ArteVisione: Ένας νέος χώρος φέρνει την τέχνη της οπτικής στην πλατεία Κολιάτσου

ArteVisione: Ένας νέος χώρος φέρνει την τέχνη της οπτικής στην πλατεία Κολιάτσου

Από την Αννίτα Αποστολάκη

Πάει καιρός από τότε που η εναλλακτική γειτονιά της τέχνης κινείται πέρα από την Ομόνοια. Από εκεί που πριν από μια δεκαετία περίπου άνοιγαν χώροι τέχνης στο Μεταξουργείο, τα τελευταία δυο-τρία χρόνια βλέπουμε όλο και περισσότερους να ανοίγουν πέρα από την πλατεία Βικτωρίας, στην Κυψέλη. Πηγαίνοντας με το ρεύμα αυτής της μετατόπισης προς τις γειτονιές της παλιάς, αστικής Αθήνας, ένας νέος χώρος συστήνεται επίσημα στο φιλότεχνο κοινό την Τρίτη 27 Φεβρουαρίου στην πλατεία Κολιάτσου: η γκαλερί ArteVisione, η οποία διεκδικεί μία στάση στην καλλιτεχνική βόλτα σας στην πόλη.

Ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα

Δημιούργημα του βιολόγου και εικαστικού Νίκου Χιωτίνη, η ArteVisione είναι για εκείνον ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα. Παρά τις επίσημες σπουδές και την επαγγελματική σταδιοδρομία του στην κλινική χημεία και βιολογία, το πάθος του ήταν ανέκαθεν η ζωγραφική: «Από μικρός ζωγράφιζα και σε όποιο μέρος έχω ταξιδέψει, έχω πάει σε εκθέσεις τέχνης και μουσεία. Πάντοτε κοίταζα με δέος τα έργα των Μεγάλων Δημιουργών», λέει στα ΝτΤ. Ο κ. Χιωτίνης μιλάει με μεγάλη αγάπη για την τέχνη («Είμαι ερωτευμένος με αυτό, είναι η ζωή μου όλη», θα μας πει χαρακτηριστικά) και έχοντας περάσει 15 χρόνια στη μήτρα της ευρωπαϊκής τέχνης Ιταλία, ήταν αναπόφευκτο να οραματίζεται να αποκτήσει κάποια στιγμή το δικό του χώρο. Ένα χώρο τέχνης «ανοιχτό σε όλο τον κόσμο», όπως λέει, ο οποίος θα «φιλοξενεί έργα καλλιτεχνών με γνώμονα την αγάπη για την τέχνη ως πηγή έμπνευσης και δημιουργίας».

Μετά από 25 χρόνια στις θετικές επιστήμες, πήρε την απόφαση, λοιπόν, να κυνηγήσει αυτό που πάντα ήθελε να κάνει και ξεκίνησε να σπουδάζει Mixed Media and Fine Arts στη Velios School of Arts, για να αποκτήσει επίσημη εικαστική εκπαίδευση. Επιθυμία του για την ArteVisione είναι, όπως τονίζει στα ΝτΤ, να φιλοξενήσει «αυθεντική καλλιτεχνική έκφραση. Όχι μόνο ζωγραφική και γλυπτική, αλλά οτιδήποτε είναι σχετικό με την τέχνη: μια ομιλία, μια παρουσίαση βιβλίου ή ποιητικής συλλογής, μια έκθεση εικαστικού κοσμήματος κτλ.» Έχει την τύχη η γκαλερί του να έχει όλες τις προδιαγραφές για να γίνουν όλα αυτά και ακόμη περισσότερα: είναι ένας βιομηχανικός χώρος που μπορεί να μεταμορφωθεί εύκολα ανάλογα με την έκθεση και το είδος των έργων που φιλοξενεί, καθώς είναι ανοιχτός και έχει ύψος που επιτρέπει την παρουσίαση μεγάλων γλυπτών και εγκαταστάσεων.

