Ο Martin Schulz πρέπει να αντιδράσει βλέπει να χωρίζουν σχεδόν 15 ποσοστιαίες μονάδες το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD) από τη Χριστιανική Ένωση (CDU/CSU) της Angela Merkel. Δεν έχει, λοιπόν, άλλη επιλογή από το να ανεβάσει τους τόνους, καθώς απομένουν σχεδόν δύο μήνες μέχρι τις εκλογές της 24ης Σεπτεμβρίου.
Η αλήθεια είναι ότι το κεντρικό θέμα της προεκλογικής του ατζέντας, η κοινωνική δικαιοσύνη, δεν είχε την αναμενόμενη απήχηση μέχρι σήμερα, αλλά και η γερμανίδα καγκελάριος φαίνεται να κερδίζει πολλούς «πόντους» και πέραν του κομματικού της φάσματος, πείθοντας στις δημοσκοπήσεις ως πολιτική ηγέτης που ορθώνει ανάστημα απέναντι σε Trump, Putin και Erdogan, ως οικοδέσποινα της Συνόδου Κορυφής των G20 και ως «Μητέρα της Ευρώπης».
Ο Schulz δεν μπορεί να αναδειχθεί στη διεθνή πολιτική σκηνή ως αντίπαλο δέος της Merkel. Πριν από τρεις εβδομάδες παρουσίασε το προεκλογικό του πρόγραμμα. Το Σαββατοκύριακο που πέρασε προσέθεσε στις προηγούμενες προτάσεις του και ένα σχέδιο δέκα σημείων για «μια σύγχρονη Γερμανία», με βασική πτυχή του την αύξηση των δημόσιων δαπανών. Μάλιστα, δίνει στην πρότασή του χαρακτήρα υποχρέωσης για επενδύσεις. Τα σημερινά πλεονάσματα ύψους περίπου 56 δις ευρώ σε επίπεδο ομοσπονδιακού κράτους, κρατιδίων και δήμων θα πρέπει κατά τον Schulz να επενδυθούν άμεσα, για παράδειγμα σε υποδομές και εκπαίδευση. Πότε αν όχι σήμερα, που η Γερμανία διανύει περίοδο οικονομικής ευμάρειας; Ωστόσο, ο ενθουσιασμός για την πρότασή του είναι συγκρατημένος. Στόχος του είναι να καθιερωθεί ένα κρατικό «καθήκον για επενδύσεις», αντίστοιχα με το λεγόμενο «φρένο χρέους» που ισχύει στη Γερμανία.
Η καγκελάριος Merkel έσπευσε να αντιτείνει στον βασικό της αντίπαλο ότι «αυτήν την ώρα δεν μπορούμε να δαπανήσουμε τα χρήματα που έχουμε στη διάθεσή μας». Προτεραιότητά της είναι η επίσπευση του σχεδιασμού για πρωτεύοντα έργα. Δυσάρεστο για τον πρόεδρου του SPD είναι ότι και οικονομολόγοι, όπως ο επικεφαλής του Ινστιτούτου IfO του Μονάχου Clemens Fuest, δεν συμφωνούν καθόλου με την ιδέα των επιβεβλημένων δημόσιων επενδύσεων.
Λίγες διαφορές από την ατζέντα Merkel
Είναι, επίσης, γεγονός ότι ο Martin Schulz δεν έχει καταφέρει να διαφοροποιηθεί αισθητά από την ατζέντα Merkel. Έτσι, επιδιώκει να δώσει ιδιαίτερη ώθηση στο πεδίο των διαδικτυακών υποδομών. Κατά τη γνώμη του, η Γερμανία χρειάζεται μια ισχυρή διαδικτυακή πλατφόρμα με την οποία οι πολίτες θα μπορούν να διευθετούν ψηφιακά διοικητικές υποθέσεις. Αυτό ακούγεται καινοτόμο, ωστόσο το πολιτικό επιτελείο της καγκελαρίου είχε ήδη θέσει νωρίτερα το ζήτημα στην ατζέντα του.
Ο πρώην πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δεν φαίνεται να πλεονεκτεί ούτε καν στο πεδίο της ευρωπαϊκής πολιτικής, όπου η αντίπαλός του ανέκαμψε και πάλι δυναμικά μετά από αρκετούς μήνες εξασθένησης. Νέο «αέρα» στην Merkel δίνει και το γεγονός ότι μαζί με τον νεοεκλεγέντα γάλλο πρόεδρο Emmanuel Macron επιχειρούν να μεταρρυθμίσουν τον παραδοσιακό ευρωπαϊκό άξονα Παρίσι-Βερολίνο.
Το θέμα «κοινωνική δικαιοσύνη» δεν ενθουσιάζει πια
Ο χαρακτηριστικός ρόμβος της Angela Merkel φαίνεται να αντιπροσωπεύει αυτό που αγαπούν οι Γερμανοί πάνω από όλα: ησυχία και λίγες αλλαγές. Η μάχη για περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη στη Γερμανία, θέματα κατεξοχήν σοσιαλδημοκρατικού χαρακτήρα, δεν φαίνεται να κεντρίζει τόσο την προσοχή των ψηφοφόρων.
Μετά τον αρχικό ενθουσιασμό που είχε προκαλέσει η δήλωση Schulz περί «διόρθωσης» της Ατζέντας 2010, των ευρύτατων μεταρρυθμίσεων που αποδόμησαν εν πολλοίς το γερμανικό κοινωνικό κράτος επί καγκελαρίας του Gerhard Schroeder, φαίνεται να επιστρέφει ξανά ο λήθαργος που περιέβαλε το τελευταίο διάστημα την κομματική βάση του SPD. Οι ψηφοφόροι του δεν φαίνεται να εμπνέονται από το προεκλογικό πρόγραμμα του προέδρου, αλλά και οι οικονομικοί αναλυτές και ειδικοί προειδοποιούν ότι είναι λάθος να επιχειρηθεί μια επιστροφή στο παρελθόν στα πεδία της κοινωνικής και οικονομικής πολιτικής.
Πάντως το βασικό πρόβλημα για τον Schulz φαίνεται ότι είναι και παραμένει η ίδια η Merkel. Η καγκελάριος φαίνεται ότι «πουλάει» πολύ λιγότερο τις πολιτικές τις προτάσεις από ό,τι τον ίδιο της τον εαυτό. Το σήμα κατατεθέν της, ο ρόμβος που σχηματίζει με τα χέρια της όταν στέκεται, φαίνεται να αντιπροσωπεύει αυτό που αγαπούν οι Γερμανοί πάνω από όλα: ησυχία και λίγες αλλαγές. Και όταν τόλμησε μια ιστορική στροφή στο θέμα της προσφυγικής κρίσης κέρδισε τον έπαινο και την αναγνώριση ακόμη και των Σοσιαλδημοκρατών.
Μέχρι σήμερα η καλύτερη στιγμή για τον υποψήφιο του SPD ήταν το ξεκίνημά του. Μετά την αρχικά εκρηκτική του άνοδο, όμως, φαίνεται τώρα να έχει μείνει πολύ πίσω στην κούρσα για την καγκελαρία και οι πιθανότητες να καλύψει το έδαφος που τον χωρίζει από την αντίπαλό του δεν είναι υπέρ του.
Πηγή: Deutsche Welle
