Είναι σε όλους φανερό, ότι η πρόταση δυσπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ προς την κυβέρνηση, αφορούσε ουσιαστικά την επιλογή του διαχειριστή της κεντροαριστερής πολυκατοικίας, που ονειρεύεται να κτίσει ο Αλέξης Τσίπρας και στην οποία έχει δώσει την ονομασία «προοδευτική διακυβέρνηση». Μιας πολυκατοικίας, που έχει σαν συνιδιοκτήτες το ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ και το κόμμα Βαρουφάκη.
Όσοι έχουν συμμετάσχει σε συνελεύσεις πολυκατοικιών, γνωρίζουν τις σκηνές που εξελίσσονται συνήθως σε αυτές. Σκηνές που αντικατοπτρίζουν τα προβλήματα και τις αντιθέσεις ενός μικρόκοσμου, που φαίνεται αποκομμένος από την πραγματικότητα.
Κάτι τέτοιο θύμισε και η διαδικασία στη Βουλή. Οι ιδιοκτήτες της περίφημης προοδευτικής πολυκατοικίας, διαγωνίστηκαν για να κατακτήσουν βραβεία και παράσημα, επαναστατικότητας, αντίστασης και σκληρής γλώσσας απέναντι στην κυβέρνηση. Διαγωνίστηκαν για να εμφανιστούν με την πιο ισχυρή προίκα για τον πολυπόθητο γάμο, μετά από τις εκλογές που θα γίνουν με το σύστημα της απλής αναλογικής.
Ο Αλέξης Τσίπρας ίσως και να κέρδισε αυτόν τον γύρο, διότι ο έτερος υποψήφιος διαχειριστής Νίκος Ανδρουλάκης, μιλούσε μέσω αντιπροσώπου. Οι υπόλοιποι δύο μικροϊδιοκτήτες, δηλαδή το ΚΚΕ και το ΜέΡΑ25, έκαναν μεταξύ τους διαγωνισμό αντισυστημισμού και αντικαπιταλισμού, χρησιμοποιώντας επιχειρήματα και φρασεολογία που δεν συναντώνται πλέον πουθενά στον πλανήτη, παρά μόνο σε κάποιες γραφικές περιθωριακές γιάφκες, στις οποίες ο χρόνος έχει σταματήσει να κυλά εδώ και κάποιες δεκαετίες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε να εκμεταλλευτεί την αρνητική εικόνα των τελευταίων ημερών, από την πρωτοφανή χιονόπτωση στο Λεκανοπέδιο της Αττικής. Μια θεομηνία που συνοδεύτηκε από αναποτελεσματική διαχείριση των φορέων του κράτους, της τοπικής αυτοδιοίκησης, ιδιωτικών εταιρειών, αλλά και πολιτών. Με αποτέλεσμα να υπάρξει κλίμα ανασφάλειας και φόβου, που οδήγησε σε δυσαρέσκεια και εκφράστηκε με χίλιους δυο τρόπους από τους πολίτες που βρέθηκαν αβοήθητοι. Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε επίσης να σηκώσει ψηλά και το θέμα της διαχείρισης πανδημίας, του ενεργειακού κόστους και του πληθωρισμού.
Ωστόσο, το κλίμα της συζήτησης από την πλευρά της αντιπολίτευσης θύμισε τον μικρόκοσμο της πολυκατοικίας ή και της γειτονιάς, από τις παλαιές ασπρόμαυρες ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου. Ακόμα και η επωδός όλων των ομιλιών των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, που κατέληγε στην επιθυμία για παραίτηση της κυβέρνησης και προκήρυξη εκλογών, θύμιζε μια κλασσική ατάκα από τις ίδιες ταινίες. Το «κρατάτε με, για να μην τον δείρω».
Το αποτέλεσμα της συγκεκριμένης κοινοβουλευτικής διαδικασίας, ήταν γνωστό από την αρχή. Η αντιπολίτευση στο σύνολο της ψήφισε υπέρ της πρότασης δυσπιστίας, η οποία όμως δεν συγκέντρωσε την απαιτούμενη πλειοψηφία για να πέσει η κυβέρνηση. Ταυτόχρονα φάνηκε, ότι οι λογαριασμοί ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και το ΣΥΡΙΖΑ, δεν λύθηκαν.
Όμως το αποτέλεσμα ήταν ότι η αντιπολίτευση παρά τη σκληρή ρητορική της δεν μπόρεσε να ανατρέψει την κυρίαρχη εικόνα, που είναι διάχυτη στην κοινωνία.
