Αυτό που βιώνουν φέτος η Μύκονος και η Σαντορίνη με τη σημαντική πτώση της επισκεψιμότητας τους, ήταν εύκολα προβλέψιμο για όποιον έχει κοινό νου. Πλην συνήθως, η απληστία μακελεύει την κοινή λογική. Ξενοδόχοι, εστιάτορες, ιδιοκτήτες μπαρ, ομπρελάδες των παραλιών και όλα τα παρεπόμενα συναφή επαγγέλματα, νόμισαν ότι είχαν βρει το κέρας της Αμάλθειας που ξερνά χρυσάφι δίχως σταματημό. Ε την πάτησαν λοιπόν, διότι όποιος πιστεύει ότι η μυθολογία έχει εφαρμογή στην πραγματική ζωή είναι επιεικώς ανόητος.
Ως πότε οι Σαντορινιοί θα πουλούσαν πανάκριβα το αποσπερίτικο στρίμωγμα στο τοιχίο για να χαζέψει ο επισκέπτης το ηλιοβασίλεμα; Προφανώς είναι καταπληκτική δύση του ήλιου από το ύψος της Καλντέρας, αλλά όταν για να το απολαύσεις χρειάζεται να πληρώσεις του κόσμου τα κερατιάτικα και να υποστείς την ταλαιπωρία κατάδικου σε καταναγκαστικά έργα, τότε αρχίζεις να σκέφτεσαι ότι έχει κι αλλού ηλιοβασιλέματα.
Αμ οι Μυκονιάτες; Τι φαντάστηκαν δηλαδή; Ότι η ουρά των πετρελαιάδων, των celebrities και των εκατομμυριούχων της δύσης ήταν τόσο ατέλειωτη, που θα οι «επιχειρηματίες» του νησιού μπορούσαν να ζουν αιωνίως κολακεύοντας και υπηρετώντας την ματαιοδοξία τους; Οπότε με τις εξωφρενικές τους τιμές έδιωξαν την ελληνική «πλέμπα», που για τα ελληνικά δεδομένα μια χαρά ευκατάστατοι άνθρωποι ήταν. Αλλά οι Μυκονιάτες ήθελαν μόνο αυτούς που ανάβουν τα πούρα τους με λαμπαδιασμένα πεντακοσάρικα.
Και τώρα κλαίνε. Ας μην λέμε βέβαια υπερβολές, δεν άδειασαν και τελείως τα δυο νησιά, αλλά οι πληρότητες και οι εισπράξεις άλλων ετών δεν υπάρχουν πια. Και οι τουριστάνθρωποι έχουν κάνει μεγάλες επενδύσεις, εμ βέβαια, για να ικανοποιήσεις έναν φιγουρατζή ζαπλουτίδη θέλει του να φτιάξεις ακριβό σκηνικό. Αν αντί να μετράνε μάτσα με μαύρο χρήμα έριχναν μια ματιά στην αρχαία ελληνική γραμματεία, θα αναθυμούνταν το «ου παντός πλειν ες Κόρινθον» και θα ‘παιρναν μαθήματα. Μια Μύκονος της αρχαίας κλασικής εποχής ήταν η Κόρινθος, γι αυτό και «δεν μπορούσε ο καθένας να πλεύσει στην Κόρινθο», αλλά μετά την ακμή μεταβλήθηκε σε μια μικρή ασήμαντη πολιτειούλα.
Το ίδιο θα πάθουν και στη Μύκονο και στη Σαντορίνη και αλλού που νομίζουν ότι μπορούν να περιφρονούν ή να αποδιώχνουν τη μεσαία και τη σχετικά εύπορη (ντόπια ή ξένη) τάξη προς όφελος των εκατομμυριούχων. Αν μην τι άλλο, θα ‘πρεπε να ξέρουν ότι ο Άραβας με την κελεμπία που ξεπλένει με σαμπάνια τα ποδαράκια της συνοδού του από την άμμο της παραλίας, χρειάζεται γύρω του και την πλέμπα για να τον κάνει χάζι, να τον ζηλεύει και να τον αποθεώνει. Αλλιώς, δέκα ζάπλουτοι αναμεταξύ τους, είναι μια πολύ βαρετή παρέα. Δεν ξέρω αν με καταλαβαίνετε…
