Του Νίκου Ρίζου
Μέρες που είναι, έρχονται στο μυαλό μου θύμησες από την διεθνή έκθεση της Θεσσαλονίκης… Πηγαίναμε εκεί από το γυμνάσιο της Δράμας… Κάτι σαν σχολική εκδρομή… Για να θαυμάσουμε τις νέες τεχνολογίες της τότε εποχής… Να, καλή ώρα σαν την σχολική εκδρομή του πρωθυπουργού μας για να μας καταδείξει τα καλούδια της κυβερνητικής του θητείας… Να μας μεταδώσει την αισιοδοξία του από την θριαμβευτική έξοδο της χώρας από τα μνημόνια… Τις χρυσές εποχές που διανύουμε…
Κατακαήκαμε συνέλληνα…Μπορεί να χάβεις το παραμύθι πολύ εύκολα και εντελώς ακατέργαστα αλλά κανείς δεν μπορεί να σε κατηγορήσει… Η ανοχή σου στο πολιτικό ψέμα είναι ιστορικά και διεθνώς αξιοσημείωτη …Αντιλαμβάνεσαι τον παραμυθά αλλά δυστυχώς αφού προηγουμένως έχεις καταναλώσει το παραμύθι του…Αναρωτιέται ο ψύχραιμος παρατηρητής…Μα υπάρχουν ακόμα οπαδοί των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ; Φυσικά και υπάρχουν… Είναι παλαβό …Και όμως υπάρχουν…
Ο Αλέξης Τσίπρας ο πρωθυπουργός μας, θα μείνει στην ιστορία σαν ο σοβαρότερος ανταγωνιστής του Γκέμπελς στο ψέμα και το παραμύθι στην πολιτική… Νέος, ωραίος και ολίγον αριστερούλης… Το πολιτικό όνειρο του νεοέλληνα…Πάντα το είχε… Ούτε αυτός ούτε αυτοί που τον ψήφισαν κατάλαβαν τι έγινε… Μάλιστα τον ξαναψήφισαν προφανώς για να εμπεδώσουν το θαύμα… Και βρεθήκαμε εκεί που είμαστε τώρα… Στη μέση του πουθενά… Ένα ιστορικό βιβλίο γεμάτο με ερασιτεχνικά λάθη … Χοντρά πολιτικά λάθη…Κακά τα ψέματα όμως…
Μια διαχειριστική προσομοίωση στο πρωθυπουργιλίκι δεν απέχει πολύ από το management μιας επιχείρησης… Απλό ερώτημα… Θα επέλεγες ποτέ μάνατζερ της επιχείρησης σου έναν ανεπάγγελτο νέο, ωραίο και ολίγον αριστερούλη; Ποτέ των ποτών…Για την χώρα σου όμως μπαγασάκο το έκανες…Και να ήταν μόνο αυτό…
Έστω…Ότι έγινε έγινε… Και με αυτή την επιλογή η χώρα θα έπρεπε κάπως να διοικηθεί…
Ένας στους τρείς Έλληνες ψήφισαν Τσίπρα… Το 36% του ελληνικού λαού… Αντί λοιπόν ο κρατικός μηχανισμός να στελεχωθεί έστω από το δυναμικό του ποσοστού αυτού, ο Τσίπρας επέλεξε να διοικήσει την χώρα με πολιτικό προσωπικό από το 3% του ΣΥΡΙΖΑ… Αποκλειστικά… Όχι μόνο σύγχρονος τρόπος διοίκησης δεν είναι αυτός αλλά παραπέμπει σε πρακτικές και πτωχοπροδρομισμούς που γνώρισε η χώρα αυτή πριν από πολλά πολλά χρόνια… Αυτός ο ηγέτης είναι ο νέος άφθαρτος στον οποίο ακούμπησαν τις ελπίδες τους οι ψηφοφόροι των τελευταίων εκλογών; Αυτός ο ηγέτης θα πολεμούσε την διαφθορά την φοροδιαφυγή και τα κακώς κείμενα αυτής της χώρας; Αυτός είναι ο ηγέτης που θα έφερνε στην Ελλάδα το καινούργιο; Με νέες ιδέες και σύγχρονες πρακτικές ;
Το ταλέντο ενός ηγέτη δεν αφορά ούτε – μόνο- την ηλικία…Ούτε – μόνο – την αποφασιστικότητα…Ούτε –μόνο- την όμορφη εικόνα η τον στρωτό λόγο… Το να περπατάς την απόσταση από το πρωθυπουργικό μέχρι το προεδρικό μέγαρο με γερμένο τον ώμο όπως οι αποστρατευμένοι, μεγάλοι ηγέτες της Μεγ. Βρετανίας δεν προσδίδει βαρύτητα στην προσωπικότητα κύριε πρωθυπουργέ ( αν αποφασίσουμε να κρίνουμε με διάθεση ολιγον…σημειολογική )…
Το κάνει όμως ο άνθρωπος και μάλιστα επιδεικτικά – μην και διαφύγει το μήνυμα της εικόνας από κανένα – προφανώς γιατί έτσι τον συμβούλευσαν οι το ίδιο πολιτικά άσχετοι σύμβουλοί του…
Που βρισκόμαστε λοιπόν σήμερα; Βρισκόμαστε σε ένα προεκλογικό πανικό… Μία ακυβέρνητη χώρα γεμάτη γκάφες, αδυναμίες, αδράνεια και επικοινωνιακή νευρικότητα… Όταν συμβαίνει κάτι σε βάρος της κυβέρνησης η αντίδραση είναι προδιαγεγραμμένη…Ρίχνουμε το ανάθεμα στη ξαδέλφη του κουμπάρου του Μητσοτάκη…Σε μόνιμη βάση…
Ε, λοιπόν δεν πάμε καθόλου καλά…Η πολιτική διαχείριση δεν είναι μια εφηβική ενασχόληση, ένα παιχνίδι στο internet… Η πολιτική διαχείριση προϋποθέτει σύνεση και εμπειρία, προϋποθέτει συνέπεια στα λόγια και στην πράξη, προϋποθέτει ικανότητα στο να επιλέγεις τους συνεργάτες σου… Και το πιο σημαντικό … Να δίνεις προτεραιότητα στην αγάπη πρώτα στη χώρα και στο λαό και μετά στο κόμμα από το οποίο προέρχεσαι.. Τι από όλα αυτά διαθέτει ο πρωθυπουργός μας… Βάλτε το χέρι στη καρδιά και δώστε την απάντηση μόνοι σας… Ολομόναχοι…
