Το Ισραήλ αποτελεί μια δημοκρατική χώρα με αιρετή κυβέρνηση. Μια χώρα η οποία εν καιρώ πολέμου δεν έχει αναστείλει ούτε ίχνος από τα δημοκρατικά δικαιώματα των πολιτών της. Μια χώρα στην οποία η αντιπολίτευση ασκεί με ελεύθερο τρόπο δριμεία κριτική στην κυβέρνηση Νετανιάχου όσον αφορά τη διαχείριση της απελευθέρωσης των ισραηλινών απαχθέντων πολιτών, που βρίσκονται στα χέρια των τρομοκρατών της Χαμάς.
Ωστόσο, παρά τους υψηλούς αντιπολιτευτικούς τόνους, τις διαμαρτυρίες των συγγενών των απαχθέντων και τις διαδηλώσεις στο εσωτερικό του Ισραήλ, 106 από τα 120 μέλη της Βουλής (Knesset) συνυπέγραψαν την ανακοίνωση του κόμματος Likud εναντίον της εισαγγελικής πρότασης του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (ICC).
Την ίδια στιγμή, το forum των οικογενειών των απαχθέντων και αγνοουμένων, που όπως προαναφέρθηκε δεν συμπλέει απόλυτα με τις κυβερνητικές κινήσεις Νετανιάχου, απέρριψε τη «συμμετρία» που διατύπωσε ο εισαγγελέας του ICC, εξισώνοντας την ηγεσία του Ισραήλ με τους τρομοκράτες της Χαμάς. Και μάλιστα, το forum ως απόδειξη της παράλογης σύγκρισης ανάμεσα στα δύο μέρη, κάλεσε τη διεθνή κοινότητα να πιέσει σε διαπραγματεύσεις με βάση την απελευθέρωση των 128 ομήρων, για να φανεί το εγκληματικό αδιέξοδο που έχει στήσει η Χαμάς.
Έχουμε λοιπόν από τη μια πλευρά, μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση ενός κράτους που σύρθηκε σε έναν πόλεμο τον οποίο δεν ήθελε και από την άλλη ένα τρομοκρατικό καθεστώς που τρέφεται από τη φρίκη και τον φόβο. Ένα καθεστώς που δεν λογοδοτεί σε κανέναν, παρά μόνο στον Προφήτη και στην Τεχεράνη. Και το οποίο, από το 2006 που ανέλαβε την εξουσία στη Λωρίδα της Γάζας, αντί να μετατρέψει την περιοχή σε μια μικρή Σιγκαπούρη της Μεσογείου ή σε ένα «αραβικό» Ισραήλ, δημιούργησε ένα ισχυρό τρομοκρατικό θύλακα με μοναδικό προορισμό την πλήρη καταστροφή του Ισραήλ.
Η οικονομική και κοινωνική ευημερία των Αράβων της Λωρίδας της Γάζας δεν αποτελούσε ποτέ προτεραιότητα των ηγετών της Χαμάς. Αντιθέτως, οι σημαντικοί πόροι που κατευθύνονται εδώ και δεκαετίες στη Γάζα, αντί να βελτιώνουν το επίπεδο ζωής των κατοίκων, μετατρέπονται σε πάσης φύσεως οπλικά συστήματα και πολεμικές υποδομές.
Η πρόσφατη κοινή ανακοίνωση των ηγετών της Χαμάς και της Χεζμπολάχ, σύμφωνα με την οποία «πρέπει να επιτευχθούν όλοι οι στόχοι των τζιχαντιστικών, πολιτικών και λαϊκών προσπαθειών, που θα οδηγήσουν στη μεγάλη νίκη ανεξάρτητα από τις θυσίες», δείχνει ακριβώς που βρισκόμαστε.
Κι οι θυσίες στις οποίες αναφέρονται τα όργανα της υποκινούμενης από το Ιράν τρομοκρατίας, είναι τα αθώα θύματα ανάμεσα στον άμαχο πληθυσμό της Λωρίδας της Γάζας. Θύματα για τα οποία πρέπει να λογοδοτήσει η Χαμάς, αφού μόνο εάν απελευθερωθούν οι ζωντανοί όμηροι και επιστραφούν οι σωροί των δολοφονηθέντων, μπορεί να υπάρξει εκεχειρία και να τερματιστούν οι επιχειρήσεις των IDF.
Την ίδια στιγμή που η Χαμάς προσφέρει το θάνατο σαν μοναδική επιλογή στους πολίτες της, στο δημοκρατικό Ισραήλ σύμφωνα με έρευνα του Gesher Οrganization, το 54% των πολιτών εκτιμά ότι θα πρέπει να διεξαχθούν πρόωρες εκλογές για να υποχωρήσει η κοινωνική αναστάτωση.
Το Ισραήλ είναι μια ανοιχτή κοινωνία και μια δημοκρατική χώρα, όπου οι πολίτες αποφασίζουν για το μέλλον τους. Αντιθέτως, η Λωρίδα της Γάζας είναι μια περιοχή όπου κυριαρχεί η τρομοκρατική βία, ο τζιχαντισμός, η θεοκρατία και η παραβίαση των στοιχειωδών ατομικών δικαιωμάτων. Οπότε, οποιαδήποτε προσπάθεια σύγκρισης ανάμεσα σε ένα δομημένο δημοκρατικό κράτος και ένα τρομοκρατικό καθεστώς είναι τουλάχιστον αδόκιμη.
Η αλήθεια είναι ότι το Ισραήλ είναι ένα προκεχωρημένο φυλάκιο του Δυτικού πολιτισμού, που βρίσκεται περικυκλωμένο από εχθρούς που δεν αναγνωρίζουν καν, το δικαίωμά της ύπαρξης του. Στο Ισραήλ σήμερα δοκιμάζεται η αντοχή και η συνοχή της Δύσης απέναντι στον άξονα Ιράν - Ρωσίας - Κίνας, με τον οποίο συμπορεύεται πλέον ανοικτά και η Τουρκία. Στον άξονα που δυσαρεστήθηκε από την προσπάθεια προσέγγισης ανάμεσα στο Ισραήλ, τα ΗΑΕ και τη Σαουδική Αραβία. Μια προσέγγιση, η οποία θα άνοιγε το νέο εμπορικό, οικονομικό και ενεργειακό δρόμο από την Ινδία μέχρι την Ελλάδα.
Τέλος, να υπενθυμίσουμε ότι η Χαμάς από θύτης στα μάτια της Δύσης, προσπαθεί να μετατραπεί σε θύμα, μόνο και μόνο επειδή χάνει τον πόλεμο. Και επειδή οι επιθέσεις της Χαμάς, της Χεζμπολάχ και του Ιράν εναντίον χιλιάδων αμάχων του Ισραήλ έχουν αποτύχει, αφού αντιμετωπίστηκαν αποτελεσματικά από το Iron Dome της ισραηλινής αεράμυνας.