Οι πολίτες γνωρίζουν ότι στο θέμα της πανδημίας η κυβέρνηση έκανε ό,τι ήταν δυνατόν, τόσο στον τομέα της πρόληψης, όσο και στον τομέα της αντιμετώπισης. Προέβη σε 56 εκατ. tests. Προχώρησε σε 19 εκατ. εμβολιασμούς εκ των οποίων ολοκληρωμένοι είναι οι 7,3 εκατ. και 4,7 εκατ. αφορούν εμβολιασμού της τρίτης δόσης. Πέτυχε τον υπερδιπλασιασμό του αριθμού των μονάδων εντατικής θεραπείας (ΜΕΘ). Και πέτυχε να έχει έναν επαρκέστατο αριθμό κλινών από την κοινή δράση δημοσίων και ιδιωτικών φορέων.
Ποια κριτική μπορούν να κάνουν απέναντι σε αυτήν την πραγματικότητα, όσοι φλέρταραν με το αντιεμβολιαστικό κίνημα, όσοι υπονόμευσαν κατ’ εξακολούθηση τον ορθό επιστημονικό και ιατρικό λόγο, όσοι στήριξαν το κίνημα της ανυπακοής και όσοι ήταν πίσω από τις 600 κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις κατά τη διάρκεια του lockdown;
Οι πολίτες γνωρίζουν το τι κατάφερε η κυβέρνηση στον οικονομικό τομέα, κρατώντας όρθια τη μικρή επιχειρηματικότητα και τα νοικοκυριά, πετυχαίνοντας ταυτόχρονα πρωτοφανείς ρυθμούς ανάπτυξης. Τι είδαμε μέσα στο 2021; Αύξηση στο ΑΕΠ, προσέλκυση επενδύσεων, σημαντική μείωση του ποσοστού της ανεργίας, κατακόρυφη άνοδο στην απορρόφηση ευρωπαϊκών κονδυλίων, ενίσχυση επιχειρήσεων - εργαζομένων και νοικοκυριών, μείωση φορολογίας, κατάργηση εισφοράς αλληλεγγύης, αύξηση -έστω και ασθενή- των τραπεζικών χρηματοδοτήσεων, και άλλα.
Ποια κριτική μπορούν να κάνουν απέναντι σε αυτήν την πραγματικότητα, όσοι φλέρταραν με τη δραχμή, όσοι είχαν αυξήσει τους φορολογικούς συντελεστές, όσοι δεν είχαν καταφέρει να προσελκύσουν ούτε ένα σεντ σε επενδύσεις και όσοι είχαν διαλύσει το τραπεζικό σύστημα; Ποια κριτική μπορούν να κάνουν απέναντι σε μια κυβέρνηση που πέτυχε να σχεδιάσει ένα πλάνο που θα αποφέρει στη χώρα πόρους δεκάδων δισ. ευρώ από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάκαμψης;
Οι πολίτες γνωρίζουν καλά τον τρόπο με τον οποίο η καθημερινότητα τους έχει βελτιωθεί μέσω της ψηφιοποίησης μιας σειράς διαδικασιών στις σχέσεις κράτους - πολίτη και μέσω της υιοθέτησης μιας σειράς από μεταρρυθμίσεις στα φλέγοντα εργασιακά και συνταξιοδοτικά ζητήματα.
Οι πολίτες γνωρίζουν καλά, το τι συνέβη εν μέσω πανδημίας στον Έβρο με τον υβριδικό μεταναστευτικό πόλεμο από την πλευρά της Τουρκίας, το τι συνέβη με τη σημαντική μείωση των μεταναστευτικών ροών και τις τακτοποιήσεις των δομών φιλοξενίας.
Και φυσικά οι πολίτες γνωρίζουν πολύ καλά τις επιτυχίες της Ελλάδας στον αμυντικό τομέα. Αμυντικές συμφωνίες με ΗΠΑ και Γαλλίας, εξοπλιστικά προγράμματα, αμυντική θωράκιση και πολυσχιδής εξωτερική πολιτική.
Επομένως, η πρόταση δυσπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ προς την κυβέρνηση δεν αφορούσε τους πολίτες. Αφορούσε το όραμα της κεντροαριστερής πολυκατοικίας και τους πόθους για «προοδευτική διακυβέρνηση», με πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα και υπουργούς από το ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ και το ΜέΡΑ25. Ένα όραμα, που πιθανότατα θα παραμείνει όραμα στο μυαλό των λαίμαργων για την εξουσία, αρχηγικών στελεχών του Σύριζα.
Το γεγονός ότι ο Αλέξης Τσίπρας επιθυμούσε να εμφανιστεί στη Βουλή με στολή ΠΑΣΟΚ, δηλαδή με ζιβάγκο και ο Νίκος Ανδρουλάκης οπωσδήποτε με φόντο τα έδρανα της Γερουσίας, αφού δεν είναι μέλος του Κοινοβουλίου, δείχνει ότι στη σκληρή μάχη για τη θέση του διαχειριστή, θα επιστρατευτούν όλα τα μέσα και όλα τα σύμβολα.
