Το τέλος του παιχνιδιού για τον Τζόνσον και η επόμενη μέρα στη Βρετανία

Το τέλος του παιχνιδιού για τον Τζόνσον και η επόμενη μέρα στη Βρετανία

Ακόμα και με το παλιρροϊκό κύμα των παραιτήσεων στελεχών των Τόρις, κανείς δεν μπορούσε να ήταν σίγουρος πως ο Μπόρις Τζόνσον θα αποχωρούσε από τον αριθμό 10 της οδού Νταούνινγκ και την πρωθυπουργία του Ηνωμένου Βασιλείου. Ο πληθωρικός Τζόνσον φρόντισε να ξεκινήσει την ανακοίνωση της αποχώρησης του, καθιστώντας σαφές πως δεν ήταν δική του απόφαση να αφήσει την πρωθυπουργία. Τα συντηρητικά μέλη του κοινοβουλίου τον εξανάγκασαν σε παραίτηση. Ακόμα και τώρα, ο ίδιος δεν ήθελε να σταματήσει να κάνει «την καλύτερη δουλειά του κόσμου» όπως τη χαρακτήρισε, να είναι δηλαδή ο Βρετανός πρωθυπουργός.

Ήταν εμφανές από τις τοποθετήσεις των υποστηρικτών του, πως ακόμα και την ύστατη ώρα, ο Τζόνσον αντιμετώπιζε την περίσταση ως μία θύελλα που θα περνούσε. Θα γλύτωνε δηλαδή με μία δημόσια συγγνώμη, για την τοποθέτηση σε κυβερνητικό πόστο, εν γνώσει του, ενός στελέχους των Τόρις που κατηγορούνταν και παραδέχθηκε ουσιαστικά πως προέβη σε σεξουαλική επίθεση σε ομόφυλους του. Μπορεί η πέτσα του Τζόνσον να είναι χοντρή, όπως συνήθιζε ο ίδιος να λέει, αλλά η πλειοψηφία των Τόρις δεν ήταν διατεθειμένη να ανέχεται άλλο τις προσβολές για την εικόνα ενός πρωθυπουργού που δεν τηρεί ο ίδιος όσα πρέπει να τηρούν οι πολίτες. Αν και δεν ήταν υποχρεωμένος θεσμικά, ο Τζόνσον δεν μπορούσε άλλο να κυβερνά, όταν τόσα στελέχη παραιτούνταν ώρα με την ώρα. Η παραίτηση του Ναντίμ Ζαχάουι από τη θέση του υπουργού Οικονομικών μετά από 1 ημέρα, αφού διορίστηκε στη θέση ήταν χαρακτηριστική του κλίματος που επικρατούσε στο κόμμα των συντηρητικών.

Ο Τζόνσον απέδωσε την αποδοκιμασία και την απώλεια της εμπιστοσύνης του κόμματος του στο σύνδρομο της αγέλης, εννοώντας πως οι βουλευτές επηρεάστηκαν από τις μαζικές παραιτήσεις. Ο ίδιος φάνηκε δυσαρεστημένος που εξαναγκάστηκε σε αποχώρηση, παρουσιάζοντας μία εικόνα μίας ανθίζουσας Βρετανίας, στην οποία ο ίδιος προΐστατο, οδηγώντας σε μία νέα πορεία. Δεν παρέλειψε να προσθέσει πως επί αρχηγίας του, οι Τόρις προσέλκυσαν νέους ψηφοφόρους και συγκέντρωσαν το μεγαλύτερο ποσοστό των τελευταίων ετών.

Η πραγματική εικόνα ωστόσο ήταν διαφορετική. Ο πληθωρισμός στη Βρετανία καλπάζει, μειώνοντας δραματικά το βιοτικό επίπεδο των πολιτών, ενώ η οικονομία έχει πληγεί από το ανοικτό μέτωπο με την Ευρωπαϊκή Ένωση μετά το Brexit. Ο ηγετικός ρόλος που ο Τζόνσον προσπάθησε να αναλάβει απέναντι στη Ρωσία, μετά την εισβολή στην Ουκρανία, δεν ήταν αρκετό για να αντιστρέψει το κλίμα εναντίον του, το οποίο φαινόταν και στις δημοσκοπήσεις. Αυτό άλλωστε είναι και ένα διαχρονικό κριτήριο της συμπεριφοράς των βουλευτών, το οποίο αποδεικνύεται και από τους Τόρις στη συγκεκριμένη περίσταση. Οι εργατικοί άλλωστε περιμένουν να αξιοποιήσουν το επόμενο διάστημα τις έριδες εντός των συντηρητικών. Ακόμα δηλαδή και το φθινόπωρο, όπου ο Τζόνσον ανακοίνωσε πως θα οριστεί ο διάδοχος του να είναι μακριά, καθώς αρκετοί ζητούν την άμεση αποχώρηση του.