Η ζωή του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ χάνεται στην αχλή του μύθου. Δεν είναι μόνο που είχε αρνηθεί στο συνθέτη και λεξικογράφο Γιόχαν Μάτεσον να γράψει την βιογραφία του, αλλά κι ελάχιστα είχαν γραφτεί γι’ αυτόν όσο ζούσε (1685-1750). Στην εποχή του ήταν διάσημος μονάχα ως βιρτουόζος του εκκλησιαστικού οργάνου, αντίθετα η φήμη που απέκτησε ως συνθέτης περιορίστηκε κυρίως σε έναν σχετικά κλειστό κύκλο ειδημόνων της μουσικής, καθώς οι συνθέσεις του θεωρούνταν, από πολλούς σύγχρονούς του, ξεπερασμένες! Κάποια στιγμή μάλιστα, από τα τέλη του 18ου αιώνα, το έργο του Μπαχ περιέπεσε σε αφάνεια, γιατί θεωρήθηκε αναχρονιστικό. Κι όμως, αυτός ο κολοσσός της μουσικής, πέρασε στην αντιστικτική διαλεκτική, δημιουργώντας ένα μουσικό κόσμο, στα έγκατα του οποίου χάνονται ακόμη σήμερα οι μεγάλοι συνθέτες και βεβαίως οι σύγχρονοι ακροατές.
Σήμερα, η ψηφιακή τεχνολογία δεν άλλαξε μόνο τον τρόπο που ακούγεται ο κάντορας της Λειψίας. Αποκαλύπτει στις οθόνες μας τον ίδιο τον Μπαχ. Στο project του Ιρανού εικαστικού Χαντί Καρίμι (Hadi Karimi), είναι ο τελευταίος κορυφαίος μουσικός από μια σειρά ιστορικών προσωπικοτήτων που μεταφέρει σε τρισδιάστατα έγχρωμα πορτρέτα. Ο καλλιτέχνης βασίστηκε για την εντυπωσιακή ανακατασκευή του, στο ζωγραφικό έργο του Elias Gottlob Haussmann (1746), καθώς και στα οστά που θεωρούνται ότι ανήκουν στο συνθέτη (η εκταφή έγινε από νεκροταφείο της Λειψίας το 1894). Όλος ο σχεδιασμός και η απόδοση των χρωμάτων από τον Ιρανό έγινε με το ZBrush, ένα ψηφιακό εργαλείο γλυπτικής που συνδυάζει μοντελοποίηση, υφή και ζωγραφική 3D και 2.5D.
Ο καλλιτέχνης, λέει, δεν έχει πρόθεση να ωραιοποιήσει τα πρόσωπα με τα οποία καταπιάνεται, όπως ίσως κάνανε οι ζωγράφοι της εποχής. «Μεγαλώσαμε με αυτές τις ανεπανάληπτες συμφωνίες, αλλά γνωρίζουμε τα μυαλά πίσω από αυτές;» θέτει το ερώτημα – απάντηση για το κίνητρό του πίσω από το ψηφιακό έργο. «Μερικές φορές τα ανακαλούμε στη μνήμη με ένα όνομα και, αν είμαστε τυχεροί, υπάρχει ένας πίνακας ή μια φθαρμένη από τον χρόνο, ασπρόμαυρη φωτογραφία, που θα μπορούσε να μας δείξει πώς πραγματικά έμοιαζαν».
Και συμπληρώνει ο καλλιτέχνης: «Σε αυτήν τη σειρά ψηφιακών ανακατασκευών, όχι μόνο συγκέντρωσα πολύτιμες αναφορές, όπως φωτογραφίες, πίνακες ζωγραφικής και νεκρικά εκμαγεία, αλλά έκανα ένα βήμα παραπέρα: αφιέρωσα χρόνο για να μελετήσω την προσωπικότητά τους, ώστε να μπορώ να την αντικατοπτρίσω στις εκφράσεις του προσώπου τους. Το έκανα όσο πιο έντιμα μπορούσα».
Το βέβαιο είναι ότι την πρόθεση του Καρίμι έχουν αγκαλιάσει χιλιάδες χρήστες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, κυρίως στο Instagram (@hadikarimi.art), όπου ανεβάζει τα ψηφιακά τρισδιάστατα γλυπτά του. Η δουλειά του, αν δεν είναι εξίσου επιτυχημένη σε όλα τα πορτρέτα που δημιουργεί, δεν περνά απαρατήρητη (για παράδειγμα, η απόδοση της Κλάρας Σούμαν είναι αξιοπρόσεχτη). Σίγουρα, όσοι αγαπούν τον φωτορεαλισμό, θα ενθουσιαστούν από τη σελίδα hadikarimi.com.
