Αν καλά καταλάβαμε το ΚΚΕ (ξεκάθαρα) και ο ΣΥΡΙΖΑ (ύπουλα), θεωρούν ότι για τα εγκλήματα της Χαμάς ευθύνεται το… Ισραήλ, ενώ τα θύματα αποτελούν απλά «παράπλευρες απώλειες»! Συντάσσονται δηλαδή με το ιησουιτικό δόγμα «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Και επομένως αναγνωρίζουν στη Χαμάς το δικαίωμα να σκοτώνει παιδιά, να βιάζει γυναίκες, να εξευτελίζει ηλικιωμένους και να αιχμαλωτίζει αμάχους. Όπως πάντα ανιστόρητοι και αδιάφοροι για τον ανθρώπινο πόνο. Μαζί με τον Μαδούρο, τον Πούτιν, τον Ερντογάν, τον Τραμπ, την γαλλική άκρα αριστερά και τους Γερμανούς ακροδεξιούς!
Κατά το ΚΚΕ υπεύθυνο είναι το «κατοχικό κράτος εγκληματίας» του Ισραήλ, ο παλαιστινιακός λαός «έχει το δικαίωμα να επιλέξει τα μέσα εκείνα που θα αντιπαρατεθεί με αυτή την κατάσταση για να τερματιστεί η ισραηλινή κατοχή» και πως «αυτά τα γεγονότα θα είναι αναπόφευκτα όσο η αντιδραστική κυβέρνηση του Ισραήλ θα συνεχίζει το πογκρόμ κατά των Παλαιστινίων».
Ο ΣΥΡΙΖΑ καταδίκασε μεν την επίθεση στο Ισραήλ, ωστόσο πήγε πάλι στα γνωστά «ναι μεν αλλά». Μια «αποστολή» που ανέλαβε να φέρει σε πέρας ο κ. Κασσελάκης – ο οποίος αφού έμαθε την διαφορά ανάμεσα στο ψευδοκράτος και στο «κρατίδιο», τώρα έμαθε και τι γίνεται στη Λωρίδα της Γάζας!
Σε δήλωσή του, τάχθηκε κατά της «λογικής εκδίκησης ανεξαρτήτως απωλειών αμάχων»! Και έσπευσε να κάνει και την – φυσικά ρηχή και ανιστόρητη – ανάλυσή του: «Η προοπτική ειρηνικής συμβίωσης δύο κρατών είχε δε, συστηματικά υπονομευθεί την προηγούμενη περίοδο από τους παράνομους ισραηλινούς εποικισμούς και τη συνεχιζόμενη κατοχή παλαιστινιακών εδαφών, καθώς και την κλιμακούμενη ένταση και τις επιθέσεις κατά παλαιστίνιων αμάχων, με μεγάλες ευθύνες του ισραηλινού κράτους».
Άρα φταίει το Ισραήλ!
Ας ενημερωθούν, λοιπόν, οι δήθεν «προοδευτικές» δυνάμεις στη χώρα ότι οι αποσπασματικές και ασυνάρτητες αναφορές τους δεν έχουν καμιά σχέση με την μεσανατολική πραγματικότητα. Αν και πιστεύω ότι σκόπιμα υιοθετούν αυτήν την ανιστόρητη ανάλυση.
Δεν μάχονται για την Παλαιστίνη, αλλά για την εξουσία και το χρήμα
Γιατί η πραγματικότητα είναι πως αυτοί που συστηματικά τορπιλίζουν κάθε προσπάθεια λύσης και ειρήνευσης είναι αυτοί ακριβώς οι τρομοκράτες που ο ΚΚΕ εκθειάζει και ο ΣΥΡΙΖΑ δικαιολογεί.
ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ, παραπληροφορούν για τη στάση του Αραφάτ και «ξεχνούν» ότι στο διάβα των χρόνων υπήρξαν δεκάδες συμφωνίες, εκεχειρίες, βραβεία Νομπέλ και επώδυνες πρωτοβουλίες από την πλευρά του Ισραήλ, που συστηματικά τορπίλιζαν οι εξτρεμιστικές ισλαμιστικές οργανώσεις για να διαιωνίζουν την εξουσία τους και να εξασφαλίζουν κονδύλια από τους χρηματοδότες τους. Γιατί δεν μάχονται για την Παλαιστίνη, αλλά για την εξουσία και το χρήμα. Υπολογίζεται μάλιστα ότι η Χαμάς εισπράττει κάθε μήνα από 6 ως 30 εκ. δολάρια! Γι’ αυτό δεν θέλει καμιά συμφωνία, γι’ αυτό δεν διστάζει να οργανώνει μακελειά και να καταδικάζει τους Παλαιστίνιους στη φτώχεια και στο μίσος.
Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους:
1920 – 1973: Τέσσερις πόλεμοι, Μαύρος Σεπτέμβρης, αεροπειρατείες
-1920. Η Διάσκεψη Ειρήνης του Σαν Ρέμο δίδει στην Μεγάλη Βρετανία την εντολή για τη Γη του Ισραήλ και την Υπεριορδανία.
-1921. Η Μεγάλη Βρετανία αποφασίζει την απόσχιση της Υπεριορδανίας.
-1923. Αποφασίζεται επίσημα η αλλαγή της εντολής (Τσόρτσιλ).
-1946. Ανεξαρτησία Συρίας.
-1947. H Μεγάλη Βρετανία επιστρέφει την εντολή για την Παλαιστίνη στον OHE.
-1948. Ιδρύεται το Κράτος του Ισραήλ με πρώτο Πρόεδρο τον Μπεν Γκουριόν (14 Μαΐου). Αμέσως ξεσπά ο πρώτος Αραβοϊσραηλινός Πόλεμος, με την εισβολή της Συρίας. Το Ισραήλ κερδίζει τον πόλεμο. Δολοφονείται ο απεσταλμένος του OHE κόμης Mπερναντότ.
-1949. Διμερής συμφωνία για ανακωχή με την Ιορδανία. H περιοχή δυτικά του Ιορδάνη δίδεται στην Ιορδανία και η Λωρίδα της Γάζας στην Αίγυπτο.
-1956. Κρίση του Σουέζ. Το Ισραήλ επιτίθεται στην Αίγυπτο που ηττάται. Ανοίγει και πάλι το λιμάνι του Eϊλάτ, ζωτικής σημασίας για το Ισραήλ.
-1966 - 1967. Συνοριακά επεισόδια και ανάπτυξη δράσης της Aλ Φατάχ. Μετά την απομάκρυνση του OHE από τη Λωρίδα της Γάζας, η Σαουδική Αραβία κλείνει και πάλι το λιμάνι του Eϊλάτ. Στο Ισραήλ, υπουργός Αμύνης ορκίζεται ο Mοσέ Nταγιάν. Τον Ιούνιο ξεσπά ο τρίτος αραβοϊσραλινός πόλεμος, ο Πόλεμος των Έξι Ημερών, με το Ισραήλ να βρίσκεται αντιμέτωπο με το Ιράκ, τον Λίβανο, την Σαουδική Αραβία, τη Συρία και την Ιορδανία. Το Ισραήλ κερδίζει και διατηρεί τα εδάφη που κατέλαβε: Λωρίδα της Γάζας, Σινά, Δυτική Όχθη, Υψώματα του Γκολάν.
-1970. Μαύρος Σεπτέμβρης. Οι Παλαιστίνιοι εκδιώκονται από την Ιορδανία.
-1969 - 1974. Πρωθυπουργός η Γκόλντα Mεϊρ. H Aλ Φατάχ συνεχίζει τη δράση της με αεροπειρατείες και βομβιστικές επιθέσεις. Τον Οκτώβριο του 1973 ξεσπά ο τέταρτος αραβοϊσραηλινός πόλεμος, ο Πόλεμος του Γιομ Kιπούρ. Το Ισραήλ αιφνιδιάζεται, αλλά κατορθώνει να απωθήσει τις αιγυπτιακές δυνάμεις.
1976 (Ιούνιος, Ιούλιος). Αεροπειρατεία σε ισραηλινό αεροπλάνο που οδηγείται στο Έντεμπε της Ουγκάντας. Επιτυχής ισραηλινή επιχείρηση για την απελευθέρωση των ομήρων.
