Για τη φετινή επέτειο των 200 χρόνων από την έναρξη του Αγώνα της Ανεξαρτησία έχουμε γράψει ήδη ένα σημείωμα όπου την αποτιμούμε θετικά.
Το διατύπωσε βέβαια πολύ ωραία ο Βαγγέλης Βενιζέλος στο άρθρο του «Επέτειος και Πανδημία» σε σχετικό αφιέρωμα στο ΒΗΜΑ της προηγούμενης Κυριακής: «Οι υγειονομικοί περιορισμοί οδήγησαν σε έναν οργανωτικά λιτό εορτασμό, με λιγότερα τετριμμένα και κοινότοπα στοιχεία. Έναν εορτασμό περισσότερο εσωτερικό αλλά όχι εσωστρεφή».
Διαβάσαμε πολύ ενδιαφέροντα βιβλία (για κάποια αυτά θα γράψουμε τις επόμενες εβδομάδες) και άρθρα και ακούσαμε πολύ ωραίες εισηγήσεις σε συνέδρια χάρις στις ψηφιακές μεταδόσεις ενώ τις εντυπώσεις τις έκλεψε η μεγάλη έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη.
Παρ'όλα αυτά όμως υπήρξαν εξίσου ενδιαφέρουσες πρωτοβουλίες ιδιωτών, επιμελημένες με μεγάλη σοβαρότητα για αγάπη. Ξεχωρίσαμε τέσσερις από αυτές.
Οι κυρίες του Λυκείου των Ελληνίδων στο παράρτημα του Βόλου, με την παρότρυνση της κυρίας Αικατερίνης Πολυμέρου-Καμηλάκη, μέλους της Επιτροπής «Ελλάδα 2021» και προέδρου της Επιτροπής για την προβολή και ενίσχυση της Ελληνικής Χειροτεχνίας και φυσικά π.Διευθύντριας του Κέντρου Έρευνας της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών, κέντησαν την περίφημη «Χάρτα» του Ρήγα Βελεστινλή. Το τμήμα κεντητικής των εργαστηρίων παραδοσιακών τεχνών του Λ.Ε.Β. είναι διάσημο για τις δημιουργίες του. Το μεγάλο αυτό έργο χειροτεχνίας, απαρτίζεται από 12 φύλλα, τα οποία κεντήθηκαν από ισάριθμες κεντήστρες με παραδοσιακές βελονιές, που κρίθηκαν προσφορότερες για την απόδοση των λεπτομερειών.
Το έργο εκτός από εντυπωσιακό είναι εξαιρετικά συγκινητικό και ελπίζουμε τελικά να βρει τη θέση του στη Βουλή των Ελλήνων.
Για την ψηφιακή πρωτοβουλία Greek History Files έχουμε αναφερθεί και στο παρελθόν. Είναι μια από τις καλύτερες ιδιωτικές πρωτοβουλίες που υλοποιήθηκαν στο πλαίσιο της επετείου. Στα σύντομα βίντεο και με την τεχνική του animation, μαθαίνουμε βασικές πληροφορίες για τον Αγώνα και τις μεγάλες μάχες που δόθηκαν το 1821. Τα εξαιρετικά κείμενα που ακούμε τα υπογράφει ο ιστορικός Γιάννης Χαραλαμπίδης ο οποίος έχει οργανώσει ένα ογκώδες υλικό με τρόπο που να το κάνει προσβάσιμο, κυριολεκτικά, σε όλους. O Γιάννης Χαραλαμπίδης μαζί με τον Σωτήρη Κατσέλο και τον Σπύρο Κάππο συνέβαλαν με το εγχείρημά τους στην εκλαΐκευση μιας δαιδαλώδους εποχής διαχωρίζοντας τον μύθο από την πραγματικότητα. Το βλέπετε εδώ.
Επέτειος των 200 χρόνων χωρίς podcast, εν έτει, 2021 θα ήταν αδιανόητη. Ξεχωρίσαμε δύο. Την εξαιρετική σειρά που επιμελήθηκε για την Athens Voice η καθηγήτρια ελληνικής και βαλκανικής ιστορίας της εξωτερικής πολιτικής του 20ού αιώνα στη Νομική Σχολή της Αθήνας, Λένα Διβάνη. Η Λένα Διβάνη, ευρύτερα γνωστή ως συγγραφέας εξιστορεί μοναδικά πως γεννήθηκε η Ελλάδα. Με τρόπο άμεσο και πολύ ζωντανό αφηγείται τις σύνθετες διπλωματικές διεργασίες που οδήγησαν στη δημιουργία του ελληνικού κράτους, κομματάκι- κομματάκι, σαν ένα δύσκολο παζλ που κάποιος κατάφερε, τελικά, να επιλύσει. Ταυτόχρονα μαθαίνουμε πολλά για τους γεωπολιτικούς γρίφους του 19ου αιώνα, το ελληνικό ζήτημα άλλωστε ήταν ένας γεωπολιτικός γρίφος που επιλύθηκε χάρις στο πείσμα, τις γνώσεις αλλά και την τύχη αρκετών Ελλήνων αλλά και ξένων που πίστεψαν στην αναγκαιότητα της δημιουργίας του ελληνικού κράτους. Πραγματικά, εξαιρετικό. Αξίζει το χρόνο σας. Τα επεισόδια τα βρίσκετε συγκεντρωμένα εδώ και μπορείτε να τα ακούσετε σε διάφορες πλατφόρμες.
