Η εξουδετέρωση του Ισμαήλ Χανίγια, ανατρέπει πλήρως τα στρατηγικά πλάνα της Χαμάς και των υποστηρικτών της. Το μακροχρόνιο σχέδιο της Χαμάς που είχε αρχίσει να ξετυλίγεται μετά από την τρομοκρατική επίθεση της 7ης Οκτωβρίου, δεν είναι άλλο από το πέρασμα και της Δυτικής όχθης, καθώς και της Ραμάλα, στην εξουσία της Χαμάς.
Ο στόχος ήταν η Λωρίδα της Γάζας και η Δυτική Όχθη να αποτελέσουν μια ενιαία οντότητα υπό τη διακυβέρνηση της Παλαιστινιακής Αρχής με νέο αρχηγό τον Ισμαήλ Χανίγια. Γι’ αυτό και τα μέσα ενημέρωσης της Ρωσίας, του Κατάρ, του Ιράν και της Τουρκίας, εμφάνιζαν τον Χανίγια, ως ένα «μετριοπαθή πολιτικό» με πολιτική θητεία το 2006 στην Παλαιστινιακή Αρχή. Προσπαθώντας να διαγράψουν τον εγκληματικό ρόλο που έχει παίξει από το 2007 μέχρι την εξουδετέρωση του.
Η πρόσφατη συνάντηση στο Πεκίνο κατά τη διάρκεια της οποίας, οι 14 φράξιες των παλαιστινιακών και ισλαμικών ομάδων που δραστηριοποιούνται στη Γάζα και στη Δυτική Όχθη αποφάσισαν να συνεργαστούν, αποτελούσε το πρώτο βήμα. Ένα βήμα που θα τερμάτιζε την πολιτική απομόνωση των τρομοκρατών της Χαμάς, που είχε επέλθει μετά από την αιματηρή αναρρίχηση της στην εξουσία στη Λωρίδα της Γάζας, το 2007. Με σκοπό την αποδοχή τους από τη διεθνή κοινότητα, μέσω ενός πλασματικού μεγάλου «ενδοπαλαιστινιακού» συμβιβασμού.
Η Χαμάς στη Γάζα, υπό την αρχηγία του Γιαχία Σινουάρ, σίγουρα δεν αποτελούσε μια αξιόπιστη πολιτική πρόταση από την πλευρά των δυνάμεων που στηρίζουν τη Χαμάς. Η διαφοροποίηση στην αντιμετώπιση των δυο αρχηγών της Χαμάς, ήταν ορατή. Ο Σινουάρ, είναι ο στρατιωτικός αρχηγός, ο εμπνευστής του αιματοκυλίσματος της 7ης Οκτωβρίου, ένας φανατικός δολοφόνος με ημερομηνία λήξεως στην αποστολή του. Αντίθετα, ο Χανίγια προβαλλόταν από το Ιράν, το Κατάρ και τη Ρωσία, ως η πολιτική προσωπικότητα που προσπαθούσε να εκτονώσει την κρίση, να απελευθερώσει του ομήρους και να προτείνει λύσεις για την «επόμενη ημέρα». Η εξουδετέρωση του Ισμαήλ Χανίγια, οδηγεί σε μεταβολή των αρχικών σχεδιασμών του Ιράν και των εξαρτημένων αντιπροσώπων του, δηλαδή της Χαμάς, της Χεζμπολάχ, της Ισλαμική Τζιχάντ, των Χούτι της Υεμένης και των παραστρατιωτικών οργανώσεων στη Συρία και στο Ιράκ που ελέγχονται από τους φρουρούς της Ιρανικής επανάστασης.
Διότι πλέον ο πιο δημοφιλής και αποδεκτός Παλαιστίνιος «πολιτικός» είναι ο κρατούμενος στις φυλακές του Ισραήλ, Μαρουάν Μπαργκουτί. Σε παλαιότερες δημοσκοπήσεις ο Μπαργκουτί, είχε συγκεντρώσει υψηλότερα ποσοστά προτίμησης τόσο απέναντι στον Χανίγια, όσο και στον Αμπού Αμπάς. Το δε όνομα του, είχε ενταχθεί στη λίστα των ονομάτων των Παλαιστινίων τρομοκρατών που βρίσκονται στις ισραηλινές φυλακές στα πλαίσια των ανταλλαγών, με τους ομήρους που έχει στα χέρια της η Χαμάς.
