Μοιάζουν με τις συνταγές των μεγάλων και διάσημων σεφ οι πατέντες των εμβολίων: ακόμα κι αν τις δώσουν με λεπτομερείς οδηγίες για την εκτέλεσή τους, είναι απλώς αδύνατον για τον οποιονδήποτε να τις μαγειρέψει, συχνά και για τους ίδιους τους σεφ που εμπνεύστηκαν τη συνταγή, σε άλλο χώρο εκτός της εξοπλισμένης επαγγελματικής κουζίνας και με τη βοήθεια αρκετών έμπειρων μαγείρων.
Οπότε, αν οι φαρμακευτικές εταιρείες είχαν όρεξη να σπάσουν πλάκα με τον ΣΥΡΙΖΑ θα έπρεπε να του έχουν ήδη στείλει την πατέντα του εμβολίου για τον κορονοϊό, όπως επιμένει να τη ζητάει για να φτιάξουμε το εμβόλιο για τον κορονοϊό εδώ, στην Ελλάδα.
Τι θα την έκανε;
Σε ποια ελληνική φαρμακευτική εταιρεία θα την έδινε για να το παρασκευάσει;
Πιστεύουν ότι όποιος θέλει μπορεί να παρασκευάσει ένα εμβόλιο, αρκεί να έχει την πατέντα, τη συνταγή;
Έχουν καθόλου ιδέα στο ΣΥΡΙΖΑ τι σημαίνει παραγωγή εμβολίου;
Ούτε για το κόστος ανάπτυξης της πρώτης δόσης ενός εμβολίου ούτε για το κόστος παραγωγής του άπαξ και βρεθεί «η συνταγή» έχουν ιδέα, όσοι λαϊκίζουν για τα εμβόλια.
Τα φάρμακα, διαχρονικά, είναι το καλύτερο επιχείρημα υπέρ του καπιταλιστικού συστήματος αρκεί βέβαια να μην τοποθετείσαι συμπλεγματικά απέναντι στην επιχειρηματική δραστηριότητα που έχει στόχο το κέρδος. Η ανθρωπότητα έχει ευεργετηθεί στον υπέρτατο βαθμό από την επιθυμία κάποιων να επιχειρήσουν με στόχο να κερδίσουν. Αυτοί χρηματοδοτούν την έρευνα των φαρμάκων γιατί προσδοκούν κέρδος. Και η επιχειρηματική τους δραστηριότητα είναι που κάνει τον κόσμο καλύτερο.
Πόσες πατέντες φαρμάκων αναπτύχθηκαν στη Σοβιετική Ένωση;
Καμία. Ούτε μία. Κι αυτό το fact είναι ό,τι χρειάζεται να ξέρει κανείς για να καταλάβει το ρόλο της ελεύθερης αγοράς στην καινοτομία και την ευημερία μας.
Την ίδια στιγμή υπάρχουν τεράστια ζητήματα με την τιμολόγηση των φαρμάκων και τους όρους διάθεσής τους. Η «κόμπλα» που προκλήθηκε στην ΕΕ με την AstraZeneca οφείλεται ακριβώς στο γεγονός ότι οι Βρυξέλλες επιχείρησαν να λειτουργήσουν ως έμποροι παζαρεύοντας την τιμή αλλά πάνω απ’όλα θέλησαν οι φαρμακευτικές να παράξουν για την Ένωση τα εμβόλια με διαφορετικούς νομικούς όρους από τις ΗΠΑ, αναλαμβάνοντας εκείνες το κόστος της αποζημίωσης σε όσους το εμβόλιο εμφανίσει παρενέργειες.
Μεγαλύτερος οικονομικός προστατευτισμός, μεγαλύτερες καθυστερήσεις, μεγαλύτερα δεινά για τους ανθρώπους. Έτσι πάνε αυτά.
Η αγορά διέπεται από τους νόμους της φύσης και η φύση της αγοράς «δαμάζεται» μόνο από κανόνες που δεν ακρωτηριάζουν αυτή τη φύση, όχι με ηθικολογικές ιδεοληψίες. Γιατί όποιος ηθικολογεί, μένει τελικά χωρίς εμβόλιο. Απλό είναι.
Σήμερα το κεντρικό θέμα συζήτησης είναι οι ανισότητες. Και το ερώτημα που προσπαθούν να απαντήσουν όσοι τοποθετούν την ελευθερία στην κορυφή του αξιακού τους συστήματος είναι το πως ο καπιταλισμός, το μόνο σύστημα στο οποίο οι άνθρωποι ευημερούν και είναι ελεύθεροι, θα γίνει περισσότερος συμπεριληπτικός, μειώνοντας τις ανισότητες.
Συμπεριληπτικός καπιταλισμός και δικαιότερη ανάπτυξη δεν μπορεί να επιτευχθεί με κρατικές εξουσίες που μόνο μέλημά τους είναι η επίδειξη της ισχύος τους (όπως έκανε η ΕΕ στις διαπραγματεύσεις με την AstraZeneca).
Χρειαζόμαστε ένα κράτος εγγυητή των δικαιωμάτων που να λειτουργεί για τους πολίτες. Χρειαζόμαστε ένα κράτος υπηρέτη και όχι εξουσιαστή. Βέβαια, όσοι έχουν φυλλομετρήσει απλώς τον επικό «Λεβιάθαν» του Τόμας Χομπς ξέρουν βέβαια ότι αγαθό κράτος είναι απλώς αδύνατον να υπάρξει, είναι κόντρα στη φύση του κράτους να είναι αγαθό. Το κράτος όμως μπορεί να προσπαθήσει να είναι δίκαιο. Σήμερα τα κράτη δεν είναι δίκαια κι ας δαιμονοποιούν οι θεραπαινίδες του κρατισμού για τις ανισότητες τους πάντες εκτός από το ίδιο το κράτος που συνήθως τις συντηρεί (στην Ελλάδα σίγουρα!).
Το κράτος είτε ως εθνική οντότητα είτε ως υπερεθνικός οργανισμός όπως η ΕΕ να βάζει το χέρι στην τσέπη για να πληρώνει αυτούς που παίρνουν κάθε φορά το ρίσκο να δίνουν τα ωραία τους λεφτά για να αναπτύσσονται νέα φάρμακα. Εξάλλου, οι κρατιστές προσπαθούν διαρκώς να μας πείσουν ότι το κράτος είναι κάτι καλό. Ας φερθεί ως τέτοιο λοιπόν και αφήσουν όλοι τις ιδεοληψίες και τις ηθικολογίες με πατέντα.