Τορπιλίζοντας συμφωνίες και δολοφονώντας ειρηνοποιούς
-1979. Υπογραφή των Συμφωνιών του Καμπ Ντέιβιντ με Μπέγκιν και Σαντάτ και επιστροφή στην Αίγυπτο της χερσονήσου του Σινά.
-1981. Δολοφονία του Αιγύπτιου Προέδρου Σαντάτ, που προηγουμένως είχε μοιραστεί με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπέγκιν το Nομπέλ Ειρήνης.
-1982 (Ιούνιος). Επιχείρηση «Ειρήνη στη Γαλιλαία». Επέμβαση του ισραηλινού στρατού στο Νότιο Λίβανο. H Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης μεταφέρει το στρατηγείο της στην Τυνησία. Ιδρύεται η εξτρεμιστική οργάνωση Xεζμπολάχ. Τον Σεπτέμβριο, επί Αριέλ Σαρόν, σημειώνεται η σφαγή στα παλαιστινιακά στρατόπεδα Σάμπρα και Σατίλα. Αρχίζουν οι συγκρούσεις στα κατεχόμενα.
-1985. H ισραηλινή αεροπορία καταστρέφει το παλαιστινιακό αρχηγείο στην Τυνησία.
-1987. Πρώτη Παλαιστινιακή Iντιφάδα στα κατεχόμενα και αιματηρή καταστολή της.
-1988. Οι Παλαιστίνιοι ανακηρύσσουν ανεξάρτητο κράτος στην Υπεριορδανία και αναγνωρίζουν το Κράτος του Ισραήλ.
-1991. Συμφωνία της Μαδρίτης για ειρήνευση στη Μέση Ανατολή.
-1993. Συμφωνία του Όσλο και υπογραφή στην Ουάσιγκτον από τον Γιτζάκ Ράμπιν και τον Γιασέρ Αραφάτ Διακήρυξης Αρχών που προβλέπει καθεστώς αυτονομίας στη Λωρίδα της Γάζας και στη Δυτική Όχθη.
-1994. Ράμπιν, Αραφάτ και Πέρες μοιράζονται το Nομπέλ Ειρήνης. Την ίδια χρονιά υπογράφεται η Συμφωνία για τη Γάζα και την Ιεριχώ και ο Αραφάτ επιστρέφει στα Κατεχόμενα.
-1994. Υπογραφή συμφωνίας ειρήνης μεταξύ Ισραήλ και Ιορδανίας.
-1995. Συμφωνία για επιστροφή των πόλεων Βηθλεέμ, Τζενίν, Ναμπλούς, Καλκίγια, Ραμάλα, Τουλκαρέμ, μέρους της Χεβρώνας και 450 χωριών. Δολοφονία του Γιτζάκ Pάμπιν.
-1996. Η τρομοκρατική δράση της Χαμάς φέρνει και πάλι σε δύσκολη θέση τους Παλαιστινίους. Πρωθυπουργός στο Ισραήλ εκλέγεται ο Νετανιάχου. Τον Σεπτέμβριο η Ιντιφάδα επιστρέφει δριμύτερη.
-1997. Συμφωνία για την επιστροφή του 80% της Χεβρώνας.
-1998. Συμφωνία Αραφάτ - Νετανιάχου, παρουσία του Κλίντον για την - ακυρωθείσα δύο μήνες αργότερα - απόσυρση του ισραηλινού στρατού από το 13% της Δυτικής Όχθης.
-1999. Συμφωνία του Σαρμ- Ελ-Σεΐχ, μεταξύ Αραφάτ και Μπάρακ, που στο μεταξύ έχει διαδεχθεί τον Νετανιάχου στην πρωθυπουργία. Δεσμεύονται για υπογραφή του τελικού συμφώνου ειρήνευσης στις 13 Σεπτεμβρίου 2000.
-Μάρτιος 2000. Διακόπτονται οι συνομιλίες μεταξύ Ισραήλ και Συρίας.
-Ιούλιος 2000. Πλήρης αποτυχία των διαπραγματεύσεων του Καμπ Ντέιβιντ μεταξύ Mπάρακ και Αραφάτ, εξαιτίας του εσπευσμένου και βεβιασμένου χαρακτήρα των συνομιλιών. Αραφάτ και Μπάρακ δεν συναντήθηκαν ούτε μία φορά κατά την παραμονή τους στο Καμπ Ντέιβιντ και επικοινωνούσαν διαμέσου της Μαντλίν Ολμπράιτ.
-Σεπτέμβριος 2000. Έναρξη της Δεύτερης Ιντιφάδα μετά την επίσκεψη του Aριέλ Σαρόν στην Πλατεία με τα Tεμένη της Ιερουσαλήμ. Η Αίγυπτος αποσύρει τον πρεσβευτή της στο Τελ Αβίβ.
-Φεβρουάριος 2001. Ο Σαρόν κερδίζει τις εκλογές και ορκίζεται πρωθυπουργός.
Νέα σχέδια και συμφωνίες
-Μάιος 2001. Κατάρτιση του Σχεδίου Mίτσελ, που τον Ιούνιο ενσωματώνεται στο «Σχέδιο Tένετ».
-26 Σεπτεμβρίου 2001. Πέρες και Αραφάτ συμφωνούν για την εκεχειρία.
-2003. Ο Σύρος Πρόεδρος προτείνει επανάληψη συνομιλιών, αλλά ο Σαρόν εμφανίζεται ανένδοτος λόγω της υποστήριξης που η Συρία προσφέρει στην τρομοκρατία. Το Ισραήλ ζητά από τη Συρία να κλείσει τα γραφεία της Χαμάς και της Ισλαμικής Τζιχάντ στη Δαμασκό και να πάψει η υλική υποστήριξη προς τη Χεζμπολάχ, καθώς και να αποσυρθεί από τα ισραηλινο-λιβανικά σύνορα. Τα ισραηλινά αιτήματα επαναλήφθηκαν και μετά την απόσυρση των συριακών στρατευμάτων από το Λίβανο (2005).
2003. Πρωθυπουργός των Παλαιστινίων αναλαμβάνει ο Μαχμούτ Αμπάς, γνωστός ως Αμπού Μάζεν. Σύνοδος της Άκαμπα, με τη συμμετοχή του Προέδρου Μπους, του Αριέλ Σαρόν και του Αμπού Μάζεν και οικοδεσπότη τον Ιορδανό βασιλιά Αμπντάλα. Δίδονται αμοιβαίες υποσχέσεις για έναρξη εφαρμογής του αμερικανικής έμπνευσης ειρηνευτικού σχεδίου που ονομάσθηκε «Οδικός Χάρτης». (Διακοπή επιθέσεων, διακοπή ανέγερσης εβραϊκών οικισμών και εγγυήσεις ασφαλείας από τις δύο πλευρές). Τον Σεπτέμβριο παραιτείται ο Αμπού Μάζεν.
-Από τη Συμφωνία του Όσλο μέχρι τα τέλη Αυγούστου 2001 είχαν σημειωθεί 98 επιθέσεις αυτοκτονίας. Η Δεύτερη Ιντιφάδα είχε στοιχίσει τη ζωή σε 2.400 Παλαιστινίους και 800 Ισραηλινούς. Δραματικότερες στιγμές της, οι επιθέσεις αυτοκτονίας σε πολυσύχναστα σημεία των ισραηλινών πόλεων και ο αποκλεισμός των παλαιστινιακών εδαφών, με αποκορύφωμα την απόφαση του ισραηλινού υπουργικού συμβουλίου για απέλαση του Αραφάτ.
Επιχείρηση επώδυνη απεμπλοκή
-Ιανουάριος 2003. Εκλογές στο Ισραήλ με νικητή το Λικούντ και πρωθυπουργό τον Σαρόν. Κυβέρνηση συνασπισμού με το Εθνικό Θρησκευτικό Κόμμα και το κεντρώο Σινούι. Στα τέλη του 2003 ο Σαρόν αποφασίζει μονομερή διάλυση εποικισμών και αποχώρηση 8.000 εποίκων από τη Λωρίδα της Γάζας. Ακολουθούν αντιδράσεις και παραίτηση δύο υπουργών του θρησκευτικού κόμματος. Τον Ιούνιο του 2004 χάνεται η πλειοψηφία στην Κνεσέτ. Στα τέλη του 2003 ο Αιγύπτιος ΥΠΕΞ επισκέπτεται το Ισραήλ.
-Μάιος 2003. Παρουσιάζεται ο Οδικός Χάρτης και αποφασίζεται η κατασκευή του Φράχτη Ασφαλείας (720 χλμ., 97% φράχτης, 3% τείχος).
-Ιούνιος 2004. Το ισραηλινό υπουργικό συμβούλιο εγκρίνει τις ρήτρες του Σχεδίου Απεμπλοκής (Disengagement) από την Λωρίδα της Γάζας. Προβλέπεται ότι η απεμπλοκή δεν θα περιλαμβάνει και στρατιωτική αποχώρηση από την περιοχή των συνόρων μεταξύ της Λωρίδας της Γάζας και της Αιγύπτου (Δίοδος Philadelphi), περιοχή γνωστή για τα τούνελ από όπου διακινούνται λαθραία όπλα. Προβλεπόταν περιφρούρηση από το Ισραήλ της περιμέτρου της Λωρίδας της Γάζας, ενώ το Ισραήλ θα έχει τον έλεγχο του εναερίου χώρου της Γάζας και των παραλίων. Για τη Δυτική Όχθη, η εκκένωση αφορούσε στο βόρειο τμήμα της Σαμάρειας.
-Οκτώβριος 2004. Η Κνεσέτ αποδέχεται το Σχέδιο Απεμπλοκής.
-11 Νοεμβρίου 2004. Θάνατος του Αραφάτ στη Γαλλία. Τον διαδέχεται ο Αμπού Μάζεν με πρωθυπουργό τον Αχμέντ Κορέι.
-30 Δεκεμβρίου 2004. Ο Σαρόν έρχεται σε συμφωνία με τους Εργατικούς και σχηματίζεται κυβέρνηση συνασπισμού με τον Σιμόν Πέρες στη θέση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης. Στην κυβέρνηση μετέχουν το Λικούντ, οι Εργατικοί (με 8 υπουργούς) και το United Torah Judaism. Οριακή ψήφος εμπιστοσύνης στις 10 Ιανουαρίου 2005.
Τον Δεκέμβριο του 2004 επίσης, πραγματοποιείται ανταλλαγή κρατουμένων και υπογράφεται τριμερής συμφωνία (Ισραήλ, ΗΠΑ, Αίγυπτος) για δημιουργία βιομηχανικών ζωνών (Qualified Industrial Zones Agreement) στην Αίγυπτο. Επιστροφή Αιγύπτιου πρέσβη μετά πέντε χρόνια απουσίας.
-Ιανουάριος 2005. Επίσκεψη Αμπντουλάχ Γκιουλ στο Τελ Αβίβ, μετά από μια περίοδο ψυχρότητας στις σχέσεις Ισραήλ – Τουρκίας, λόγω των δηλώσεων του Ερντογάν κατά της δράσης του ισραηλινού στρατού.
Η μεγάλη απόφαση του Ισραήλ, η επέλαση της Χαμάς, ο εμφύλιος
-Φεβρουάριος 2005. Συνάντηση Κορυφής στο Σαρμ Ελ Σεϊχ μεταξύ Σαρόν και Προέδρου Παλαιστινιακής Αρχής Αμπού Μάζεν. Ανακοινώνουν τερματισμό βίας και ανανεώνουν επίσημα τον διάλογο για την ειρήνη.
-Φεβρουάριος 2005. Η Κνεσέτ εγκρίνει το τελικό κείμενο του Νόμου για την Εφαρμογή του Σχεδίου Απεμπλοκής, έναντι 884 εκ δολαρίων για τα έξοδα της επανεγκατάστασης των 9.000 εβραίων εποίκων της Λωρίδας της Γάζας και της βόρειας Δυτικής Όχθης. Στις 20 Φεβρουαρίου το Σχέδιο εγκρίνεται από το υπουργικό συμβούλιο.
