Ο τραμπισμός ζει και βασιλεύει
AP Photo/Mariam Zuhaib
AP Photo/Mariam Zuhaib

Ο τραμπισμός ζει και βασιλεύει

Ο πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων των Ηνωμένων Πολιτειών είναι δεύτερος στη γραμμή προεδρικής διαδοχής μετά τον αντιπρόεδρο. Σήμερα, το αξίωμα ανήκει στον Μάικ Τζόνσον, «αρνητή» της νίκης του Τζο Μπάιντεν το 2020 και θιασώτη της εκστρατείας ψεύδους που υποδαύλισε την εισβολή στο Καπιτώλιο. Είναι η τελική επιλογή των Ρεπουμπλικανών έπειτα από 22 ημέρες παράλυσης του νομοθετικού έργου που οι ίδιοι προκάλεσαν και τερμάτισαν με το χειρότερο δυνατό τρόπο, επιβεβαιώνοντας πως το συντηρητικό κόμμα έχει μεταλλαχθεί, διαβρωθεί και αλωθεί πλήρως από τον Ντόναλντ Τραμπ.

Ο Μάικ Τζόνσον δεν ενστερνίστηκε «απλά» το αφήγημα του Ντόναλντ Τραμπ, αλλά παρασκηνιακά διαδραμάτισε ενεργό ρόλο στις συντονισμένες απόπειρες ανατροπής της εκλογικής έκβασης. Στρατολόγησε Ρεπουμπλικανούς της Βουλής συγκεντρώνοντας υπογραφές προς υποστήριξη της κατάθεσης αγωγής (η οποία τελικά απορρίφθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο) με στόχο την ακύρωση των εκλογικών αποτελεσμάτων σε τέσσερις πολιτείες-κλειδιά που είχαν βαφτεί «μπλε». Και μάλιστα αυτό συνέβη αφότου το Καπιτώλιο και η αμερικανική Δημοκρατία είχαν δεχθεί επίθεση σε απευθείας μετάδοση.

Πάνω από το 60% των Ρεπουμπλικανών έπεισε ο βουλευτής από τη Λουιζιάνα να συνταχθούν με τον… ιερό σκοπό, λέγοντάς τους πως η πρωτοβουλία για την κατάθεση της επίμαχης αγωγής είχε τις ευλογίες του Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος και «περίμενε με αγωνία» να δει ποιοι θα ήταν εκείνοι στο Κογκρέσο που θα τον υπερασπίζονταν. Για τις υπηρεσίες του ο Μάικ Τζόνσον -ο οποίος έως σήμερα δεν ήταν γνωστός για κάτι άλλο πέραν του αγώνα του για τη «δικαίωση» του Τραμπ- «επιβραβεύτηκε» κερδίζοντας την προεδρία της Βουλής.

Οι εξελίξεις που έφεραν σχεδόν από το πουθενά στο προσκήνιο τον 51χρονο Τζόνσον υποδεικνύουν πόσο σφιχτή ήταν και παραμένει η θηλιά του Τραμπ και πώς οι όρκοι πίστης στο πρόσωπό του έχουν καταστεί προαπαιτούμενο για την αναρρίχηση στην κλίμακα της εξουσίας στους κόλπους του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος. Η σκληροπυρηνική τραμπική πτέρυγα ήταν εκείνη που «έριξε» τον Κέβιν Μακάρθι μέσω μίας πρωτοφανούς διαδικασίας αποπομπής, ο Τραμπ μπλόκαρε το δρόμο των προταθέντων υποψήφιων διαδόχων του Στιβ Σκαλίς και Τομ Έμερ, και πάλι ο Τραμπ «έβγαλε» πρόεδρο της Βουλής των Μάικ Τζόνσον.

Έναν ακροδεξιό πρόεδρο έχει η αμερικανική Βουλή των Αντιπροσώπων ως αποτέλεσμα του «εκτροχιασμού» των Ρεπουμπλικανών. Έναν επικεφαλής που αρνούνταν τέσσερα χρόνια πριν τη νόμιμη νίκη του σημερινού Δημοκρατικού προέδρου, ο οποίος διεκδικεί στην κάλπη του Νοεμβρίου του 2024 την επανεκλογή και ως όλα δείχνουν πιθανότατα θα έχει ξανά απέναντί του τον Ντόναλντ Τραμπ. 

