Για όσους δεν έχουν επιλεκτική μνήμη θα θέλαμε να θυμίσουμε το γεγονός ότι ο κ. Τσίπρας ως πρωθυπουργός πρώτα όρισε τον Γιάννη Ρουμπάτη στο τιμόνι της ΕΥΠ και ύστερα όρκισε την κυβέρνησή του. Και μπορεί ο άνθρωπος να είχε δίκιο. Να μην είχε εμπιστοσύνη στη … χούντα του Σαμαρά. Έξι και κάτι το πρωί, το πρώτο δελτίο ειδήσεων του ραδιοφώνου είχε την είδηση της επιλογής του Γιάννη Ρουμπάτη στην ΕΥΠ. Δεν είχε υπομονή να ξημερώσει η μέρα…
Αυτή η ΕΥΠ, της δημοκρατικής κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα και όχι της χούντας του Αντώνη Σαμαρά, έκανε παρακολουθήσεις. Παρακολουθούσε και κυβερνητικά στελέχη, όπως αποδεικνύουν έγγραφα της ΕΥΠ. Απόρρητα έγγραφα. Ή δεν είναι έτσι; Μπορεί να κατηγορείται η εφημερίδα «ΜΠΑΜ» ότι παρανόμησε δημοσιεύοντας απόρρητο υλικό, το οποίο μας λέει ότι η ΕΥΠ παρακολουθούσε τους κκ Σαγιά και Πιτσιόρλα, αλλά δεν έχει ακόμη κατηγορηθεί η εφημερίδα ότι το δημοσιευμένο έγγραφο ήταν κατασκευασμένο.
Οπότε, ρωτάμε δικαιολογημένα: Γινόντουσαν παρακολουθήσεις πολιτικών και δημοσιογράφων και επί ΣΥΡΙΖΑ; Και αν ναι, πού είναι οι δικαιολογημένες σε αυτή την περίπτωση εκδηλώσεις αγανάκτησης των κομμάτων και των φορέων; Της Ένωσης Συντακτών, για παράδειγμα. Να μην ξεχνάμε ότι ο κ. Ρουμπάτης ήταν και δημοσιογράφος.
Έχει ανοίξει το κουτί της Πανδώρας. Και ο μόνος τρόπος για να κλείσει είναι θεσμικός. Να συμφωνήσουμε όλοι πώς θα λειτουργεί και πώς θα στελεχώνεται αυτή η περίφημη Εθνική Υπηρεσία των Πληροφοριών. Για να επιτελεί η Υπηρεσία τον σκοπό της, ανεξάρτητα από το ποιος βρίσκεται στην κυβέρνηση; Το βρίσκετε λογικό; Το θέμα όμως δεν είναι πώς το βρίσκουμε εγώ και εσείς, αλλά πώς θα το αντιμετωπίσουν οι πολιτικοί. Το παρελθόν, λοιπόν, μας λέει ότι δύσκολα θα συμφωνούσαν σε κάτι τέτοιο, επειδή ο κάθε ένας θέλει για τον εαυτό του τους … αρμούς της εξουσίας. Και αν δεν είναι έτσι, ας μας διαψεύσουν στην πράξη!
Επανερχόμαστε διαρκώς σε αυτό το θέμα για έναν και μοναδικό λόγο: Αν υπάρχει μία ευκαιρία για ουσιαστικές θεσμικές αλλαγές, αυτή η ευκαιρία βρίσκεται τη στιγμή που η εξουσία πιάνεται με την κατσίκα στην πλάτη. Και στο θέμα της ΕΥΠ όλοι είναι εκτεθειμένοι. Όλοι έχουν λερωμένη τη φωλιά τους.
Δεν υπάρχει διάθεση συμψηφισμού. Κάθε άλλο! Τα είπαμε αυτά και τις προηγούμενες μέρες. Ειδικά ο κόσμος του Κέντρου αισθάνεται προδομένος. Αλλά είναι παράλογο να ξυπνάμε σήμερα σαν να βρισκόμαστε για πρώτη ημέρα σε αυτό τον κόσμο. Αν εμείς οι πολίτες δεν πιέσουμε τώρα για ουσιαστικές αλλαγές που θα προστατεύουν τα ατομικά δικαιώματα, πότε θα το κάνουμε; Εκτός και αν δεν είναι αυτό το ζητούμενο, αλλά να χρησιμοποιηθεί το σημερινό σκάνδαλο για να ελεγχθούν στο μέλλον οι … αρμοί της εξουσίας. Αυτό βγάζει, πράγματι, κάποιο νόημα. Ότι ο κ. Τσίπρας θα χρειαστεί βοήθεια για να αλλάξει τα πάντα σε Δικαιοσύνη και Τύπο είναι γεγονός. Το 2015 είχε τη βοήθεια των ακροδεξιών των ΑΝΕΛ. Την επόμενη φορά ίσως είναι λίγο πιο εκλεκτικός.
Θανάσης Μαυρίδης
