Μόναχο, 5 Σεπτεμβρίου 1972
Το σχέδιο του Ισραήλ για τον εντοπισμό των δολοφόνων της 7ης Οκτωβρίου
AP Photo/Kurt Strumpf, File
AP Photo/Kurt Strumpf, File
Μόναχο, 5 Σεπτεμβρίου 1972
Politico

Το σχέδιο του Ισραήλ για τον εντοπισμό των δολοφόνων της 7ης Οκτωβρίου

Το πρώτο στάδιο του σχεδίου για το κυνήγι των υπευθύνων για τις επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου είναι πιθανό να έχει ήδη πραγματοποιηθεί, αναφέρει το Politico σε σημερινό του δημοσίευμα, με το οποίο αποκαλύπτει τις προσπάθειες του Ισραήλ για την εξάλειψη της τρομοκρατίας, ανατρέχοντας στην ιστορία, από τη Σφαγή του Μονάχου μέχρι αυτή του περσινού Οκτωβρίου.

«Ήταν νωρίς το απόγευμα στις αρχές Ιανουαρίου όταν ένα drone χτύπησε ένα πολυώροφο κτίριο στο νότιο προάστιο Νταχίγια της Βηρυτού. Πυροσβέστες και διασώστες που έφτασαν στο σημείο υπό τους ήχους των σειρηνών και των συναγερμών των αυτοκινήτων, βρέθηκαν αντιμέτωποι με ένα αποκρουστικό θέαμα: από τη μία άκρη του δρόμου έως την άλλη, ήταν απανθρακωμένα και διαμελισμένα ανθρώπινα μέλη», γράφει ο Τζέιμι Ντέτμερ.

Οι πρώτοι που ανταποκρίθηκαν μάζεψαν τα πτώματα και τα ακρωτηριασμένα μέλη επτά ανδρών. Τα θύματα συμμετείχαν σε συνάντηση υψηλού επιπέδου μεταξύ ανώτατων αξιωματούχων της Χαμάς και της Τζαμάα Ισλαμίγια, μιας λιβανέζικης πολιτικής φατρίας που πρόσφατα αναβίωσε την ένοπλη πτέρυγά της για να συμμετάσχει στη σύγκρουση με το Ισραήλ.

 Μεταξύ των νεκρών ήταν και το ανώτατο στέλεχος της τρομοκρατικής οργάνωσης, ο Σαλέχ αλ-Αρούρι, ο οποίος ήταν τότε αντιπρόεδρος του πολιτικού γραφείου της Χαμάς και συνιδρυτής της ένοπλης πτέρυγάς της, γράφει το Politico. Ήταν επίσης ανώτατος στρατιωτικός διοικητής της Χαμάς για τις μονάδες που εδρεύουν στη Δυτική Όχθη και - σύμφωνα με το Τελ Αβίβ -  ο ενορχηστρωτής της επίθεσης της 7ης Οκτωβρίου κατά την οποία σκοτώθηκαν περίπου 1.200 άνθρωποι ενώ συνολικά 253 αιχμαλωτίστηκαν από τη Χαμάς.

Το Ισραήλ δεν έχει ακόμα επιβεβαιώσει επισήμως ότι βρισκόταν πίσω από την επίθεση, χωρίς, ωστόσο, να το έχει αρνηθεί και πολλά από τα σχόλια που ακολούθησαν μπορούν να «διαβαστούν» ως τα βήματα μιας εκστρατείας για τον εντοπισμό και την εξόντωση εκείνων που θεωρούν υπεύθυνους για την επίθεση στο Ισραήλ.

«Η θέση μας είναι ότι οποιοσδήποτε στη διοίκηση της Χαμάς ήταν υπεύθυνος για τη σφαγή της 7ης Οκτωβρίου θα πληρώσει το τίμημα», υποστήριξε ο Μαρκ Ρέγεβ, σύμβουλος του Ισραηλινού πρωθυπουργού Μπένιαμιν Νετανιάχου, μιλώντας σε δημοσιογράφους στο Τελ Αβίβ, δέκα ημέρες μετά το πλήγμα στο Λίβανο, και πρόσθεσε: «Θα τους εντοπίσουμε και θα αποδοθεί δικαιοσύνη».

Ο αλ-Αρούρι γεννήθηκε κοντά στη Ραμάλα της Δυτικής Όχθης το 1966 και εντάχθηκε στη Χαμάς κατά τη διάρκεια της πρώτης Ιντιφάντα (1987-1991). Φυλακίστηκε πολλές φορές για τις δραστηριότητές του στη Χαμάς, ενώ το 2018, οι Ηνωμένες Πολιτείες πρόσφεραν πέντε εκατ. δολάρια για πληροφορίες που θα οδηγούσαν στον εντοπισμό του. 

Λίγο πριν από τον θάνατό του, ο Αρούρι ρωτήθηκε από δημοσιογράφους αν ανησυχούσε ότι θα μπει στο στόχαστρο. «Δεν είναι ασυνήθιστο για τους διοικητές της Χαμάς να μαρτυρήσουν. Νομίζω ότι έχω ζήσει πάρα πολύ», είχε δηλώσει ο 57χρονος Αρούρι.

«Όπως και μετά τη σφαγή του Μονάχου»

Την επομένη του θανάτου του αλ-Αρούρι, ο επικεφαλής της Μοσάντ, Ντέιβιντ Μπαρνέα, ανακοίνωσε ότι η υπηρεσία του είναι δεσμευμένη να «ξεπληρώσει» την επίθεση της Χαμάς. Η υπηρεσία του, πρόσθεσε, «πρέπει να βάλει τους δολοφόνους να πληρώσουν που εισέβαλαν στην περιοχή κοντά στα σύνορα με τη Γάζα στις 7 Οκτωβρίου, αυτούς που σχεδίασαν την επίθεση και την εκτέλεσαν».

