό αγώνα της αμερικανικής ομάδας με την αγγλική Bournemouth, ο οποίος αντί να πασάρει τη μπάλα με τα χέρια σε συμπαίκτη του, την έστειλε κατ’ ευθείαν στα δίχτυα του. Κάτι ανάλογο κατάφερε και η κυβέρνηση, μέσα στο γήπεδο της, όπου όλοι οι φίλαθλοι, ήταν με το μέρος της.