Το όνομα του Μαρουάν Μπαργκουτί, εμφανίζεται συχνά στο προσκήνιο όταν εξελίσσονται ενδοπαλαιστινιακές διαμάχες. Και προβάλλεται ως ο σοφός Παλαιστίνιος Νέλσον Μαντέλα. Σε μια προσπάθεια πλήρους διαφοροποίησης του, τόσο από τον σκληρό Χανίγια, όσο και από το διεφθαρμένο καθεστώς της Παλαιστινιακής Αρχής.
Είναι όμως πράγματι ο Παλαιστίνιος Νέλσον Μαντέλα; Ο Μαρουάν Χασίμπ Ιμπραήμ Μπαργκουτί, που βρίσκεται στις φυλακές μετά τη σύλληψη του από τον IDF στη Ραμάλα το 2002, ήταν ηγετικό στέλεχος της Πρώτης και Δεύτερης Ιντιφάντας. Και μάλιστα το Νοέμβριο του 2014 είχε κηρύξει μέσα από τις φυλακές την έναρξη της Τρίτης Ιντιφάντας κατά του Ισραήλ. Είχε διατελέσει αρχηγός της Τανζίμ, της παραστρατιωτικής οργάνωσης της Φατάχ. Κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Ιντιφάντας είχε διατελέσει ιδρυτικό και ηγετικό στέλεχος της τρομοκρατικής οργάνωσης «Μπριγάδες των Μαρτύρων Αλ-Άκσα», σχεδιάζοντας και συμμετέχοντας σε επιχειρήσεις κατά αμάχων στο έδαφος του Ισραήλ.
Όταν ήταν γενικός γραμματέας της Φατάχ στη Δυτική Όχθη είχε ασκήσει δριμεία κριτική για διαφθορά και καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την πλευρά της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, καταγγέλλοντας ακόμα και τον ιστορικό αρχηγό της, Γιάσερ Αραφάτ.
Μετά τη σύλληψη του από τις Ισραηλινές δυνάμεις ασφαλείας, είχε κατηγορηθεί για 33 επιθέσεις με 21 νεκρούς. Τον Μάιο του 2004 είχε καταδικαστεί για 3 επιθέσεις με 5 νεκρούς. Μεταξύ των εγκλημάτων για τα οποία καταδικάστηκε, ήταν ο σχεδιασμός και η εκτέλεση της δολοφονίας του Έλληνα μοναχού Πατέρα Γερμανού (Γεωργίου Τσιμπουκτσάκη) το 2001.
Το 2021 είχε εκφράσει την επιθυμία να συμμετάσχει μέσα από τις φυλακές, στις εκλογές της Δυτικής Όχθης για την ανάληψη της προεδρίας της Παλαιστινιακής Αρχής. Ωστόσο, ο πρόεδρος Αμπάς, είχε αρνηθεί να προχωρήσει στην προκήρυξη εκλογών.
Δύο μήνες μετά από το τρομοκρατικό κτύπημα της Χαμάς στο Ισραήλ, ο 64χρονος Μπαργκουτί κατά τη διάρκεια της επετείου της πρώτης Ιντιφάντα, είχε καλέσει τους Παλαιστινίους της Δυτικής Όχθης να μην παρακολουθούν τις εξελίξεις στη Λωρίδα της Γάζας σαν απλοί θεατές, αλλά να ενταχθούν στην παραστρατιωτική ομάδα «Σαμπίμπα», να επιτεθούν σε στόχους του Ισραήλ και να γίνουν μάρτυρες για χάρη του προφήτη.
Είναι φανερό ότι το προφίλ του Μπαργκουτί, ουδεμία σχέση έχει με το Νέλσον Μαντέλα. Ωστόσο, σήμερα είναι η πιο δημοφιλής Παλαιστινιακή προσωπικότητα, που εμφανίζεται σαν να πορεύεται κρατώντας αποστάσεις απέναντι στην παραπαίουσα Παλαιστινιακή Αρχή και το καθεστώς της Χαμάς. Και παρουσιάζεται ως η μόνη πολιτική λύση που εκφράζει τη ριζοσπαστική παλαιστινιακή πτέρυγα. Καθώς από τη μια πλευρά αντιτίθεται στην επίσημη Παλαιστινιακή Αρχή και από την άλλη δεν υιοθετεί πλήρως την ατζέντα της τρομοκρατικής οργάνωσης της Χαμάς.
Είναι όμως δυνατόν ένας τρομοκράτης και δολοφόνος σαν τον Μπαργκουτί να αναλάβει πολιτικό ρόλο, την επόμενη ημέρα μετά το τέλος των εκκαθαριστικών επιχειρήσεων του Ισραηλινού στρατού;
