Τα κόμματα της Αριστεράς πασχίζουν να καταλήξουν σε συμφωνία για την επόμενη κυβέρνηση
AP Photo/Aurelien Morissard
AP Photo/Aurelien Morissard
Γαλλικές εκλογές

Τα κόμματα της Αριστεράς πασχίζουν να καταλήξουν σε συμφωνία για την επόμενη κυβέρνηση

Συνεχίζονται οι διεργασίες των κομμάτων εντός του αριστερού μπλοκ για τον σχηματισμό μιας κυβέρνησης, αφού αναδείχθηκαν ως η ισχυρότερη συμμαχία στο κοινοβούλιο στις πρόωρες βουλευτικές εκλογές, αλλά είναι απίθανο να υπάρξει συμφωνία αυτή την εβδομάδα, δήλωσε τη Δευτέρα ο επικεφαλής του Σοσιαλιστικού Κόμματος (PS).

«Τίποτα δεν θα συμβεί πριν από τις 18 Ιουλίου», δήλωσε ο Ολιβιέ Φορ στο France 2, αναφερόμενος στην ημερομηνία που αναμένεται να συγκληθεί για πρώτη φορά η νεοεκλεγείσα Εθνοσυνέλευση.

Το Νέο Λαϊκό Μέτωπο (NPF), μια εσπευσμένα συγκροτημένη συμμαχία που συγκεντρώνει ένα φάσμα που ξεκινά από τους Σοσιαλιστές, ανοίγεται στους Πράσινους και φτάνει μέχρι το κομμουνιστικό κόμμα και το σκληρά αριστερό, ευρωσκεπτικιστικό Ανυπότακτη Γαλλία (LFI), κέρδισε τις βουλευτικές εκλογές νωρίτερα αυτό το μήνα, αλλά δεν κατάφερε να έχει αυτοδυναμία στην Εθνοσυνέλευση.

«Θα πάρουμε τον χρόνο μας, μην ανησυχείτε», δήλωσε ο Φορ.

Τα σχόλιά του, που ήρθαν μετά από μια εβδομάδα άκαρπων συνομιλιών στο εσωτερικό του μπλοκ, σηματοδότησαν μια αλλαγή στο λεξιλόγιο που ακολουθεί η συμμαχία της Αριστεράς.

Μετά την αιφνιδιαστική εκλογική τους νίκη στις 7 Ιουλίου, ο Φορ και άλλοι ηγέτες δήλωσαν ότι ήταν έτοιμοι να σχηματίσουν κυβέρνηση και ότι θα πρότειναν ένα όνομα για τη θέση του πρωθυπουργού εντός ημερών. Ωστόσο, έκτοτε δεν έχει σημειωθεί καμία πρόοδος.

Ο πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν κάλεσε την περασμένη εβδομάδα τα κυρίαρχα κόμματα στο κοινοβούλιο της Γαλλίας να σχηματίσουν έναν συνασπισμό ικανό να συγκεντρώσει μια «σταθερή» πλειοψηφία, ασκώντας πίεση στα πιο μετριοπαθή τμήματα του NFP να εγκαταλείψουν το LFI και να ενταχθούν στους κεντρώους του Μακρόν.

Ακόμη και αν η Αριστερά καταφέρει να συμφωνήσει σε ένα όνομα που θα προτείνει ως επικεφαλής της κυβέρνησης, δεν είναι σαφές αν ο Μακρόν θα δεχόταν να διορίσει έναν πρωθυπουργό από τις τάξεις της, καθώς οποιαδήποτε τέτοια κυβέρνηση θα χρειαζόταν περίπου 100 ακόμα έδρες στο κοινοβούλιο για να σχηματίσει μια σταθερή πλειοψηφία.