Του Γιάννη Μαντζίκου
Γενική κατακραυγή προκαλεί η στάση του Νικολάς Μαδούρο που εμφανίζεται αποφασισμένος να μην εγκαταλείψει την εξουσία στη Βενεζουέλα. Επιλέγει το χάος και τον εμφύλιο και δεν διστάζει να δώσει εντολές για εν ψυχρώ χτυπήματα σε βάρος του βενεζουελανικού λαού την ώρα που ΗΠΑ, Ε.Ε. Και άλλες χώρες προειδοποιούν για τις εξελίξεις.
Το ζήτημα της ανθρωπιστικής βοήθειας και η άρνησή του να επιτρέψει την είσοδό της στη χώρα που πλήττεται από πείνα και έλλειψη φαρμάκων, άνοιξε τον Ασκό του Αιόλου και όλα δείχνουν πως ο χρόνος μετρά αντίστροφα, όπως ανέφερε και ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάικ Πομπέο.
Η κατάσταση στη Βενεζουέλα και η αντίδραση του Νικόλας Μαδούρο ήταν μάλλον ένα προδιαγεγραμμένο και χιλιοπαιγμένο δράμα που εμφανίζεται σε αυταρχικά καθεστώτα. Ένας δικτάτορας που για να παραμείνει στην εξουσία δεν διστάζει να απομονώσει την χώρα του διεθνώς, να δώσει εντολή για πυρ κατά του λαού του και να τον αφήσει χωρίς φάρμακα και τρόφιμα.
Του λόγου το αληθές αποδεικνύει το γεγονός ότι οι στρατιωτικές κι αστυνομικές δυνάμεις της Βενεζουέλας επενέβησαν για να εμποδίσουν την πορεία φάλαγγας, πυρπολώντας φορτηγό που μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια πυρπολήθηκε στα σύνορα με τη Κολομβία. Παράλληλα, δυνάμεις ασφαλείας πιστές στο Μαδούρο έκαναν χρήση δακρυγόνων και σφαιρών από καουτσούκ, για να εμποδίσουν εθελοντές, ενώ ο τραγικός απολογισμός της καταστροφικής μανίας του καθεστώτος είχε και νεκρούς.
Την ίδια ώρα, ο ηγέτης της αντιπολίτευσης Χουαν Γκουαϊδό γνώριζε ότι η είσοδος της ανθρωπιστικής βοήθειας ήταν μάλλον εκ ουκ άνευ δεδομένης της άρνησης του Μαδουρο να δεχθεί οποιαδήποτε βοήθεια από την Δύση, παρά το γεγονός ότι την Πέμπτη υποδεχόταν ένα αεροπλάνο από την Ρωσία με φάρμακα και τρόφιμα όπως ισχυριζόταν. Ο στόχος του Γκουαιδο όμως ήταν τριπλός, να φανεί ακόμα πιο έντονα σε ολόκληρη την υφήλιο ότι ο Μαδουρο δεν είναι τίποτα λιγότερο από έναν στυγνό δικτάτορα που δεν διστάζει να αρνηθεί τρόφιμα στον λαό του, να ανακουφιστούν χιλιάδες πολίτες και να δημιουργήσει ρήξη στον στρατό.
Σε πρακτικό επίπεδο, όπως εκτιμά ο Economist, ο Γκουαϊδό πέτυχε κυρίως τον πρώτο στόχο, αφού δηλώσεις αποδοκιμασίας έκαναν τόσο η Ε.Ε, ΟΗΕ όσο και οι ΗΠΑ. Συγκεκριμένα, "η άρνηση του καθεστώτος να αναγνωρίσει την ανθρωπιστική επείγουσα ανάγκη οδηγεί σε κλιμάκωση των εντάσεων" ανέφερε η επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, Φεντερίκα Μογκερίνι, σε δήλωση που εκδόθηκε εκ μέρους των 28 κρατών-μελών της ΕΕ. Την ίδια ώρα, ο Μάικ Πομπεο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ σε συνέντευξή του στο CNN, εκτιμούσε "Είμαι σίγουρος πως χάρη στους Βενεζουελάνους οι ημέρες του Μαδούρο είναι μετρημένες". Όσο αφορά την ανθρωπιστική βοήθεια σύμφωνα με δηλώσεις του Γκουαϊδό φαίνεται ότι στη χώρα εισήλθε μόνο ένα μικρό μέρος αυτής, ενώ μέχρι στιγμής λιγοστοί στρατιώτες αυτομόλησαν αρνούμενοι να απαγορεύσουν την είσοδο τροφίμων και φαρμάκων.
Με φόντο τα παραπάνω, σήμερα γίνεται η συνάντηση της Ομάδας της Λίμας προκειμένου να συζητηθούν οι εξελίξεις. Εκεί θα λάβει μέρος και ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Μάικ Πενς. Στην Ομάδα της Λίμας, που ιδρύθηκε το 2017 στην πρωτεύουσα του Περού, ενώ η Βενεζουέλα συγκλονιζόταν και τότε από διαδηλώσεις και βίαια επεισόδια, συμμετέχουν δεκατέσσερις χώρες του δυτικού ημισφαιρίου.
Είναι ξεκάθαρο ότι η κρίση στη Βενεζουέλα εισέρχεται στην πιο δύσκολη φάση της με την κλεψύδρα να μετρά αντίστροφα για τον Μαδουρο για τον οποίο όμως, αξίζει να θυμόμαστε τη πρόσφατη εκτίμηση του διάσημου Περουβιανου συγγραφέα, πολιτικού και νομπελίστα Μάριο Βάργκας Λιόσα μέσω άρθρου του στην Ισπανική εφημερίδα El Pais όπου ανέφερε «Το θηρίο που ψυχορραγεί είναι ακόμα πιο επικίνδυνο, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το καθεστώς δεν θα διστάσει να χύσει ακόμα περισσότερο αθώο αίμα».
