Την άθλια κατάσταση που έχουν περιέλθει χιλιάδες Έλληνες καταγράφει έρευνα του Transnational Institute με έδρα το Άμστερνταμ, την οποία δημοσιεύει σε ρεπορτάζ η Deutsche Welle. Το 14% των παιδιών της Ελλάδας παραμένει υποσιτισμένο, καθώς στερείται τη δυνατότητα γεύματος που περιλαμβάνει κρέας, κοτόπουλο και ψάρι κάθε δεύτερη μέρα και το 25% των εργαζομένων παραμένει εκτός εργασίας.
Στο ρεπορτάζ η DW αναφέρει ότι μπορεί η Ελλάδα να βγήκε από τα μνημόνια, ωστόσο χρόνια σκληρών περικοπών στον προϋπολογισμό έχουν αφήσει τη χώρα να έχει περιέλθει σε άσχημη κατάσταση και πολλοί Έλληνες να λιμοκτονούν.
Οι δυσκολίες στην Ελλάδα εμφανίζονται με τρόπους που λίγοι θα είχαν ποτέ προβλέψει. Και η πείνα και το υποσιτισμό είναι τώρα μέρος αυτού του φαντάσματος.
Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε πρόσφατα από το Διεθνές Ινστιτούτο με έδρα το Άμστερνταμ, δείχνει ότι τα παιδιά έχουν πληγεί περισσότερο από την οκταετή οικονομική κρίση που κατέστρεψε την Ελλάδα, αφήνοντας το 25% του εργαζόμενου πληθυσμού χωρίς δουλειά.
Αυτό είναι τέσσερις φορές περισσότερο ποσοστό από ό, τι πριν από την έναρξη της κρίσης το 2009, όταν η οικονομία της Ελλάδας βρισκόταν κάτω από τον δημοσιονομικό "βράχο", αναγκάζοντας τη χώρα να υπογράψει μια σειρά από διεθνή προγράμματα διάσωσης.
Όταν το φαγητό γίνεται μη προσβάσιμο
Ως αποτέλεσμα, περίπου το 14% των παιδιών της Ελλάδας παραμένουν υποσιτισμένα, στερούνται γεύματος που περιλαμβάνει κρέας, κοτόπουλο και ψάρι κάθε δεύτερη μέρα. Ο αριθμός, σύμφωνα με τη μελέτη, είναι διπλάσιος από το ποσό που υπολογίστηκε πριν από την κρίση του 2008.
"Υπάρχουν σημάδια πείνας παντού", λέει ο Γιώργος Κρικής, συνταξιούχος στο Μαραθώνα, μια πόλη 42 περίπου χιλιόμετρα βορειοανατολικά της ελληνικής πρωτεύουσας και καταστράφηκε από την οικονομική κρίση. "Ακριβώς την άλλη μέρα, είδα έναν μακροχρόνιο φίλο να κοιτάει μέσα από το κάδο σκουπιδιών ενός τοπικού σούπερ μάρκετ, αναζητώντας φαγητό για να φέρει σπίτι στην οικογένειά του."
"Ποιος θα πίστευε ποτέ ότι αυτός ο άνθρωπος, μεταξύ των πιο επιτυχημένων στην κοινότητά μας, θα κατέληγε με αυτόν τον τρόπο", δήλωσε ο Κρίκης στο DW. «Αισθάνθηκα ντροπή, αλλά αν δεν είχα άλλο τρόπο να βάλω φαγητό στο τραπέζι και να φάνε τα παιδιά μου, θα το έκανα και εγώ ίσως».
Με το ένα τέταρτο των παιδιών της Ελλάδας να ζουν σε συνθήκες φτώχειας, σύμφωνα με τα στοιχεία των Ηνωμένων Εθνών, οι γονείς αναγκάστηκαν να εξαρτώνται από τους παππούδες. Ωστόσο, οι συντάξεις έχουν περικοπεί 13 φορές από το 2009, αφήνοντας στις οικογένειες με δραματικά λιγότερα εισοδήματα, στερημένα ακόμη και από τις πρώτες ύλες διατροφής.
Βάσει της έρευνας του Transnational Institute, 9% των παιδιών στην Ελλάδα δεν μπορούν να απολαύσουν τουλάχιστον ένα γεύμα με πρωτεΐνη όταν πριν την έναρξη της κρίσης το ποσοστό ήταν 4%.
Κοινό μυστικό
"Ντροπιασμένοι για να παραδεχθούν την δυσχερή κατάσταση αρκετοί οικογενειάρχες επιλέγουν να υποφέρουν στη σιωπή" γράφει η DW προσθέτοντας ότι για τον λόγο αυτό τα ποσοστά των ανθρώπων που υποσιτίζονται μπορεί να είναι ακόμη μεγαλύτερα.
Παραθέτει τη μαρτυρία μιας γυναίκας από το Μαραθώνα: "Αρκετές γυναίκες στη γειτονιά μου ζητούν να τους φέρω λίγο φαγητό γιατί ντρέπονται να πάνε στο συσσίτιο. Οι Έλληνες είναι αξιοπρεπείς και για για χρόνια έκρυβαν τα βάσανά τους, αλλά τώρα η πείνα είναι παντού. Και το χειρότερο φαίνεται να επεκτείνεται".
Η δημοσιογράφος της DW υποστηρίζει ότι υπάρχουν πολλά περιστατικά με παιδιά να λιποθυμούν στα σχολεία λόγω της πείνας. Επικαλείται, δε, μαρτυρίες δασκάλων που βλέπουν μαθητές να έρχονται στο σχολείο για μήνες τρώγοντας μόνο ρύζι. "Ορισμένα παιδιά έχουν εντοπιστεί να ψάχνουν στα σκουπίδια με άλλα να παρακαλούν συμμαθητές τους για ξεροκόμματα".
Το τεφτέρι επέστρεψε
Στη DW μίλησε και ο Γιάννης Ρακόπουλος που εφοδιάζει κυλικεία σχολείων στην Αθήνα και μεταφέρει την εμπειρία του για τα χρέη των νεαρών Ελλήνων που πεινάνε. «Έχουν χάσει τον λογαριασμό με τα βερεσέ που έχουν συγκεντρωθεί. Αλλά είναι αδύνατο να γυρίσεις την πλάτη σου σε ένα παιδί που κάθε μέρα επικαλείται μια δικαιολογία εκλιπαρώντας για φαγητό».
Η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία της χώρας, τονίζεται ότι παρέχει σημαντική βοήθεια σιτίζοντας περίπου 60.000 άτομα την ημέρα. Αλλά η πολιτική της φτώχειας έχει αφήσει συντρίμμια στο πέρασμά της και πολλές οικογένειες συνεχίζουν να υποφέρουν.