-17 Αυγούστου 2005. Το Ισραήλ αποχωρεί μονομερώς από τη Λωρίδα της Γάζας.
-Ιανουάριος 2006. Πανηγυρική νίκη της Χαμάς στις παλαιστινιακές εκλογές. Κερδίζει 76 από τις 132 έδρες στη Βουλή, με την Φατάχ να περιορίζεται στις 43. Ακολουθούν εμπάργκο της Δύσης, ευρεία ισραηλινή επιχείρηση στη Γάζα με 400 νεκρούς, εισβολή του Ισραήλ στο Λίβανο. 1.000 νεκροί, 100.000 εκτοπισμένοι και ήττα Χεζμπολάχ. Ξεκινά παλαιστινιακός εμφύλιος μεταξύ Χαμάς και Φατάχ, καθώς η δεύτερη δεν αναγνωρίζει το αποτέλεσμα. Μια πρωτοφανής αιματοχυσία που διαρκεί 1,5 χρόνο και φέρνει αντιμέτωπους τον Αμπάς της Φατάχ και τον Χανίγιε της Χαμάς.
-17 Φεβρουαρίου 2006. «Επίσκεψη» της Χαμάς στην Τουρκία και «τυχαία» συνάντηση με Γκιούλ, ο οποίος δικαιολογείται ότι «πρόκειται για εκλεγμένους».
-Ιούνιος 2007. Καταρρέει η κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Ο Αμπάς διορίζει πρωθυπουργό τον Σαλάμ Φαγιάντ, στέλεχος του ΔΝΤ. Η Χαμάς καταλαμβάνει τη Γάζα και… εξορίζει τη Φατάχ στη Δυτική Όχθη. Έκτοτε λειτουργούν δύο πολιτικά συστήματα – η Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας (πληθυσμός 2,3 εκ) και η Φατάχ στη Δυτική Όχθη (2,8 εκ.)
-26 Νοεμβρίου 2007. Ισραήλ και Παλαιστινιακή Αρχή επαναλαμβάνουν τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις.
-Αύγουστος 2008. Τα στελέχη και μέλη της Φατάχ καταφεύγουν στο Ισραήλ για να γλιτώσουν από τη Χαμάς.
Οι πόλεμοι της Χαμάς και η Τουρκία
Από τότε, η Χαμάς συνεχίζει τη δράση της, ριζοσπαστικοποιεί συστηματικά τον λαό και προκαλεί και από έναν πόλεμο κάθε φορά που πλησιάζουμε σε συμφωνία.
Έχουν προκαλέσει επτά πολέμους σε 18 χρόνια. Μετά το 2008 έχουν προκαλέσει πέντε μεγάλους πολέμους (2008, 2012, 2014, 2021 και ο σημερινός)
-Το 2014, στον Πόλεμο των 51 ημερών, η Χαμάς εκτόξευσε 4.481 ρουκέτες κατά του Ισραήλ. Μετά το τέλος του πολέμου, το Ισραήλ ανακάλυψε είκοσι μυστικές σήραγγες. Ακολούθησε η συμφωνία Ισραήλ – Χαμάς στις 26 Αυγούστου 2014. Ακολούθησε νέα συμφωνία το 2020, ενώ την πρωτομαγιά του 2017 η Χαμάς είχε αποδεχθεί παλαιστινιακό κράτος εντός των συνόρων του 1967 και στις 14 Οκτωβρίου 2022 υπέγραψε την συμφωνία συμφιλίωσης στο Αλγέρι. Δηλαδή η Χαμάς καταπατά και τις δικές της συμφωνίες. Και δεν διστάζει να εκτελεί δικούς της ανθρώπους για «προδοσία». Το 2022 η Χαμάς απαγχόνισε 17 Παλαιστίνιους. Σημειώστε επίσης ότι η Συμφωνία του Αλγερίου προέβλεπε διενέργεια εκλογών τον Οκτώβριο του 2023. Όλως τυχαίως, ακριβώς τον Οκτώβριο η Χαμάς εκτέλεσε το τρομοκρατικό χτύπημά της. Γιατί δεν θέλει εκλογές, που έχουν να γίνουν από το 2006! Και τις οποίες εμποδίζει και η Φατάχ, φοβούμενη ότι η Χαμάς θα νοθεύσει το αποτέλεσμα.