Αν το podcast της Λένα Διβάνη είναι επιμορφωτικό, αυτό που επιμελήθηκε ο Διονύσης Σαββόπουλος με τη συνεργασία του μουσικολόγου καθηγητή Λάμπρου Λιάβα, του δημοσιογράφου, συλλέκτη και ερευνητή Γιώργου Κοντογιάννη και του ζωγράφου Αλέξη Κυριτσόπουλου, για την Επιτροπή «Ελλάδα 2021» είναι μαγικό. Αυτή είναι η λέξη που περιγράφει μια αφήγηση για το ελληνικό έθνος μέσα από τη μουσική του. Κάποια από τα επεισόδια της σειράς τα ακούσαμε παραπάνω από μία φορές. Ο Διονύσης Σαββόπουλος ξέρει καλά τη μουσική παραγωγή της χώρας και σε αυτό το μουσικό παλίμψηστο περιέλαβε τα πάντα: από τα Δημοτικά Τραγούδια, σε μοναδικές εκτελέσεις, μέχρι τα ποπ-δημοφιλή «τελευταίας εσοδείας». 200 χρόνια μουσικής είναι αυτά. Τα διατρέχει παρεμβάλλοντας στα τραγούδια πρωτότυπες αφηγήσεις και ιστορικά ανέκδοτα. Υπέροχο. Τα ακούτε εδώ.
Από τους εορτασμούς των 200 χρόνων δεν θα μπορούσε να λείψει το ελληνικό κρασί. Δεν ξέρουμε αν ο αγαπητός οινοποιός Γιώργος Σκούρας εμπνεύστηκε την ιδέα του από τους στίχους που έγραψε ο Κωστής Παλαμάς την επομένη της έναρξης του Πολέμου του '40:
«Αυτό το λόγο θα σας πω δεν έχω άλλο κανένα
Μεθύστε με τ’ αθάνατο κρασί του Εικοσιένα!»
Έτσι λοιπόν, το Οινοποιείο Σκούρας στη Νεμέα, τον περασμένο Φεβρουάριο, κυκλοφόρησε ένα συλλεκτικό κρασί σε 1.000 αριθμημένες φιάλες:, το «Λαβύρινθος 21 Χρονιές». Το συγκεκριμένο κρασί παλαιώθηκε σε ιδανικές συνθήκες 21 χρόνια, από το 1999 έως και το 2020 και αποτελείται από Αγιωργίτικο κατά 80% και Cabernet Sauvignon (20%) από παλαιά κλήματα που φύονται σε υψόμετρο 700 μέτρων. Για να επιτείνει τη συλλεκτική του αξία ο Γιώργος Σκούρας συσκεύασε το κρασί σε μια χειροποίητη κασετίνα και κάθε φιάλη συνοδεύεται και με μία επετειακή έκδοση με 21 ιστορίες από τα απομνημονεύματα του στρατηγού Μακρυγιάννη.
Όμως, δεν σταμάτησε εδώ. Σε συνεργασία με τον οίκο δημοπρασιών Vergos αποφάσισαν να διαθέσουν τις αριθμημένες φιάλες από 1 έως 21, συμβολικά, σε δημοπρασία για φιλανθρωπικό σκοπό με τα έσοδα να διατίθενται για την υποστήριξη των σκοπών της Εταιρείας Προστασίας Σπαστικών/Πόρτα Ανοιχτή.
Τη δημοπρασία αυτή που πραγματοποιήθηκε την 1η Οκτωβρίου στο χώρο του οινοποιείου στη Νεμέα την παρακολουθήσαμε ως προσκεκλημένοι του οινοποιού και του οίκου Βέργος. Η αριθμημένη φιάλη με το νούμερο 1 όπως και αυτή με τον αριθμό 21, αγοράστηκαν από συλλέκτες έναντι 6.000 ευρώ η καθεμία -τιμή ρεκόρ για την ελληνική αγορά – ενώ οι υπόλοιπες φιάλες πωλήθηκαν κατά μέσο όρο 500-600 ευρώ.
Ίσως ήταν η πιο ωραία και πρωτότυπη επετειακή δράση της χρονιάς.
Οι επετειακές εκδηλώσεις όμως δεν έχουν ολοκληρωθεί οπότε θα επιστρέψουμε.
