Πώς κέρδισαν οι Εργατικοί τις εκλογές στη Βρετανία, ενώ η Ευρώπη στρέφεται στη Δεξιά
AP Photo/Kin Cheung
AP Photo/Kin Cheung
CNN

Πώς κέρδισαν οι Εργατικοί τις εκλογές στη Βρετανία, ενώ η Ευρώπη στρέφεται στη Δεξιά

Με άρθρο του το CNN, αναλύει τους λόγους για τους οποίους ένα κεντροαριστερό κόμμα κέρδισε τις εκλογές στη Βρετανία, τη στιγμή που η Ευρώπη στρέφεται προς τη Δεξιά.

Συγκεκριμένα, το άρθρο υπενθυμίζει ότι στις ευρωεκλογές του περασμένου μήνα εξελέγη ένας μεγάλος αριθμός βουλευτών από δεξιά και ακροδεξιά κόμματα και τονίζει ότι τα αποτελέσματα προκάλεσαν τέτοιο χάος που ο Γάλλος πρόεδρος, Εμανουέλ Μακρόν, προκήρυξε πρόωρες βουλευτικές εκλογές στη χώρα του, τον πρώτο γύρο των οποίων κέρδισε η ακροδεξιά Εθνική Συσπείρωση την περασμένη εβδομάδα.

«Υπάρχουν πολλοί λόγοι για αυτή την άνοδο του λαϊκισμού, συχνά μοναδικοί σε μεμονωμένες χώρες. Αλλά σε γενικές γραμμές, ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες υποφέρουν από υποτονικές οικονομίες, υψηλή μετανάστευση και υψηλότερες τιμές ενέργειας, εν μέρει λόγω της προσπάθειας για μηδενικό ισοζύγιο άνθρακα. Οι λαϊκιστές πολιτικοί κατηγορούν συχνά την Ευρωπαϊκή Ένωση για τα εθνικά δεινά και δίνουν πνοή σε έναν όλο και πιο ευρωσκεπτικιστικό εθνικό λόγο», τονίζει το CNN.

Παρά το μέγεθος της νίκης των Εργατικών, είναι σαφές από τα αποτελέσματα ότι η βρετανική δεξιά απέχει πολύ από το να πεθάνει. Το Συντηρητικό Κόμμα, παρά την αναμφισβήτητα απογοητευτική βραδιά του, ξεπέρασε τις προσδοκίες πολλών δημοσκοπήσεων κατά τη διάρκεια της εκστρατείας, μερικές από τις οποίες προέβλεπαν ότι θα κέρδιζε λιγότερες από 100 έδρες, κάτι που θα ήταν μια πραγματικά επική εξάλειψη.

Ένα άλλο κόμμα που ξεπέρασε τις προσδοκίες των δημοσκοπήσεων είναι το λαϊκιστικό δεξιό Reform UK, με επικεφαλής τον Νάιτζελ Φάρατζ, ο οποίος είναι ίσως πιο γνωστός αυτές τις μέρες για τη φιλία του με τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ. Πριν από αυτό, του πιστώθηκε ότι κατέστησε δυνατό το Brexit μετά από δεκαετίες εκστρατείας κατά της συμμετοχής του Ηνωμένου Βασιλείου στην ΕΕ. Στην όγδοη προσπάθειά του, ο Φάρατζ έχει εκλεγεί πλέον μέλος του κοινοβουλίου.

Οι Συντηρητικοί μπορεί να έχουν πέσει σε μόλις 121 έδρες και το Reform του Φάρατζ, μπορεί να έχει εξασφαλίσει μόνο τέσσερις, από το πρωί της Παρασκευής, αλλά το συνολικό ποσοστό ψήφων για αυτά τα δύο κόμματα μαζί είναι μεγαλύτερο από αυτό των Εργατικών, που έχει εξασφαλίσει περισσότερες από 400 έδρες. Αυτό θα έχει αναμφίβολα σημαντικό αντίκτυπο σε ό,τι συμβαίνει στη δεξιά πλευρά της βρετανικής πολιτικής.

Το άρθρο αναφέρει ότι το Συντηρητικό Κόμμα θα πρέπει τώρα να βρει έναν νέο ηγέτη. Υπενθυμίζεται ότι ο Ρίσι Σούνακ ανέλαβε την ευθύνη για τη συντριπτική ήττα των Συντηρητικών και επιβεβαίωσε ότι θα παραιτηθεί από την ηγεσία του κόμματος.

Γράφει σχετικά το CNN: «Η συζήτηση για το ποιος θα αναλάβει τη σκυτάλη από τον Σούνακ θα επικεντρωθεί σε μεγάλο βαθμό στις αξίες που πρέπει να ασπαστεί το κόμμα. Πολλοί Συντηρητικοί θα πιστέψουν ότι κλίνοντας προς τα δεξιά μπορούν να κλέψουν τις ψήφους του Φάρατζ. Πολλοί θα πιστέψουν ότι πρέπει να γίνει κάποιο είδος συμφωνίας με τον Φάρατζ. Άλλοι δε θα θέλουν απολύτως καμία σχέση με έναν άνθρωπο που έχει περάσει δεκαετίες προσπαθώντας να καταστρέψει το Συντηρητικό Κόμμα. Ανεξάρτητα από αυτό, είναι πιθανό ο Φάρατζ να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στην εκστρατεία ηγεσίας των Συντηρητικών. Ακόμα κι αν δεν είναι ο ίδιος στο κόμμα, ο Φάρατζ ευδοκιμεί ως αουτσάιντερ.

«Μια περίεργη ιδιορρυθμία της βρετανικής πολιτικής είναι ότι το ποσοστό των ψήφων που παίρνει ένα κόμμα δεν μεταφράζεται απαραίτητα σε έδρες. Κάθε έδρα αποφασίζεται ξεχωριστά, με νικητή τον υποψήφιο με τις περισσότερες ψήφους, που συχνά είναι λιγότερο από 50%. Και με το Reform UK να έχει καλές επιδόσεις σε πολλές από τις έδρες που κέρδισαν οι Εργατικοί, η Δεξιά όχι μόνο θα είναι αδύνατο να αγνοηθεί σε αυτό το κοινοβούλιο, αλλά θα μπορούσε εύκολα να δει την επιρροή της να αυξάνεται περαιτέρω» αναφέρει επίσης το CNN.

«Η Βρετανία υποφέρει από πολλά προβλήματα, ίδια σε πολλές περιπτώσεις με αυτά που αντιμετωπίζουν άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Εάν ο Στάρμερ παραπαίει ως πρωθυπουργός, υπάρχει κάθε πιθανότητα η λαϊκίστικη δεξιά να συνεχίσει να αιχμαλωτίζει τη φαντασία του κοινού, όπως έχει κάνει αλλού στην Ευρώπη», καταλήγει το άρθρο.