Η αγορά μας χρειάζεται κάποιου είδους ρύθμιση! Διότι η γυναίκα του Καίσαρα δεν είναι αρκετό να είναι τίμια, πρέπει και να φαίνεται τίμια. Διότι συμβαίνουν πολλά γεγονότα γύρω μας που σκανδαλίζουν τους Πιστούς και εγείρουν θέματα για την ποιότητα της Δημοκρατίας μας. Πώς θα σας φαινότανε, για παράδειγμα, αν ένας υπουργός πρόσφερε ταυτόχρονα τις υπηρεσίες του προς μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους της χώρας; Νόμιμο είναι. Ηθικό; Δεν υπάρχει αυτόματα θέμα ανταγωνισμού; Πολιτικό θέμα για την αντιπολίτευση;
Σήμερα στελέχη μιας δημόσιας αρχής μπορούν να παραιτηθούν από τις θέσεις ευθύνης τους και στην συνέχεια να αναλάβουν εργασία σε εταιρεία που πριν ήταν άμεσα ελεγχόμενη ή εξαρτώμενη από τις πράξεις τους! Κι άγιος να ήταν κάποιος, η αλληλουχία αυτών των γεγονότων κολάζει. Ή μπορεί, ακόμη, ένας καταδικασμένος για χειραγώγηση μετοχών να αναλαμβάνει διευθύνων σύμβουλος ή απλά να συμμετέχει στο διοικητικό συμβούλιο μιας εισηγμένης εταιρείας!
Όλα αυτά είναι νόμιμα επειδή δεν υπάρχει νόμος για να τα καταδικάζει. Πάντως στο ερώτημα αν ότι είναι νόμιμο είναι και ηθικό, η απάντηση δόθηκε από τον ελληνικό λαό μετά από τον θόρυβο που προκλήθηκε για τον τότε υπουργό της Νέας Δημοκρατίας Γιώργο Βουλγαράκη. Η Νέα Δημοκρατία έχασε «πανηγυρικά» τις εκλογές που ακολούθησαν, επειδή αυτά που πιστεύει η αριστοκρατία των Αθηνών δεν τα πιστεύει απαραίτητα και το πόπολο. Ή αλλιώς, οι ποπολάροι έχουν περισσότερους ψήφους από τους ευγενείς της Λιστόν.
Αλήθεια, πως θα σας φαινότανε αν ένας καταδικασμένος για ακάλυπτες επιταγές διοριζότανε πρόεδρος σε τράπεζα; Αδιανόητο! Την ίδια ώρα, όμως, δεν τίθεται θέμα αν κάποιος καταδικασμένος για χειραγώγηση μετοχών συμμετέχει ενεργά στην λήψη αποφάσεων μιας εισηγμένης εταιρείας. Δεν θα είχαμε αντίρρηση ν α ήταν πρόεδρος ή διευθύνων σύμβουλος στο μπακάλικο του πατέρα του. Αλλά σε εισηγμένη εταιρεία; Κι αν ξεσπάσει κι άλλο σκάνδαλο χειραγώγησης μετοχών στην εταιρεία που διοικεί ο καταδικασθείς για χειραγώγηση, ποιος θα είναι αυτός που θα υπερασπιστεί τότε την χαμένη τιμήν της Κεφαλαιαγοράς;
Τα σκάνδαλα δεν έρχονται από το πουθενά. Δεν δημιουργούνται με παρθενογένεση. Συμβαίνουν είτε επειδή δεν υπάρχουν κανόνες, είτε υπάρχουν και παραβιάζονται. Αλλά εδώ συζητάμε για κάτι χειρότερο. Όχι μόνο παραβιάζονται ηθικοί κανόνες, αλλά δεν υπάρχουν και «όρια». Έτσι ώστε να μας προκύπτει ότι το νόμιμο είναι και ηθικό. Συμβαίνει ακόμη και όταν η ζωή έχει ήδη δώσει τις απαντήσεις της σε τέτοιου είδους ψευδοδιλλήματα.
Κανονικά ότι είναι ηθικό θα έπρεπε να είναι νόμιμο και ότι ανήθικο να είναι παράνομο . Όταν αυτό δεν συμβαίνει και κάτι ανήθικο είναι νόμιμο, γιατί απλά δεν το απαγορεύει ο ισχύον νόμος, τότε πρέπει να αλλάξει ο νόμος, έτσι ώστε πάντα το ανήθικο να είναι παράνομο και το ηθικό νόμιμο.
Καλό Πάσχα
Θανάσης Μαυρίδης
