Την πολιτική του Ευάγγελου Βενιζέλου ετοιμάζεται να επαναλάβει η ελληνική κυβέρνηση ως προς την διεκδίκηση της επιστροφής των παρθενώνειων γλυπτών από το Βρετανικό Μουσείο. Όπως ακριβώς είχε γράψει κατ' αποκλειστικότητα το Liberal.gr, η απόφαση αυτή ελήφθη σε συνάντηση του Λουίς Γκοντάρ με τον πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Προκόπη Παυλόπουλο, παρουσία της υπουργού Πολιτισμού κ. Λυδίας Κονιόρδου. Ο καθηγητής Γκοντάρ είναι ο πρόεδρος της Διεθνούς Ενωσης για την Επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα.
Τα μέλη της Ένωσης ενημερώθηκαν αυτές τις μέρες με ένα επίσημο δελτίο, σύμφωνα με το οποίο «η ελληνική κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να σπάσει το αδιέξοδο στο ζήτημα και την αδιαλλαξία των Βρετανών, μέσω μιας πολιτιστικής διπλωματικής στρατηγικής και με την ενίσχυση των διμερών πολιτιστικών σχέσεων με τη Μεγάλη Βρετανία, προκειμένου να καθιερωθεί ένας εποικοδομητικός διάλογος.» (Η Διεθνής Ενωση εκπροσωπεί 19 εθνικές επιτροπές από την Ευρώπη, τις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά, τη Βραζιλία, την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία).
Όπως όλα δείχνουν, οι προβληματισμοί του ελληνικού υπουργείου εξωτερικών όπως και του υπουργείου Πολιτισμού δεν έχουν τον χαρακτήρα του επείγοντος, όπως και θα έπρεπε. Η χώρα μας δύο χρόνια μετά την απόρριψη από τη Μεγάλη Βρετανία της πρότασης που έθεσε η UNSECO για διαμεσολάβηση στην υπόθεση, στην ουσία δεν έχει κάνει τίποτα. Οι επαφές του Μουσείου της Ακρόπολης με το Βρετανικό Μουσείο, που έπρεπε να έχουν ξεκινήσει και πάλι τουλάχιστον από τον περασμένο Δεκέμβριο, δεν φαίνεται να έχουν αποτέλεσμα.
Επανέρχεται λοιπόν η Ελλάδα με μια πρόταση την οποία είχε καταθέσει στη βρετανική πλευρά ο Ευάγγελος Βενιζέλος, χωρίς αποτέλεσμα. Είχε υποσχεθεί πως αν μας επιστραφούν τα μοναδικά αυτά έργα, θα διοργανώνουμε μεγάλες περιοδικές εκθέσεις στο Βρετανικό Μουσείο, ώστε να μη μείνει κενός ο χώρος. Δεν είχε βρει ανταπόκριση.
Είναι λοιπόν απορίας άξιον: γιατί επαναλαμβάνουμε μια πρόταση που δεν «περπάτησε»; Σε ένα εθνικό θέμα όπως αυτό, δεν θα έπρεπε να υπήρχε εθνική συνεννόηση και να γίνει συζήτηση με όσους χειρίστηκαν το θέμα εκείνη την εποχή; Πώς χωρίς κανένα νέο βέλος στη φαρέτρα μας, προσπαθούμε να σταθούμε σε μια υπόθεση, η οποία είναι φανερό ότι χρειάζεται νέες, φρέσκιες και σοβαρές ιδέες, καθώς οι παλιές, ακόμη και αν ήταν καλές, δεν καρποφόρησαν;
Ο κ. Γκοντάρ τονίζει ότι η εκστρατεία θα τονίσει τη μοναδικότητα του μνημείου και της ζωφόρου του, προκειμένου να αποφευχθεί η διατύπωση ισχυρισμών ότι θα ανοίξει ο ασκός του Αιόλου και για άλλα εκθέματα του Βρετανικού Μουσείου. Μα έτσι ακριβώς ξεκίνησε η εκστρατεία από την Μελίνα Μερκούρη: τονίζοντας πως πρόκειται για ένα μνημείο μοναδικό, που έχει χάσει αρχιτεκτονικά του μέλη. Επομένως, ούτε αυτό θα είναι καινούργιο….
Τέλος, κανείς δεν σκέφτεται πλέον το «άνοιγμα» του θέματος και τη δημιουργία εκδηλώσεων και γεγονότων όχι ανάμεσα στις επιτροπές για την επανένωση, ούτε και σε συνάξεις με μόνους παρόντες όσους συμφωνούν. Αν θέλουμε να κερδίσουμε συμμάχους, θα πρέπει να στραφούμε και σε όσους έχουν πλήρη άγνοια, ή και διαφωνίες. Μόνο έτσι μπορούμε να υπολογίζουμε στην πίεση της κοινής γνώμης.
Την πρόταση παρουσιάζει σήμερα η βρετανική εφημερίδα Independent, αναφέροντας ανάμεσα σε άλλα: «Στο αίτημά της προς τις βρετανικές αρχές, η Αθήνα σημειώνει ότι τα γλυπτά του Παρθενώνα είναι έργο της πρώτης δημοκρατίας παγκοσμίως πριν από 2.500 χρόνια και ότι θα πρέπει να επιστραφούν «ως συμβολική πράξη για την καταπολέμηση των αντιδημοκρατικών δυνάμεων που επιδιώκουν τη διάλυση της Ευρώπης».
Αντιγόνη Καρατάσου
Φωτογραφία Sooc
