Επιβεβαιώνοντας τις κατηγορίες των ΗΠΑ και της Ευρώπης ότι στην Κίνα παραβιάζονται συστηματικά τα ανθρώπινα δικαιώματα, από τις 20 πόλεις του κόσμου με τις περισσότερες κάμερες παρακολούθησης, οι 18 βρίσκονται στην πολυπληθέστερη χώρα του πλανήτη.
Σύμφωνα με έρευνα της βρετανικής εταιρείας Comparitech, οκτώ στις δέκα πόλεις που οι κινήσεις των πολιτών παρακολουθούνται από κάμερες βρίσκονται στην Κίνα, όπου υπολογίζεται ότι αντιστοιχούν από 168 έως 73,8 κάμερες/1000 κατοίκους.
Πόλεις όπως το Πεκίνο, η Σανγκάη, η Σεντζσεν με πληθυσμούς εκατομμυρίων διαθέτουν τουλάχιστον 70 με 100 κάμερες ανά 1000 κατοίκους. Το Σεντζσέν μάλιστα το οποίο το Κομμουνιστικό Κόμμα θέλει να διαμορφώσει ως νέο "Χόνγκ Κονγκ" πρόκειται να αυξήσει αυτόν τον αριθμό - το σχέδιο προβλέπει αύξηση των καμερών από 1.92 σήμερα σε 16 εκατομμύρια σε διάστημα περίπου πέντε ετών. Αυτή τη στιγμή τα κατά κεφαλήν πρωτεία στην Κίνα έχουν οι πόλεις Ταιγουάν και Βουσι με 110 και 168 κάμερες ανά 1000 κατοίκους.
Μέχρι το 2020, προβλέπεται ότι η Κίνα θα έχει 626 εκατομμύρια κάμερες κλειστού κυκλώματος (CCTV). Αυτό σημαίνει πως η χώρα, στους δρόμους της, θα έχει μία δημόσια κάμερα για κάθε δύο άτομα.
Στην έρευνα της βρετανικής ΜΚΟ δεν περιλαμβάνεται η περιοχή με την αυστηρότερη και μεγαλύτερη παρακολούθηση στον πλανήτη, η Σιντζιανγκ της Κίνας, όπου ζουν εκατομμύρια Ουιγούροι. Εδώ και χρόνια, το Πεκίνο έχει εξοπλίσει τη μακρινή επαρχία, με υπερσύγχρονη τεχνολογία επιτήρησης, όπως κάμερες που φωτίζουν και τον πιο μικρό δρόμο, από την πρωτεύουσα Ουρούμκι έως το πιο απομακρυσμένο ορεινό χωριό.
Οι Ουιγούροι είναι μια από 56 εθνικές μειονότητες στην Κίνα. Κυρίως μουσουλμάνοι, μιλούν γλώσσα συγγενή με τα τουρκικά και είναι περίπου οι μισοί από τους 25 εκατ. κατοίκους της Σιντζιάνγκ, αχανούς επαρχίας που γειτονεύει με πολλές χώρες της κεντρικής Ασίας.
Τον Νοέμβριο του 2019, η εφημερίδα New York Times δημοσίευσε απόρρητα κυβερνητικά έγγραφα 400 και πλέον σελίδων, ρίχνοντας άπλετο φως στους μηχανισμούς παρακολούθησης στη Σιντζιάνγκ, με ειδικούς και οργανώσεις προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων να κατηγορούν το Πεκίνο για τις απαράδεκτες πρακτικές που ακολουθεί.