Ο Μπαρνέα μιλούσε στην κηδεία ενός θρυλικού προκατόχου του, του Ζβι Ζαμίρ, ο οποίος επέβλεπε την ισραηλινή επιχείρηση για τη δολοφονία των Παλαιστινίων ενόπλων που κρύβονταν πίσω από τις δολοφονίες Ισραηλινών αθλητών στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1972 στο Μόναχο.

«Θα πάρει χρόνο, όπως και μετά τη σφαγή του Μονάχου [...] Αλλά θα βάλουμε τα χέρια μας πάνω τους όπου κι αν βρίσκονται [...] Κάθε μητέρα Άραβα πρέπει να γνωρίζει ότι αν ο γιος της συμμετείχε, άμεσα ή έμμεσα, στη σφαγή της 7ης Οκτωβρίου, [εκείνος θα ευθύνεται για] το δικό του αίμα [που θα χυθεί]».

Τα λόγια του Μπαρνέα, οι δηλώσεις άλλων Ισραηλινών αξιωματούχων όπως και η ισραηλινή εκστρατεία μετά το Μόναχο, είναι μια προειδοποίηση προς τα στελέχη Χαμάς να περιμένουν τη στοχοποίησή τους, όχι μόνο σε κοντινές χώρες όπως ο Λίβανος, αλλά και την Τουρκία ή το Κατάρ, ή ακόμα και εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

«Μας πήρε περισσότερα από 10 χρόνια για να απαλλαγούμε από όλους εκείνους που σχεδίασαν τη σφαγή του Μονάχου, αλλά τους εξοντώσαμε και πρέπει να κάνουμε το ίδιο με εκείνους που κρύβονται πίσω από την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου», δήλωσε στο Politico o Ισραηλινός πράκτορας ασφαλείας Γιαακόβ Πέρι, πρώην επικεφαλής της Σιν Μπετ. «Θα τους εντοπίσουμε και το ξέρουν», πρόσθεσε.

Η πρώτη ισραηλινή εκστρατεία δολοφονίας ξεκίνησε πριν από μισό αιώνα από την Γκόλντα Μέιρ, και είχε ως στόχο εκείνους που σχεδίασαν και διηύθυναν την έφοδο στα καταλύματα των ισραηλινών αθλητών και των προπονητών τους στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου τον Σεπτέμβριο του 1972. 

Η επίθεση στο Μόναχο είχε ως απολογισμό: 11 Ισραηλινοί αθλητές και συνοδοί, 5 Παλαιστίνιοι και 2 Γερμανοί νεκροί, δεκάδες τραυματίες, από μέλη της παλαιστινιακής τρομοκρατικής οργάνωσης «Μαύρος Σεπτέμβρης», που σχετιζόταν με την Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PLO).

«Οργή του Θεού»

Όπως και οι επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου, η σφαγή του Μονάχου «τραυμάτισε» το Ισραήλ, μια χώρα που διαμορφώθηκε από την ιστορία των αντισημιτικών διώξεων και των πογκρόμ που διεξήχθησαν στον απόηχο του Ολοκαυτώματος. Οι δολοφονίες ενίσχυσαν βαθιά ριζωμένους φόβους και ενθάρρυναν την ίδια επιθυμία για τιμωρία και ασφάλεια από το Ισραήλ.

Στην αρχή, η Γκόλντα Μέιρ ήταν απρόθυμη να πολεμήσει την τρομοκρατία με τρομοκρατία, να στοχεύσει και να σκοτώσει Παλαιστίνιους ενόπλους στο εξωτερικό, ειδικά στην Ευρώπη.

«Σε κάποιες από τις συνομιλίες μου με την Γκόλντα, είχε εκφράσει την ανησυχία της ότι ο λαός μας μπορεί να εμπλακεί σε παράνομες ενέργειες σε ευρωπαϊκό έδαφος», είχε πει ο Ζαμίρ στην εφημερίδα Haaretz το 2006. Ωστόσο, ο επικεφαλής των κατασκόπων ξεπέρασε τις επιφυλάξεις της πρωθυπουργού, υποστηρίζοντας ότι θα ήταν περισσότερο μια πράξη αποτροπής παρά εκδίκηση και συμφώνησε με την «Επιχείρηση Οργή Θεού», μια μυστική επιχείρηση για να εντοπίσουν και να σκοτώσουν όλους όσοι θεωρούνταν ύποπτοι για τον σχεδιασμό και τη εκτέλεση της επίθεσης στο Μόναχο.

Οι πράκτορες στρατολογήθηκαν από τις ειδικές δυνάμεις των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων (IDF) και από τις υπηρεσίες πληροφοριών Μοσάντ και Σιν Μπετ, και στη συνέχεια στάλθηκαν στην Ευρώπη.

Αυτό που συνέβη μετά την επίθεση στο Μόναχο προσφέρει ενδείξεις για το τι μπορεί να ακολουθήσει την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου, ακόμη και όταν η σύγκρουση στη Γάζα φτάσει στο τέλος της, αναφέρει το Politico.

Στην εκστρατεία μετά την 7η Οκτωβρίου, οι μεγαλύτεροι στόχοι είναι πιθανότερο να καταδιωχθούν από μονάδες όπως η μυστική αντιτρομοκρατική ομάδα Yamam, η οποία έχει αναλάβει και στο παρελθόν δύσκολες αποστολές στο εξωτερικό.