Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα, τα πολύ δύσκολα

Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα, τα πολύ δύσκολα

Του Κωνσταντίνου Χαροκόπου

Όλοι όσοι γνωρίζουν τον τρόπο που σκέφτεται η αριστερά, γνωρίζουν πως η λέξη «ήττα» δεν υπάρχει στο λεξιλόγιο της. Όχι, η «ήττα» γενικά, αλλά η δική της «ήττα». Το αριστερό κίνημα δεν ηττάται. Μπορεί να αναδιπλώνεται, να υποχωρεί, να ελίσσεται, να ανασυντάσσεται, να ανασυγκροτείται, αλλά δεν ηττάται.

H αριστερά δεν έχει δεχτεί ποτέ, πως «ο υπαρκτός σοσιαλισμός» υπέστη ήττα. Δέχεται πως αυτό, δεν ήταν ο πραγματικός σοσιαλισμός. Δεν θα δεχθεί ποτέ πως το μοντέλο της Κούβας έχει ηττηθεί κατά κράτος, αλλά είμαστε λάθος εμείς που δεν βλέπουμε τον ανθηρό παράδεισο. Δεν θα δεχτεί ποτέ πως η μόνη κομμουνιστική χωρά στο πλανήτη βρίσκεται στα χέρια ενός φρενοβλαβούς, αλλά βλέπει την Βόρεια Κορέα ως νησίδα αντίθεσης στον καπιταλισμό. Η ελληνική αριστερά δεν έχει αποδεχτεί πως υπέστη βαριά ήττα στο τέλος του εμφυλίου. Εκτιμά πως χάθηκε απλά ένας γύρος μάχης και πως τώρα μπορεί να κερδίσει τον τρίτο γύρο, όπως και να τον προσδιορίζει μέσα στο κεφάλι της. Η ελληνική αριστερά και στην προκειμένη το μόρφωμα του σύριζα δεν θα παραδεχτεί ποτέ, την κατά κράτος ήττα των εμμονικών ιδεοληψιών του το 2015. Την χαρακτηρίζει ως τακτικό ελιγμό, ως αναθεώρηση των στόχων, αλλά ποτέ ως ήττα. Μέσα από αυτό τη λογική, θα πρέπει να προσεγγίσουμε το αποτέλεσμα των χθεσινών εκλογών.

H κυβέρνηση όλους αυτούς τους μήνες αρνείται αντιληφθεί πως έχει ηττηθεί πανηγυρικά από την πραγματικότητα. Δεν την αφορά, άλλωστε η σχέση της με την πραγματική οικονομία, με τις πραγματικές συνθήκες που επικρατούν στην ελληνική κοινωνία, στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στον κόσμο. Όμως η χθεσινή ήττα, δεν μπορεί παρά να γίνεται αντιληπτή, καθώς το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, σηματοδοτεί την έναρξη της αποχώρησης από την κυβερνητική εξουσία. Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, αποδείχθηκε πως δεν έδωσε «ψήφο εμπιστοσύνης» και πως είπε «Όχι» στο «δημοψήφισμα για τις συντάξει και τα μέτρα.» Δηλαδή αποδόμησε κάθε ιστορία, παραμύθι και αφήγημα που είχε εμφανιστεί το τελευταίο διάστημα.

Και τώρα αρχίζουν τα δύσκολα, τα πολύ δύσκολα. Διότι αν δεν πάμε άμεσα σε εκλογές, θα σημάνει πως η κυβέρνηση θα χρησιμοποιήσει κάθε μα κάθε τρόπο και μέθοδο, για να κλείσει την ψαλίδα που δεν κλείνει. Για να ανατρέψει το αναπότρεπτο, για να επιτύχει το αδύνατο. Και είναι σίγουρο πως σε αυτήν την προσπάθεια της, θα καταστρέψει την χώρα.

Μακάρι, όπως σε άλλες εποχές να λέγαμε πως θα κυριαρχήσει αβεβαιότητα, πως οι επενδύσεις θα μπουν στο ψυγείο, και πως η επιχειρηματικότητα θα είναι διστακτική. Μακάρι, να υπήρχε ανησυχία μόνο για τις αντιπαραθέσεις, για την τελική έκβαση των εθνικών εκλογών και μια αγωνία για την επόμενη ημέρα. Δυστυχώς αυτά, θα φαντάζουν ως σκέψεις και ανησυχίες πολυτελείας, απέναντι σε αυτό που θα ζήσουμε. Το πλήρες πλιάτσικο των πόρων και την πλήρη διάλυση των θεσμών και των λειτουργιών της χώρας.



*Ο αρθρογράφος είναι οικονομικός αναλυτής, με ειδίκευση στο σχεδιασμό σύνθετων επενδυτικών στρατηγικών.

Αποποίηση Ευθύνης : Το περιεχόμενο της στήλης, είναι καθαρά ενημερωτικό και πληροφοριακό και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση επενδυτική συμβουλή, ούτε υποκίνηση για συμμετοχή σε οποιαδήποτε συναλλαγή. Ο αρθρογράφος δεν ευθύνεται για τυχόν επενδυτικές και λοιπές αποφάσεις που θα ληφθούν με βάση τις πληροφορίες αυτές.