Επιτέλους το G7 στρέφει το βλέμμα του και την προσοχή του, προς την Κίνα

Στη συνάντηση του G7, εκτός από τις βασικές οικονομικές κατευθύνσεις οι οποίες συμφωνήθηκαν, ελήφθησαν και κάποιες σημαντικές πολιτικές αποφάσεις. Διότι ακόμα και σύμπραξη Build Back Better World (B3W), που ανακοίνωσε πρώτος ο Λευκός Οίκος και που αφορά επενδύσεις πάνω από $40 τρισ. σε έργα υποδομών στις αναπτυσσόμενες χώρες, αποτελεί κατά βάση μια πολιτική απόφαση.

Έχοντας αναλύσει τις αποφάσεις για την θέσπιση του ελάχιστου εταιρικού φόρου από το G7, στο άρθρο «Είναι δυνατόν, να χαίρονται οι εγχώριοι πολιτικοί για τις αποφάσεις του G7;», στο άρθρο «Οι αποφάσεις του G7, οι κυβερνήσεις και τα χρηματιστήρια», καθώς και για τα ψηφιακά κρατικά νομίσματα και την επίσημη έναρξη του «πολέμου κατά των κρυπτονομισμάτων στο άρθρο «Crypto Alert!: Οι G7 αποφάσισαν για το μέλλον των κρυπτονομισμάτων», μένει να παρουσιάσουμε την απόφαση του G7 και την αλλαγή της στάσης του, απέναντι στην Κίνα.

Η πρωτοβουλία του Build Back Better World (B3W), έρχεται σαν απάντηση στο σχέδιο που υλοποιεί μεθοδικά από το 2013, η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας (ΛΔΚ) μέσω του Belt and Road (BRI). Η ΛΔΚ δανειοδοτεί και εκτελεί μια σειρά από έργα υποδομής στον κρίσιμο Νέο Δρόμο του Μεταξιού, που διέρχεται μέσα από μια σειρά αναπτυσσόμενων χωρών. Η εμπειρία έχει δείξει, ότι οι χώρες αυτές αδυνατώντας να αποπληρώσουν τα δάνεια τους προς την ΛΔΚ, αναγκάζονται να μεταβιβάσουν τις υποδομές σε κρατικές κινεζικές εταιρείες, με αποτέλεσμα ένα κρίσιμο μέγεθος υποδομών, όπως είναι λιμάνια, σιδηροδρομικά δίκτυα και άλλα, να περιέρχονται στη φαρέτρα των κινεζικών εμπορικών και επιχειρηματικών όπλων.

Επιπλέον η πολιτική επέκτασης της ΛΔΚ στη Αφρικανική Ήπειρο, ακολούθησε μια εντελώς διαφορετική μεθοδολογία που έγινε πιο εύληπτη και χειροπιαστή στα μάτια των ντόπιων πληθυσμών. Οι τοπικές κυβερνήσεις παρέδωσαν στις κρατικές κινεζικές επιχειρήσεις τον έλεγχο των ορυχείων και των υπόλοιπων πλουτοπαραγωγικών μονάδων και σαν αντάλλαγμα έλαβαν εργατικές κατοικίες, σχολεία, πανεπιστήμια, υποδομές, συγκοινωνίες και στρατιωτική βοήθεια.

Με σκοπό να βάλει φρένο στην επεκτατική διάθεση της ΛΔΚ, το G7 αποφάσισε εκτός από την χρηματοδότηση μέσω του Build Back Better World (B3W), να κάνει ένα άνοιγμα σε τρεις μεγάλες οικονομίες, με σκοπό το G7 να γίνει σύντομα G10, μέσω της εισδοχής σε αυτό της Ινδίας, της Νότιας Κορέας και της Αυστραλίας, ενεργοποιώντας την επέκταση του οικονομικού και πολιτικού κλοιού γύρω από την Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας.

Όμως το G7, δεν έμεινε εκεί. Συνειδητοποίησε μετά από πολλά χρόνια δυστυχώς, ότι η πολιτική που ακολουθούσαν τα κράτη μέλη του, βοήθησε την Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας να πετύχει πολλά, να γίνει αυτό που είναι σήμερα και να διεκδικεί τόσο την πολιτική όσο και την οικονομική πρωτοκαθεδρία στον πλανήτη.

Τι έκαναν όλα αυτά τα χρόνια οι χώρες του G7; Μετέφεραν μια σειρά από μεγάλες επενδύσεις εντάσεως εργασίας στην ΛΔΚ, λόγω των φθηνών εργατικών χεριών, των ανύπαρκτων εργασιακών δικαιωμάτων, της ανασφάλιστης εργασίας και της μεταφοράς μεγάλων πληθυσμιακών ομάδων από τις αγροτικές περιοχές, στις πόλεις.

Τι άλλο μετέφεραν; Μεγάλο κομμάτι τεχνογνωσίας και ψηφιακής πνευματικής ιδιοκτησίας, το οποίο οι κινέζοι αντέγραψαν ή υπέκλεψαν.

Τι άλλο έκαναν οι χώρες του G7; Μετέτρεψαν τις εσωτερικές αγορές τους, στους μεγαλύτερους εισαγωγείς κινεζικών προϊόντων, που συνδύαζαν χαμηλή ποιότητα με χαμηλή τιμή.

Και τι άλλο έκαναν τα κράτη – μέλη του G7; Επέτρεψαν την είσοδο κρατικών κινεζικών εταιρειών, σε κρίσιμες υποδομές της Δύσης όπως είναι τα λιμάνια, τα σιδηροδρομικά δίκτυα, οι τηλεπικοινωνίες, οι εταιρείες ψηφιακής τεχνολογίας, ρομποτικής και άλλα.

Το G7 ανακοίνωσε ότι βλέπει το μέλλον του πλανήτη και την πορεία της ανάπτυξης, μέσα από ένα φακό που εστιάζει στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στην προστασία του περιβάλλοντος και στην περαιτέρω συμμετοχή των γυναικών στην εργασία, στην οικονομία και στην κοινωνία. Το γεγονός αυτό από μόνο του, αποτελεί κήρυξη οικονομικού και πολιτισμικού πολέμου με τη Κίνα. Διότι το ολοκληρωτικό καθεστώς του Πεκίνου, μολύνει τον πλανήτη περισσότερο από τον καθένα και αγνοεί τη έννοια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των εργασιακών δικαιωμάτων και της ελευθερίας.