Η εκλογή Τζόνσον δεν είναι καλά νέα ούτε για την κατεύθυνση των Ρεπουμπλικανών, ούτε για τη Βουλή, ούτε για τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Το μόνο θετικό είναι ότι η θητεία του θα έχει εκπνεύσει πριν την 6η Ιανουαρίου 2025 όταν και θα κληθεί το Κογκρέσο να επικυρώσει τη νίκη του επομένου προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, γεγονός που μετριάζει ανησυχίες που ήδη εκφράζονται ότι εάν συντάχθηκε με το άρμα του Τραμπ για να ανατρέψει τη νίκη Μπάιντεν μία φορά, γιατί να μην το επιχειρήσει και δεύτερη. Εάν οι Δημοκρατικοί επικρατήσουν στη Βουλή το 2024 θα είναι εκείνοι που θα εκλέξουν πρόεδρο. Αν όχι, ο Τζόνσον θα χρειαζόταν να εξασφαλίσει εκ νέου την ψήφο των Ρεπουμπλικανών για μία δεύτερη θητεία και οι αναλυτές θεωρούν καθόλου άλλο παρά βέβαιο ότι θα τα καταφέρνει δεδομένου του χάους στο οποίο έχει βυθιστεί το Μεγάλο Παλαιό Κόμμα (GOP) και του γεγονός ότι είναι ούτως ή άλλως «ηλεκτρική καρέκλα» η θέση του προέδρου της Βουλής.

Για τα γεγονότα του 2020 ο Μάικ Τζόνσον αρνήθηκε να μιλήσει αφότου αναδείχθηκε πρόεδρος της Βουλής. Με ένα μειδίαμα αντέδρασε όταν δημοσιογράφος έθεσε το ερώτημα το βράδυ της Τρίτης πριν πει «επόμενη ερώτηση». Οι Ρεπουμπλικανοί συνάδελφοι, που τον πλαισίωναν περιχαρείς για την εκλογή του, ανέλαβαν να «απαντήσουν» με αποδοκιμασίες και φωνές προς την δημοσιογράφο που… τόλμησε να απευθύνει την ερώτηση, λέγοντάς της «να σκάσει».

Το «βιογραφικό» του Τζόνσον σε κάθε περίπτωση δεν εξαντλείται στα γεγονότα του 2020. Τοποθετείται στο άκρο δεξιό τμήμα του πολιτικού φάσματος σε σειρά κοινωνικών ζητημάτων, ενσαρκώνοντας τις πιο ακραίες απόψεις ακόμη και για τα δεδομένα του συντηρητικού κόμματος, ενώ δεν λέει «όχι» στις θεωρίες συνωμοσίες. Είναι σφοδρός πολέμιος της άμβλωσης, υπέρμαχος του περιορισμού των δικαιωμάτων της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας σε βαθμό ασφυξίας, και αρνητής της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής παρόλο που η Λουιζιάνα, απ’ όπου προέρχεται, έχει εισπράξει την «οργή» της. Θέλει να «ξηλώσει» το Medicare και το Medicaid,  τα προγράμματα στα οποία βασίζονται για την υγεία τους εκατομμύρια άνθρωποι. 

Πριν εισέλθει στην πολιτική το 2016, το ίδιο έτος με τον Ντόναλντ Τραμπ, ο Μάικ Τζόνσον διατελούσε εκπρόσωπος της Συμμαχίας Υπεράσπισης της Ελευθερίας (Alliance Defending Freedom), η οποία χαρακτηρίζεται ως ομάδα μίσους από το Southern Law Poverty Center, το οποίο παρακολουθεί τη δράση εξτρεμιστικών στις ΗΠΑ. 

Τώρα, αναλαμβάνει το αξίωμα του προέδρου της Βουλής εν μέσω εσωτερικών και διεθνών κρίσεων και σε στιγμή κατά την οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να επιδείξουν ηγεσία. Και ένα από τα πλέον σημαντικά ερωτήματα που προβάλλει άμεσα είναι εάν θα «σκοτώσει» το αίτημα Μπάιντεν για τη σύνδεση της αμερικανικής βοήθειας σε Ισραήλ και Ουκρανία με την αποδέσμευση του συνολικού ποσού των 106 δισ. δολαρίων. Όπως είναι αναμενόμενο, είχε καταψηφίσει τα περισσότερα νομοσχέδια για τη στήριξη της εμπόλεμης Ουκρανίας.

«Οι Ρεπουμπλικανοί ψήφισαν ομόφωνα έναν άνθρωπο που έθεσε ως αποστολή του να προσπαθήσει να ανατρέψει την έκβαση των προεδρικών εκλογών του 2020, που έβαλε τις πολιτικές ιδιοτροπίες και ανάγκες του Ντόναλντ Τραμπ πάνω από τα συμφέροντα και τη βούληση του αμερικανικού λαού. Ένα κόμμα που κάποτε νοιαζόταν βαθιά για την Αμερική ως ηγέτιδα του ελεύθερου κόσμου -και πίστευε στη δύναμη, την αξιοπιστία και τη δικομματική συναίνεση που απαιτεί ένας τέτοιος ρόλος- έχει δώσει σε μεγάλο βαθμό τη θέση του σε ένα κόμμα που τώρα είναι αφοσιωμένο σε έναν εξτρεμισμό που αποτελεί συνεχή απειλή για τις φιλελεύθερες αξίες και τη σταθερότητα». Αυτό είναι μόνο ένα απόσπασμα από το κεντρικό άρθρο των New York Times την επομένη της εκλογής του Μάικ Τζόνσον.