ΝΔ: Μετά την εκλογική ήττα, εσωκομματικό φιάσκο;

ΝΔ: Μετά την εκλογική ήττα, εσωκομματικό φιάσκο;

Του Απόστολου Χονδρόπουλου

Τελευταία εβδομάδα της εσωκομματικής διαδικασίας, οδεύουμε προς την 22η Νοεμβρίου και καθένας από τους τέσσερις διεκδικητές της ηγεσίας της ΝΔ απευθύνεται πρωτίστως στο ακροατήριο που επιδιώκει να προσελκύσει στις κάλπες. Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης μιλά στο θυμικό των παραδοσιακών νεοδημοκρατών που, όπως λέει, αυτοί μόνο πρέπει να είναι στο ιερό, για όλους τους άλλους υπάρχουν θέσεις στο εκκλησίασμα.

Ο Άδωνις Γεωργιάδης απευθύνεται στην ψυχή των δεξιών ψηφοφόρων που θέλουν να είναι υπερήφανοι όσο και αυτός για την ιδεολογία τους.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη λογική μίας κοινωνικής πλειοψηφίας χωρίς ιδεολογικά στεγανά, που έλκεται από τη ρητορική αλλαγών και μεταρρυθμίσεων, απωθείται όμως από κομματικούς μικρόκοσμους και από μηχανισμούς.

Και ο Απόστολος Τζιτζικώστας στηρίζεται σε όσους βρίσκουν ελκυστικό το αίτημα των καιρών για ανανέωση, για αλλαγή γενιάς στη ΝΔ και γιατί όχι, για πέρασμα της ηγεσίας στα χέρια ενός προσώπου που αν μη τι άλλο έχει μείνει μακριά από τη μνημονιακή θύελλα που έφθειρε τους πάντες και τα πάντα τα τελευταία χρόνια.

Προϋπόθεση για να επιλέξουν όμως οι πολίτες κάποιον από τους συνυποψήφιους, είναι να αποφασίσουν ότι τους ενδιαφέρει να προσέλθουν στις κάλπες. Γιατί υπ' αριθμόν ένα ζητούμενο για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι να μη χάσει το στοίχημα της συμμετοχής, που αφορά όχι τον κάθε υποψήφιο ξεχωριστά, αλλά συνολικά το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η ΝΔ είναι εκείνη που θα βγει κερδισμένη ή χαμένη εάν ο αριθμός των συμμετεχόντων κινηθεί σε υψηλά ή χαμηλά επίπεδα. Εκείνη θα ισχυροποιηθεί πολιτικά εάν ο κόσμος προσέλθει μαζικά στις κάλπες, εκείνη θα αποδυναμωθεί έτι περαιτέρω εάν η κοινωνία γυρίσει την πλάτη στη διαδικασία ανάδειξης του νέου αρχηγού.

Μην υποτιμήσει κανείς τη σημασία που έχει το ύψος της συμμετοχής στη διαχείριση της επόμενης ημέρας. Όσο ευρύτερη είναι η βάση πολιτικής νομιμοποίησης του νέου αρχηγού, τόσο μεγαλύτερη θα είναι και η δυναμική με την οποία το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα απευθυνθεί την επόμενη ημέρα στην κοινωνία. Αν ανατρέξει μερικά χρόνια πίσω και θυμηθεί τους νεοδημοκράτες, σοκαρισμένους στο άκουσμα του συντριπτικού, για τα τότε δεδομένα, ποσοστού των εκλογών του 2009, θα συνειδητοποιήσει ότι οι περίπου 700.000 πολίτες που έδωσαν στη συνέχεια το παρών στη διαδικασία εκλογής νέου αρχηγού, αποδείχθηκαν οξυγόνο για το ίδιο το κόμμα. Διότι έστειλαν μήνυμα πως η κοινωνία ναι μεν καταψήφισε τότε μία συγκεκριμένη κυβερνητική πολιτική, αλλά δεν γύρισε και την πλάτη στο κόμμα της ΝΔ, δεν άρχισε να αδιαφορεί γι' αυτήν. Φαντάζεστε την εκλογική ήττα να διαδεχόταν ένα εσωκομματικό φιάσκο; Όπως τότε έτσι και τώρα, χειρότερη από κάθε εκλογική ήττα είναι η απαξίωση ενός κόμματος!

Η σημερινή ΝΔ έρχεται όχι από μία, αλλά από σειρά εκλογικών ηττών και η κοινωνία δεν ακούει τον πολιτικό της λόγο, όσο έντονα αντικυβερνητικός και αν είναι. Όσο και εάν η ίδια υποστηρίζει πως άσκησε αποτελεσματικότερη διακυβέρνηση όταν παρέλαβε τη χώρα σε πολύ δυσκολότερες συνθήκες. Αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις έδειξαν πως οι πολίτες δεν τα αξιολογούν με τον ίδιο τρόπο. Αλλά η εσωκομματική διαδικασία ήταν μία ευκαιρία να συνομιλήσει και πάλι μαζί τους.

Τώρα που ετοιμάζεται να... γιορτάσει την αλλαγή σελίδας! Αν την γιορτάσει… σε στενό κύκλο, μόνο με τον παραδοσιακό κομματικό ακροατήριο και ερήμην της ευρύτερης κοινωνίας, δεν θα έχει υποστεί άλλη μία πολιτική ήττα; Δεν θα της έχει γυρίσει για μία ακόμη φορά την πλάτη η ελληνική κοινωνία; Δεν θα της διαμηνύει, δια της αδιαφορίας της απέναντι στη κορυφαία εσωκομματική διαδικασία, πως όσο και αν απογοητεύεται από την διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, δεν τη θεωρεί αξιόπιστη εναλλακτική λύση;

Και αν συμβεί κάτι τέτοιο ποιος θα ευθύνεται; Οι τέσσερις υποψήφιοι που, πολύ απλά, θα έχουν αποτύχει να προσελκύσουν το ενδιαφέρον της κοινωνίας! Που δεν θα έχουν καταφέρει να πείσουν τον πολίτη ότι αξίζει τον κόπο να αφιερώσει μία ώρα από τον χρόνο του σε κάτι που ονομάζεται ελπίδα. Γιατί κανονικά, ελπίδα θα έπρεπε να γεννά η ανάδειξη νέας ηγεσίας σε ένα κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Εάν επικρατήσει η αδιαφορία τότε, δύσκολη η επόμενη ημέρα όποιος και αν είναι ο νικητής! Γιατί θα είναι νικητής σε ένα κόμμα που θα έχει βγει και πάλι… χαμένο από τις κάλπες!