Του Απόστολου Χονδρόπουλου
Δεν είναι τυχαίο που η απόφαση του Μάκη Βορίδη να στηρίξει την υποψηφιότητα του Απόστολου Τζιτζικώστα προκαλεί όχι μόνο αίσθηση, αλλά και εσωκομματικές αντιδράσεις. Με πρώτη του Άδωνι Γεωργιάδη που έσπευσε να σχολιάσει «έλεγαν πως είμαι εγώ υπαρχηγός του Βορίδη, αλλά είναι ο Βορίδης υπαρχηγός του Τζιτζικώστα». Αλλά και κύκλων του Κυριάκου Μητσοτάκη που, όπως λένε, «δεν σχολιάζουν παρασκηνιακές συναλλαγές που μέχρι πρότινος κατήγγειλε ο κ. Τζιτζικώστας».
Είναι από τις εσωκομματικές συμμαχίες που δεν μπορεί κανείς να προσπεράσει. Πολύ περισσότερο όταν ακούει τον Μάκη Βορίδη να ανακοινώνει στήριξη Τζιτζικώστα με επιχειρηματολογία... Γεωργιάδη! Γιατί αυτό επί της ουσίας συνέβη! Αν υπάρχει διεκδικητής της ηγεσίας της ΝΔ που από την πρώτη ημέρα της προεκλογικής του εκστρατείας μιλά διαρκώς και παντού για την ανάγκη ιδεολογικής σύγκρουσης με την Αριστερά και συνδέει μάλιστα την αντιμετώπιση αυτής της ιδεολογικής ηγεμονίας με την ίδια την δυνατότητα της χώρας να προχωρήσει στις αλλαγές και στις μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη, αυτός είναι ο Άδωνις Γεωργιάδης.
Είναι ο μόνος θα ρωτήσετε; Όχι! Και ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει πολλάκις αναφερθεί στην ανάγκη να αντιπαρατεθεί η ΝΔ στην «Αριστερά του τίποτα». Και ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης έχει ζητήσει να σταματήσει το «παραμύθι της κοινωνικής ευαισθησίας μόνο της Αριστεράς». Και ο Απόστολος Τζιτζικώστας έχει μιλήσει για την Αριστερά, για τις ιδεοληψίες της, για τη ιδεολογική μάχη που πρέπει να δώσει η ΝΔ στην κοινωνία. Σε διαφορετικούς τόνους όμως. Και ουδείς εξ αυτών έχει ταυτίσει, επί της ουσίας, την προεκλογική του εκστρατεία με τη συγκεκριμένη ιδεολογική μάχη.
Ξεκινώντας κανείς από αυτή την διαπίστωση μπορεί να αντιληφθεί και τους λόγους για τους οποίους υπήρξε τόσο έντονη αντίδραση εκ μέρους του κ. Γεωργιάδη. Δεν πρόκειται για στήριξη ενός προβεβλημένου στελέχους της ΝΔ προς έναν συνυποψήφιο, αλλά εκ των πραγμάτων λειτουργεί και ως απόπειρα διείσδυσης της υποψηφιότητας Τζιτζικώστα στον πυρήνα του εκλογικού σώματος που ακουμπά η επιχειρηματολογία Γεωργιάδη. Στους δεξιούς ψηφοφόρους. Είναι τυχαίο που η πλευρά του φιλελεύθερου Μητσοτάκη έσπευσε να σχολιάσει μετά την εξέλιξη αυτή πως «το ιδεολογικό πρόσημο της υποψηφιότητας του κ. Τζιτζικώστα είναι ξεκάθαρο»;
Η αλήθεια είναι σε αυτή την εσωκομματική κούρσα δεν πρέπει να ψάχνουμε να τα εξηγούμε όλα με όρους ιδεολογικούς. Αν ήταν έτσι, όλοι οι υποστηρικτές του Αντ. Σαμαρά, για παράδειγμα, θα έπρεπε να έχουν ταχθεί στο πλευρό του κ. Γεωργιάδη, που από το πρωί ως το βράδυ εκθειάζει τον πρώην πρωθυπουργό και το έργο του. Άντε και μερικοί πλάι στον Κυριάκο Μητσοτάκη που επίσης υπερασπίζεται το μεταρρυθμιστικό έργο της κυβέρνησης Σαμαρά. Αλλά σίγουρα δεν θα περίμενε να στηρίζουν τον Απ. Τζιτζικώστα που είναι εκείνος που έχει πάρει και τις σαφέστερες αποστάσεις από τα πεπραγμένα Σαμαρά.
Μόνο που τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Η ΝΔ βρίσκεται σε φάση μεταβατική και κάθε στέλεχος κάνει τις επιλογές του ενόψει της επόμενης ημέρας. Με κριτήρια που είναι περισσότερο σύνθετα από την ιδεολογική εγγύτητα προς τον έναν ή τον άλλο υποψήφιο. Γι΄ αυτό και η συμμαχία Βορίδη-Τζιτζικώστα μπορεί να ερμηνευθεί και αυτή πολιτικά μόνο με το βλέμμα όχι στις 22 Νοεμβρίου, αλλά στις 23 Νοεμβρίου. Ή στις 30 Νοεμβρίου εάν υπάρξει δεύτερος γύρος. Δεν χρειάζεται φαντασία πλέον για να μαντέψει κανείς ποιος έχει μεγάλες πιθανότητες να είναι ο ένας εκ των δύο Αντιπροέδρων της ΝΔ που έχει πει ότι θα ορίσει ο Απόστολος Τζιτζικώστας σε περίπτωση νίκης του. Ήδη τα σχετικά σενάρια έχουν φουντώσει για τον Μάκη Βορίδη! Και αν κάτι αντιλαμβανόμαστε τελικά από την επιλογή του είναι πως τώρα που η ΝΔ γυρίζει σελίδα, θα πρέπει τους πάντες και τα πάντα να τα εξετάζουμε με όρους όχι προηγούμενης, αλλά επόμενης ημέρας.
Διαβάστε ακόμα:
