«Αν οι διαπραγματεύσεις για το brexit πήραν θυελλώδη τροπή έπειτα από την καλοκαιρινή διακοπή τους, κατηγορήστε τον Γιάννη Βαρουφάκη», σχολιάζει ο αρθρογράφος της Wall Street Journal, Simon Nixon.
Φαίνεται ότι πολλοί βρετανοί υπουργοί το καλοκαίρι διάβαζαν το πρόσφατο βιβλίο του έλληνα πρώην υπουργού Οικονομικών «Ενήλικες στο δωμάτιο», εκτιμά και σημειώνει ότι ο Γιάνης Βαρουφάκης έχει εξελιχθεί σε ένα είδος «ήρωα» για αρκετούς στο Ηνωμένο Βασίλειο. Για την Αριστερά συνιστά τον άνθρωπο ηγήθηκε του παγκόσμιου κινήματος ενάντια στη λιτότητα και για την ευρωσκεπτικιστική Δεξιά, εκείνον που έφτασε κοντά στην πραγματοποίηση του οράματός της: τη διάλυση του ευρώ. Τώρα το βιβλίο του, για τις διαπραγματεύσεις μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των δανειστών της κατά το πρώτο εξάμηνο του 2015, το μελετούν στα υψηλότερα επίπεδα της βρετανικής κυβέρνησης προκειμένου να αντλήσουν ιδέες για τις διαπραγματεύσεις του brexit.
Ο αρθρογράφος της αμερικανικής εφημερίδας σημειώνει ότι αυτή η «λεοντοποίηση» του Γιάνη Βαρουφάκης θεωρείται από αρκετούς σουρεαλιστική, με την απεικόνιση της «θαρραλέας» Ελλάδας που έπεσε τελικά στα γόνατα ενώπιον της άκαμπτης γραφειοκρατίας των Βρυξελλών ενώ οι σύμμαχοι στέκονταν παράμερα τρομοκρατημένοι μήπως αποξενωθούν από τη Γερμανία, να συνιστά σοβαρή διαστρέβλωση.
Αντίθετα, για τους περισσότερους η διαπραγμάτευση που άσκησε ο Γ. Βαρουφάκης συνδεόταν με μια λαϊκιστική κυβέρνηση που εκλέχθηκε στη βάση ότι θα μπορούσε να πείσει την υπόλοιπη ευρωζώνη να διαγράψει τα χρέη της χωρίς κάποια περαιτέρω υποχρέωση. Ο τότε ΥΠΟΙΚ της χώρας προχώρησε σε έξι μήνες αντιπαράθεσης πεπεισμένος ότι η ΕΕ τελικά θα συνθηκολογήσει προκειμένου να αποφύγει μεγαλύτερη ζημία στην ευρωζώνη. Συνέβη ακριβώς το αντίθετο. Συνθηκολόγησε η ελληνική κυβέρνηση, υπογράφοντας μια πρόταση που δεν περιείχε τίποτα από όσα ζητούσε, ενώ στο μεσοδιάστημα είχε προκαλέσει βλάβες στην οικονομίας της.
Ο Simon Nixon εκτιμά ότι για το Ηνωμένο Βασίλειο υπάρχουν μαθήματα που μπορούν να αντληθούν από τις ελληνικές διαπραγματεύσεις, ωστόσο ελλοχεύει ο κίνδυνος να επιλέξει τα λάθος. Σε αντίθεση με τον Γ. Βαρουφάκη, η βρετανική κυβέρνηση προσέρχεται στις διαπραγματεύσεις με δημιουργικές ιδέες. Παράλληλα όμως, αρκετές από τις ιδέες της είναι κενές περιεχομένου με σκοπό απλώς να κερδίσουν την εύνοια της κοινής γνώμης, όπως εκείνες του ΥΠΟΙΚ της Ελλάδας το 2015.
Επιπλέον, πολλές από τις προτάσεις της Βρετανίας γίνονται δεκτές με δυσπιστία από τους εμπειρογνώμονες σε Ηνωμένο Βασίλειο και ΕΕ. Για παράδειγμα αυτή σχετικά με την έξοδο της χώρας από τελωνειακή ένωση διατηρώντας όμως όλα τα προνόμιά της. Μάλιστα, ο αθρογράφος της WSJ την παρομοιάζει με εκείνη του Γιάννη Βαρουφάκη που είχε παρουσιαστεί στους Θεσμούς, για καταπολέμηση της ενδημικής στην Ελλάδα φοροδιαφυγής οπλίζοντας τους τουρίστες με κάμερες ώστε να καταγράφουν τις παρανομίες.
Η βρετανική κυβέρνηση παραλληλίζεται με την ελληνική και σε ακόμα έναν τομέα, σύμφωνα με το άρθρο, στο ότι προσπαθεί μέσω κωλυσιεργιών να παρακάμψει τις Βρυξέλλες και να διαπραγματευτεί απευθείας με τη Γερμανία και τη Γαλλία.
Το πραγματικό μάθημα που μπορεί να πάρει η βρετανική κυβέρνηση, καταλήγει η WSJ, είναι η ανάγκη να κάνει μια νηφάλια εκτίμηση για το πού θα καταλήξουν οι διαπραγματεύσεις και να προετοιμάσει το κοινό για τους αναπόφευκτους συμβιβασμούς, προτού εγκλωβιστεί σε θέσεις από τις οποίες δεν θα μπορεί να διαφύγει. Η βρετανική κυβέρνηση έχει ακόμα χρόνο να αποφύγει τα λάθη του Γ. Βαρουφάκη, αν και όχι τόσο πολύ, προειδοποιεί ο Simon Nixon.
Από την πλευρά του, ο Γιάνης Βαρουφάκης απάντησε στο άρθρο με ανάρτηση στον προσωπικό του λογαριασμό στο twitter. «Όπως ήταν αναμενόμενο, οι μαζορέτες της τρόικας του 2015 εμφανίζονται ξανά. Μια πρόκληση για τους προοδευτικούς Ευρωπαίους!», αναφέρει σχολιάζοντας το σημείο του παραλληλισμού με την πρόταση για «εφοδιασμό» των τουριστών με κάμερες.
As expected, the troika''s 2015 cheerleaders are being wheeled out again. A challenge for progressive Europeanists! https://t.co/2uG5V9R9iG
— Yanis Varoufakis (@yanisvaroufakis) 31 Αυγούστου 2017
(φωτογραφία: SOOC)
