Θα σας πάω τώρα ως την άκρη της γραμμής των ασυνάρτητων (και συχνά βλακωδών) επιχειρημάτων του ΣΥΡΙΖΑ, σε ότι αφορά τις εκλογές. Μελλοντολόγος δεν είμαι, αλλά τον έχουμε σπουδάσει τον Αλέξη και μπορούμε πια να διαβάσουμε με ευκολία τους δαιδάλους του μυαλού του. Στάδιο πρώτο, ζήτησε εκλογές ενώ θα ‘πρεπε να κάνει το κορόιδο αφού ήταν δέκα με δώδεκα μονάδες πίσω. Πίστεψε ότι με το αίτημα θα ανέβαζε τα γκάζια της δικής του συσπείρωσης και θα πλησίαζε την ΝΔ. Φρούδες ελπίδες, αλλά εντάξει, σ’ έναν βαθμό λογική κίνηση.
Στάδιο δεύτερο, πρόβλεψε πρόωρες εκλογές τον Σεπτέμβριο. Πιστεύοντας ότι ο Μητσοτάκης είναι τακτικιστής σαν αυτούς, θα πάει σε πρόωρες κάλπες πριν μπει ο χειμώνας της ακριβής ενέργειας και της πληθωριστικής έξαρσης. Εφηύρε λοιπόν της θεωρία της «δραπέτευσης Μητσοτάκη» και ετοιμαζόταν να κομπάσει ότι ο Αλέξης ήταν που στρίμωξε τον πρωθυπουργό και τον εξανάγκασε να καταφύγει σε πρόωρες εκλογές. Πάει κι αυτό το σενάριο, κονιορτοποιήθηκε μέσα σ’ ένα διήμερο.
Στάδιο τρίτο. Η σίγουρη «δραπέτευση Μητσοτάκη μέσω της κάλπης» μεταμορφώθηκε αστραπιαία σε «Μητσοτάκειο φόβο της κάλπης». Η μεταμόρφωση αυτή δικαιολογήθηκε με ένα κυριολεκτικά ασυνάρτητο επιχείρημα, ότι δήθεν ο Μητσοτάκης είχε παρασυρθεί από τις fake δημοσκοπήσεις που ο ίδιος κατασκεύαζε και διοχέτευε στα πληρωμένα απ’ αυτόν κανάλια, αλλά την τελευταία στιγμή ήρθαν στα χέρια του κάποιες «αληθινές» δημοσκοπήσεις που του φανέρωσαν την επερχόμενη ήττα του στις πρόωρες που σχεδίαζε. Οπότε «υποχώρησε». Άντε βγάλτε άκρη.
Και πάμε τώρα, στα μελλοντικά βήματα αυτού του παρανοϊκού πολιτικού βηματισμού της αντιπολίτευσης.
Στάδιο τέταρτο. Θα γίνουν οι εκλογές την άνοιξη του 2023, δεν ξέρω αν θα είναι μία, δύο ή τρεις, πάντως ο Μητσοτάκης θα ξαναγίνει πρωθυπουργός. Τότε ο Τσίπρας θα υποστηρίξει ότι δεν ήταν αυτός που έκανε λάθος όταν κατηγορούσε τις δημοσκοπικές εταιρείες και τα μέσα ενημέρωσης, αλλά ότι αντιθέτως ήταν οι fake έρευνες και τα πουλημένα μέσα που τελικά κατάφεραν να παρασύρουν τον λαό να ξαναψηφίσει Μητσοτάκη. Άρα δεν έφταιγε αυτός, είχε δίκιο σ’ όσα έλεγε.
Στάδιο πέμπτο. Κανένα δεκαοκτάμηνο (μπορεί και δίχρονο) μετά την καινούρια πολλαπλή ήττα και με τον Κυριάκο πάλι πρωθυπουργό, είτε ο ίδιος ο Τσίπρας αν παραμείνει αρχηγός (που μάλλον θα παραμείνει έτσι αρχηγικό που έκανε το κόμμα) είτε ο διάδοχος του, υπό την πίεση των μελών και της κοινής γνώμης για αυτοκριτική, θα ψελλίσουν καμιά σιγανή ψευτοσυγνώμη προς τις εταιρείες δημοσκοπήσεων και τα μέσα ενημέρωσης. (το ‘γραψε χθες και ο Σάκης Μουμτζής), έτσι για τους τύπους. Για να τα χουν καλά μαζί τους στην επόμενη εκλογική μάχη.
Στάδιο έκτο. Πλησιάζοντας στις εκλογές του 2027, αν έχουν καταφέρει ως τότε να διαμορφώσουν κάποιο πλειοψηφικό κοινωνικό ρεύμα, θα βγαίνουν και θα δοξάζουν τις δημοσκοπήσεις που το αναδεικνύουν και τα μέσα ενημέρωσης που το εκφράζουν με την ειδησεογραφία τους. Αν ξανά βρίσκονται σε πολιτική κακομοιριά και δημοσκοπική καχεξία, θα ξανακαταγγείλλουν με την γνωστή τους άνεση τις fake έρευνες και τα πουλημένα βοθροκάναλα. Ο αιώνιος ΣΥΡΙΖΑ που όλοι αγαπήσαμε…
