Η πρόσφατη απόπειρα δολοφονίας κατά του πρώην προέδρου Ντόναλντ Τραμπ φέρνει στο προσκήνιο τη βαθιά πόλωση που διαπερνά την αμερικανική κοινωνία. Η πόλωση αυτή έχει φτάσει σε πρωτοφανή επίπεδα στην πρόσφατη μνήμη, δημιουργώντας ένα επικίνδυνο κλίμα όχι μόνο για τις ΗΠΑ αλλά και για τον ευρύτερο Δυτικό κόσμο.
Η κατάσταση αυτή, σε συνδυασμό με τον πόλεμο στην Ουκρανία, την ένταση στο Ισραήλ και την αυξανόμενη απειλή από την Κίνα, τοποθετεί τις φιλελεύθερες δημοκρατίες σε μια ιδιαίτερα ευάλωτη θέση και δυστυχώς δεν υπάρχει καμία προφανής άμεση λύση στο πρόβλημα.
Ο Τραμπ έχει οπωσδήποτε συμβάλλει σε αυτό το κλίμα από την αρχή της πολιτικής του καριέρας με πάμπολλους τρόπους. Όμως, από την άλλη πλευρά, ο ρόλος του Δημοκρατικού Κόμματος και των πολέμιων του Τραμπ στη δημιουργία αυτής της τοξικότητας έχει σίγουρα υποτιμηθεί. Μόνο την τελευταία εβδομάδα, ο Τραμπ έχει χαρακτηριστεί ως δικτάτορας, Ναζί, Χίτλερ, απειλή για τη δημοκρατία, ρατσιστής, βιαστής κ.α. Οι χαρακτηρισμοί αυτοί, που εδώ και χρόνια αποτελούν ένα κομμάτι της καθημερινότητας εδώ και τουλάχιστον 8 χρόνια, γίνονται ελαφρά την καρδία, χωρίς το παραμικρό κόστος για αυτούς που τους απευθύνουν.
Αντίθετα, αυτή η συμπεριφορά έχει την τάση να ανταμείβεται με περισσότερη τηλεθέαση, περισσότερη προσοχή και επικρότηση στα κοινωνικά δίκτυα και τις εφημερίδες αναφοράς. Ακόμη κι αν δε γνωρίζουμε αν αυτό επηρέασε τον δράστη της επίθεσης κατά του Τραμπ, ο οποίος μπορεί να είναι ένας απλός παράφρων, πρέπει να συμφωνήσουμε ότι η κατάσταση αυτή έχει ξεφύγει και ότι οι δημοκρατικοί πρέπει επιτέλους να πάψουν να ρίχνουν όλες τις ευθύνες στον Τραμπ και να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Είναι εξίσου συνένοχοι στη δημιουργία και διατήρηση αυτού του φαύλου κύκλου που απειλεί να τινάξει στον αέρα την ισχυρότερη χώρα του πλανήτη.
Ένα βασικό ερώτημα που γεννάται σήμερα σε όσους παρακολουθούν από μακριά τις εξελίξεις είναι τι είδους επίδραση θα έχει η απόπειρα δολοφονίας στις εκλογές. Η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν ξέρει με σιγουριά.Το Μάρτιο του 1981 ο Ρόναλντ Ρήγκαν ήταν στην αρχή της θητείας του όταν ένας παράφρων θαυμαστής της Τζόντι Φόστερ τον πυροβόλησε για να κερδίσει την προσοχή της. Η αποδοχή του κέρδισε 30 μονάδες μετά την απόπειρα αλλά η οικονομική κρίση που ακολούθησε την επανέφερε στα αρχικά της επίπεδα σε λιγότερο από έναν χρόνο. Το 1912, ο έτερος υποψήφιος πρόεδρος που επέζησε δολοφονικής απόπειρας, Θίοντορ Ρούζβελτ, χτυπήθηκε από σφαίρα τον Οκτώβριο του 1912 και ένα μήνα μετά έχασε τις εκλογές από τον Γούντροου Ουίλσον.
Η ιστορία λοιπόν δε μας δίνει επαρκή στοιχεία (ευτυχώς) για το πώς αντιδρά εκλογικά το κοινό μετά από τέτοια περιστατικά. Είναι βέβαιο ότι ο Τραμπ θα συγκεντρώσει υψηλότερα ποσοστά συμπάθειας και αποδοχής το προσεχές διάστημα όπως είναι σίγουρη και η ιστορική θέση της φωτογραφίας του ματωμένου Τραμπ με σφιγμένη τη γροθιά και την αστερόεσσα να κυματίζει στο φόντο. Όμως, ο Νοέμβριος είναι αρκετά μακριά και ακόμα δε γνωρίζουμε με σιγουριά ούτε ποιος θα είναι ο αντίπαλός του, ούτε ποιος θα είναι ο υποψήφιος αντιπρόεδρος της επιλογής του.
*Ο Αλέξανδρος Σκούρας είναι σύμβουλος πολιτικής επικοινωνίας με πολυετή πείρα σε Ελλάδα και ΗΠΑ.
