Όσο πλησιάζει η ημερομηνία για το debate ανάμεσα στην αντιπρόεδρο και υποψήφια πρόεδρο των Δημοκρατικών Κάμαλα Χάρις και στον πρώην πρόεδρο και νυν υποψήφιο των Ρεπουμπλικάνων Ντόναλντ Τραμπ, δεν είναι δυνατόν να μην επιστρέφει η σκέψη μας στο debate της 27ης Ιουνίου 2024.
Σε εκείνο το debate που είχε οργανώσει το CNN, είχε αποκαλυφθεί η πλήρης αδυναμία του προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν να διεκδικήσει εκ νέου την επανεκλογή του. Και ήταν αυτό το debate που άλλαξε μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα τους συσχετισμούς ανάμεσα τους υποψηφίους των δυο κομμάτων, στον δρόμο προς τις προεδρικές εκλογές, όπως βλέπουμε και στο ακόλουθο γράφημα από τις δημοσκοπήσεις που έχουν συγκεντρώσει οι The New York Times και το FiveThirtyEight.
Συνηθίζεται, τα debates των υποψήφιων προέδρων των ΗΠΑ να διεξάγονται τον Σεπτέμβριο. Ωστόσο, το πρώτο debate των προεδρικών εκλογών του 2024, διεξήχθη τον περασμένο Ιούνιο. Για ποιο λόγο; Αφ’ ενός ο Ντόναλντ Τραμπ, επιθυμούσε να αποδείξει μπροστά στο ευρύ τηλεοπτικό κοινό την αδυναμία του Τζο Μπάιντεν να σταθεί απέναντι του σε μια ανοικτή διαδικασία και να πιστοποιήσει την ορθότητα των δημοσκοπήσεων που τους προσέφερε εκείνη τη στιγμή ένα ισχυρό προβάδισμα. Αφ’ ετέρου ο Τζο Μπάιντεν επιθυμούσε να αποδείξει ακριβώς το αντίθετο. Ότι δηλαδή μπορούσε με άνεση να αντιπαρατεθεί απέναντι στον χειμαρρώδη υποψήφιο των Ρεπουμπλικανών και ότι δεν ήταν ένα «καμένο χαρτί», όπως υπολόγιζαν εχθροί και φίλοι.
Η αλήθεια είναι ότι το debate είχε εξελιχθεί, όπως ακριβώς το είχε υπολογίσει ο Ντόναλντ Τραμπ. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, είχε υποστεί μια πρωτοφανή ήττα. Μια ήττα που ενεργοποίησε όλους του μηχανισμούς επιβίωσης του Δημοκρατικού κόμματος, οι οποίοι μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα αποφάσισαν να δώσουν το χρίσμα στην αντιπρόεδρο Κάμαλα Χάρις. Μια αναγκαία μεταβολή, την οποία δεν είχε προβλέψει ο Ντόναλντ Τραμπ.
Έτσι ναι μεν, ο Ντόναλντ Τραμπ βγήκε νικητής, αλλά στην ουσία οδήγησε στην ανατροπή των δημοσκοπήσεων και των προβλέψεων. Διότι ενώ πριν από το debate ο Ντόναλντ Τραμπ εμφάνιζε ένα ισχυρό δημοσκοπικό προβάδισμα έναντι του Τζο Μπάιντεν, σήμερα βρίσκεται 3 με 4 ποσοστιαίες μονάδες πίσω από τη σημερινή υποψήφια των Δημοκρατικών Κάμαλα Χάρις.
Δεν υπάρχει απάντηση για την σχεδόν αυτοκτονική επιλογή του Ντόναλντ Τραμπ να αποδεχθεί το debate του CNN. Δεν υπάρχει απάντηση για την επιλογή του Ντόναλντ Τραμπ να προσφέρει χρόνο προς ανασύνταξη στους Δημοκρατικούς. Διότι εάν το πρώτο debate γινόταν όπως συνηθιζόταν τον Σεπτέμβριο, το κτύπημα στον Τζο Μπάιντεν και το Δημοκρατικό Κόμμα θα ήταν ολοκληρωτικό. Ο Τζο Μπάιντεν θα αποδεικνυόταν ότι ήταν ανεπαρκής και το Δημοκρατικό Κόμμα δεν θα είχε την πολυτέλεια του χρόνου να βρει ένα νέο υποψήφιο, να τον υποστηρίξει, να βρει πόρους για την υποψηφιότητα του και να πείσει τους αμερικανούς ψηφοφόρους για την επάρκειά του. Διότι η «αντικατάσταση» δεν θα γινόταν πλέον από επιλογή, αλλά από ανάγκη.
Το αποτέλεσμα των εκλογών θα δείξει αν ο Τραμπ, αυτοκτόνησε πολιτικά ή όχι με το νικηφόρο γι’ αυτόν debate του Ιουνίου, που ενεργοποίησε ωστόσο την πλήρη ανατροπή των τάσεων και των δημοσκοπικών ευρημάτων.
Η περίπτωση των προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ αποδεικνύει ότι τα debates πολλές φορές ανατρέπουν την πορεία των γεγονότων. Ένα πρόσφατο παράδειγμα, έχουμε ζήσει κι εμείς στη χώρα μας μετά το debate Μπακογιάννη – Δούκα στις εκλογές για τον Δήμο Αθηναίων. Η επιλογή του debate από την πλευρά του τότε Δημάρχου Αθηναίων Κώστα Μπακογιάννη, αποδείχθηκε καταδικαστική για τον ίδιο, επιζήμια για τους πολίτες της πόλης των Αθηνών και πιθανότατα τραγική για τη χώρα.
Εάν δεν γινόταν το debate δεν υπήρχε περίπτωση ο υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ που υποστηριζόταν από τον Σύριζα, από περιθωριακές αριστερές ομάδες και από τον ακροδεξιό πυρήνα της πόλης, να εκλεγεί Δήμαρχος. Ουδείς τον γνώριζε. Ωστόσο, το debate, επέτρεψε στους δυσαρεστημένους πολίτες των Αθηνών να βρουν στο πρόσωπο του Χάρη Δούκα, το σύμβολο της αντίδρασης και αντίστασης προς την προηγούμενη δημοτική αρχή. Κι έτσι η δυσαρέσκεια, βρήκε ψήφο όχι μόνο καταγγελίας, αλλά και εναλλακτικής πρότασης.
Και έχουμε φτάσει σήμερα στο σημείο, ο Χάρης Δούκας να διεκδικεί την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ και γιατί όχι, αύριο την ηγεσία του αριστερού μετώπου, της δημοκρατικής συμπαράταξης ή όπως θέλουν να ονομάσουν οι εμπνευστές της, την κοινή πολιτική συνύπαρξη από το ΠΑΣΟΚ και το Σύριζα ή ΣύΣΑ, μέχρι και τη Νέα Αριστερά και τον Ανταρσύα.
Και έχουμε φτάσει σήμερα στο σημείο, ο Χάρης Δούκας να δηλώνει ότι αν εκλεγεί αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, θα κρατήσει και τη θέση του Δημάρχου Αθηναίων, «όπως έχει συμβεί σε όλη την Ευρώπη με μεγάλες προσωπικότητες όπως ο Σιράκ, ο Μιτεράν και ο Βίλυ Μπραντ».
Τι μπορεί να σου κάνει ένα αχρείαστο debate!
