Του Γιάννη Μεϊμάρoγλου
Όσο οι συνταγματικά προβλεπόμενες ημερομηνίες των εκλογών πλησιάζουν, τόσο η εκλογολογία δίνει τη θέση της στην αντιπαράθεση θέσεων και κομμάτων. Ο στόχος της προοδευτικής παράταξης οφείλει να είναι πολύ συγκεκριμένος. Οι επικείμενες εκλογές πρέπει να σημαδευτούν από μια συντριπτική και συνολική ήττα της κυβερνητικής ιδεοληψίας και πρακτικής του ΣΥΡΙΖΑ. Να εξασφαλιστεί δηλαδή από το εκλογικό αποτέλεσμα τόσο η δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης και η άμεση αλλαγή του εκλογικού νόμου, για να μην πέσει η χώρα ούτε στην παγίδα της απλής αναλογικής ούτε στην αδυναμία εκλογής ΠτΔ, ώστε να αποφευχθούν νέες απρόβλεπτες εκλογικές περιπέτειες.
Η ήττα αυτή δεν μπορεί να επιτευχθεί παρά με σκληρή και ταυτόχρονα πειστική πολιτική αντιπαράθεση. Υβριστικοί χαρακτηρισμοί και επικοινωνιακά τεχνάσματα από πλευράς μας -εργαλεία που ο ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποίησε κατά κόρον προκειμένου να καταλάβει και να παραμείνει στην εξουσία- απομακρύνουν τη συζήτηση από την πολιτική ουσία. Χρειάζεται να αποδομηθεί συστηματικά και να εξουδετερωθεί το κύριο σενάριο, στην υλοποίηση του οποίου έχει εναποθέσει τις ελπίδες της η ηγεσία της «πρώτης φοράς Αριστερά». Οτι δηλαδή μετά μια δύσκολη τετραετία χωρίς εμπειρία και μια «αναγκαστική» κυβερνητική συμπόρευση με την Ακροδεξιά, ήρθε η ώρα για τη συγκρότηση ενός προοδευτικού μετώπου που θα οδηγήσει την Ελλάδα στη μεταμνημονιακή εποχή.
Το κύριο βάρος για την ακύρωση του σεναρίου αυτού πέφτει στον προοδευτικό χώρο, στον οποίο και στοχεύει επιδιώκοντας να βρει ανταπόκριση. Απορρίπτοντας εξ αρχής ως απαράδεκτη την τακτική της ενοχοποίησης απόψεων, πρέπει να πούμε ότι όσοι ελκύονται από τις Σειρήνες της επιστροφής στην «αριστερή» Ιθάκη του ΣΥΡΙΖΑ διαπράττουν θεμελιώδες λάθος εις βάρος της Αριστεράς και της χώρας. Συμβάλλουν στην ουσία στη δημιουργία ενός ιδεατού πόλου με μοναδικό στόχο τη διαιώνιση της εξουσίας της σημερινής ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ και της πολιτικής της, την οποία και οι ίδιοι καταγγέλλουν όλα αυτά τα χρόνια. Οι νέες απόψεις που αρθρώνονται για τη σοσιαλδημοκρατικοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν καμιά σχέση με τις μέχρι τώρα λαϊκίστικες πολιτικές που εφαρμόζει. Περιθώρια για νέες αυταπάτες -και νέους αυταπατώμενους- δεν υπάρχουν πλέον.
Το «Κίνημα Αλλαγής» οφείλει να συνεισφέρει καθοριστικά στην ακύρωση του «προοδευτικού» παιχνιδιού του ΣΥΡΙΖΑ. Βασική προϋπόθεση είναι ωστόσο να ξεπεράσει τις, γνωστές από τα παλιά, παθογένειες που φαίνεται να ταλανίζουν και τον νέο φορέα που μόλις συγκροτήθηκε. Ταυτόχρονα, για την προγραμματική συνέργεια των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων την επόμενη μέρα, χρειάζεται να αναπτυχθεί κουλτούρα συγκλίσεων και ισότιμων συνεργασιών. Η υφαρπαγή ψήφων για την πάση θυσία εξασφάλιση της αυτοδυναμίας τίποτα καλό δεν προοιωνίζεται για το μέλλον της χώρας.
Αναδημοσίευση από τον Φιλελεύθερο, της Δευτέρας 14/5