-25 Αυγούστου 2020. Ο Ερντογάν συναντάται με την ηγεσία της Χαμάς στην Κωνσταντινούπολη. Γίνεται γνωστό ότι η Τουρκία δίνει διαβατήρια σε μέλη της Χαμάς. Η σχέση άλλωστε Τουρκίας – Ισραήλ παρουσιάζει διακυμάνσεις, αλλά η πλάστιγγα στο τέλος γέρνει πάντα υπέρ της Χαμάς. Το 2016 υπήρξε αποκατάσταση των σχέσεων, αλλά το 2018 ο Ερντογάν αποκάλεσε το Ισραήλ «κράτος τρομοκράτη» και «κράτος απαρτχάιντ» και απελάθηκαν οι πρεσβευτές. Στις 17 Αυγούστου 2022 είχαμε και πάλι αποκατάσταση σχέσεων.
-Τον Μάιο του 2021, στον Πόλεμο των 11 ημερών, τον αιματηρότερο από το 2014, η Χαμάς εκτόξευσε 4.700 ρουκέτες. 260 νεκροί, ανάμεσά τους 66 παιδιά. Είχε προηγηθεί, τον Σεπτέμβριο του 2020 η συμφωνία του Ισραήλ με το Μπαχρέιν και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Με τον Ερντογάν να δηλώνει πως «η Ιστορία δεν θα ξεχάσει» και το Ιράν να την αποκαλεί επικίνδυνη και παράνομη.
-Τον Απρίλιο του 2023 σημειώθηκαν τα επεισόδια στο Τέμενος Αλ Ακσά. Εκτοξεύονται ρουκέτες κατά του Ισραήλ από τον Λίβανο. Το Ισραήλ πλήττει τον νότιο Λίβανο.
-Τον Μάιο του 2023, στον Πόλεμο των 5 ημερών, έλαβε μέρος και η Ισλαμική Τζιχάντ.
-Τον Ιούλιο του 2023, Αμπάς και Χανίγιε συναντήθηκαν στην Άγκυρα, παρουσία του Ερντογάν.
-Νέα επεισόδια και διαδηλώσεις τον Σεπτέμβριο του 2023.
ΚΚΕ υπερασπίζεται, ΣΥΡΙΖΑ… αναλύει
Αυτά τα… ολίγα για όσους εγχώριους υποστηρίζουν την Χαμάς (ΚΚΕ) ή δηλώνουν πως το Ισραήλ υπονομεύει την προοπτική ειρηνικής συμβίωσης (μέγας αναλυτής Κασσελάκης, πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ).
Υ.Γ. Τον Αύγουστο του 2005, την εποχή που το Ισραήλ ετοιμαζόταν για την απεμπλοκή και την απομάκρυνση των εποίκων, επέστρεψα στη Μέση Ανατολή, αυτή τη φορά όχι ως πολεμικός ανταποκριτής, αλλά ως βουλευτής. Βρήκα τη χώρα σε νευρική κρίση. Ωστόσο, η πλειοψηφία είχε αποφασίσει και όλοι δήλωναν πως θα σεβαστούν την απόφαση.
Δεν θα ξεχάσω αυτά που μου είπε ο τότε Πρόεδρος της ισραηλινής Βουλής Ρόιβεν Ρίβλιν, μέγας θαυμαστής του Θουκυδίδη: «Πρέπει να μάθουμε να ζούμε μαζί. Όλα τα έθνη γύρω μας μπορούν να χάσουν πολλούς πολέμους και να παραμείνουν έθνη. Το Ισραήλ μπορεί να χάσει μόνο έναν πόλεμο: Τον τελευταίο»!
*Βουλευτής Β3 Νοτίου Τομέα Αθηνών, υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, δημοσιογράφος
