Του Άγη Βερούτη
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μία στρίγκλα που έλεγε ότι θα τους κάνει όλους να χορεύουν στον ρυθμό που εκείνη θα έπαιζε νταούλι. Ελεγε επίσης ότι δεν θα αναγνώριζε καμία από τις οφειλές της, αλλά θα έριχνε κανόνι σε όλους τους πιστωτές της. Οταν είδε τα δύσκολα, όμως, έβγαλε έναν έρπη και το γύρισε στο καλαματιανό.
Οχι μόνο δεν έριξε κανόνι, αλλά με την αυταπάτη[sic] πως κάποια μέρα ίσως της χαρίσουν ένα μέρος του χρέους, έβαλε δυσθεώρατους φόρους στους πολίτες της Ελλάδας, αφού συμφώνησε όχι μόνο να επιστρέψει μέχρι ευρωλεπτού τα χρωστούμενα, αλλά και δέσμευσε τη χώρα σε πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ ώς μετά τον θάνατο όλων όσοι είναι σήμερα πάνω από 40 ετών!
Ο κ. Τσίπρας προχώρησε σε παραχωρήσεις προς την κ. Μέρκελ, την οποία έβριζε ώς και το καλοκαίρι του 2015, που ουσιαστικά τη σώζουν από τις πιέσεις των Βαυαρών Χριστιανοδημοκρατών, οι οποίοι της ζητούν να ξεφορτωθεί πρόσφυγες που κατέληξαν σε δυσανάλογα μεγάλο ποσοστό στη Γερμανία συγκριτικά με άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Από την άλλη πλευρά, αποδεικνύεται ότι τα οράματα της κ. Τασίας Χριστοδουλοπούλου περί μεταναστών που «λιάζονται και μετά εξαφανίζονται» μάλλον ήταν μια ακόμη αυτ-απάτη[sic] καθώς επαναπροωθούνται από τη Γερμανία πίσω στην Ελλάδα με την υπογραφή Τσίπρα.
Δηλαδή, η «στρίγκλα» που απειλούσε θεούς και δαίμονες ότι θα επιβάλλει στη Γερμανία τη συριζαϊκή ατζέντα, έρχεται να πάρει πίσω τους πρόσφυγες και μετανάστες που περνώντας από την Ελλάδα κατέληξαν στη Γερμανία και να τους στοιβάξει σε κλειστά στρατόπεδα συγκέντρωσης επί ελληνικού εδάφους.
Η στρίγκλα δέχεται να γίνει θύμα τόσο της Γερμανίας που θα ξεφορτωθεί το πρόβλημα των υπεράριθμων προσφύγων για να ανακουφίσει την κ. Μέρκελ από τις βαυαρικές πιέσεις, όσο και των υπόλοιπων ευρωπαϊκών χωρών που έχουν αρνηθεί να σηκώσουν το μερίδιο που τους αναλογεί από το βάρος του προσφυγικού για την Ευρώπη. Πόσο βολικό;
Φυσικά και θα δοθούν χρηματικά ανταλλάγματα στην Ελλάδα για να μετατραπεί σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, τα οποία ευρώ, ως γνωστόν, θα βρουν τον δρόμο τους για τους γνωστούς «προμηθευτές» και τις ΜΚΟ που ανεξέλεγκτα διαχειρίζονται τα χρήματα που δίνονται για τη φιλοξενία των προσφύγων.
Πού να το ήξερε ο κ. Τσίπρας ότι από στρίγκλα θα γινόταν το πειθήνιο αρνάκι της κ. Μέρκελ σε λιγότερο από τρία χρόνια, ώς και λύνοντας το Σκοπιανό εις βάρος της Ελλάδας για να της κάνει τα χατίρια, και μάλιστα χωρίς να πάρει καμία ανακούφιση για την ελληνική κοινωνία που δοκιμάζεται από τις επιπτώσεις των καταστροφικών λαθών του ΣΥΡΙΖΑ.
Ειδικά εφόσον η μετατροπή της Ελλάδας σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, για να ξεφορτώνουν τους πρόσφυγες που δεν θέλουν οι υπόλοιπες 28 ευρωπαϊκές χώρες, θα είναι δυσανάλογο βάρος για μια χώρα που σκίζεται στη φόδρα καθημερινά ως αποτέλεσμα της δεκαετούς κρίσης.
Ομως ο καιρός που οι πολιτικοί ξελάσπωναν με ένα mea culpa έχουν περάσει. Αργά αλλά σταθερά η κοινωνία καταλαβαίνει τι παράσταση έπαιξε ο ΣΥΡΙΖΑ και ποια θα είναι η τραγική κατάληξη εκείνου που ξεκίνησε ως κωμωδία.
* Αναδημοσίευση από τον «Φιλελεύθερο» της Παρασκευής 29 Ιουνίου 2018.