Γιατί επέλεξε, όμως, να ανοίξει γκαλερί στην Πλατεία Κολιάτσου; Εκτός του ότι γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αχαρνών, στο ύψος της πλατείας Αμερικής, πιστεύει ακράδαντα ότι «ο παλμός της πόλης χτυπάει στο κέντρο της». Παρόλο που γυρνώντας από την Ιταλία έμεινε στα προάστια, επέλεξε τα τελευταία χρόνια να ξαναγυρίσει στο κέντρο και να μείνει στα Εξάρχεια, διότι όλα τα δρώμενα συμβαίνουν στο κέντρο της πόλης.

«Τώρα που έχω ξαναγυρίσει στα Εξάρχεια, καταλαβαίνω ότι η Αθήνα έχει μεταμορφωθεί και προσαρμόζεται στις ανάγκες της εποχής. Η πόλη έχει αλλάξει και πρέπει να αλλάξουμε κι εμείς. Είναι πια πολυπολιτισμική, χωνευτήρι λαών και πολιτισμών. Αν και βαθιά χτυπημένη από την οικονομική και κοινωνική κρίση, σε πείσμα όλων παράγει τέχνη και μάλιστα υψηλού επιπέδου. Η αφύπνιση και η αλλαγή που έγινε με την κρίση ήταν καλή, γιατί η κοινωνία μας είχε γίνει ψεύτικη», σχολιάζει ο κ. Χιωτίνης.

© Γιώργος Σαλταφέρος

Μια γραμμή τρόλεϊ – έμπνευση για έκθεση

Έτσι, γυρνώντας στις ρίζες του, αποφάσισε να εκμεταλλευτεί το χώρο που είχε στην πλατεία Κολιάτσου και άνοιξε την ArteVisione, «με στόχο η τέχνη να είναι προσιτή και να συνομιλεί με όλους όσους την αγαπούν». Ο κ. Χιωτίνης είναι ανοιχτός σε προτάσεις και θέλει να δώσει βήμα μέσα από την γκαλερί του τόσο σε καταξιωμένους όσο και σε νέους καλλιτέχνες να εκφράσουν τη δική τους νέα οπτική της τέχνης (arte visione). Είναι, όμως, και επιλεκτικός, γι' αυτό στην πρώτη έκθεση της γκαλερί, με τίτλο Παγκράτι – Κολιάτσου, θα δούμε έργα από 35 γνωστούς καλλιτέχνες, σε επιμέλεια ενός εξίσου γνωστού ονόματος, της Ίριδας Κρητικού.

«Προσπαθούσα να σκεφτώ τι είναι εμβληματικό και συμβολικό για την περιοχή και σκέφτηκα το πιο προφανές: τη γραμμή Παγκράτι-Κολιάτσου», λέει στα ΝτΤ η επιμελήτρια. «Θεωρώ ότι το θέμα είναι πολύ ταιριαστό για να συστηθεί ο χώρος στο κοινό και να διεκδικήσει μέρος της προσοχής και της διαδρομής του. Με αυτόν τον τρόπο ήθελα να βάλω εντός των ορίων του κέντρου την πλατεία Κολιάτσου: μία περιοχή που αποτελούσε ανέκαθεν κομμάτι του αστικού ιστού. Είναι καιρός να αρχίσουμε να ξαναπερπατάμε πάνω σε αυτήν την αρτηρία.»

Στην έκθεση θα δούμε έργα κυρίως ζωγραφικά, αλλά και κατασκευές. «Είπα στους καλλιτέχνες να πάρουν έμπνευση από όποια εικόνα της διαδρομής θέλουν: έτσι, άλλος έχει πάρει τα ανθοπωλεία της Βουλής, άλλος έχει πάρει την οδό Σταδίου, άλλος το σινεμά Παλλάς στο Παγκράτι κτλ. Όλοι χάρηκαν με την πρόσκληση και τους ήταν πολύ εύκολο να εικονοποιήσουν το έργο που ήθελαν να κάνουν. Αρκετοί καλλιτέχνες, μάλιστα, μου είπαν ότι είναι για εκείνους μια πολύ οικεία περιοχή, είτε γιατί γεννήθηκαν εδώ είτε γιατί είχαν/έχουν εδώ ατελιέ», μας λέει η κ. Κρητικού.

Η έκθεση είναι για εκείνη «μια τρυφερή αποτίμηση της Αθήνας: μιας πόλης εντελώς θραυσματικής που αυτήν την περίοδο γλείφει τις πληγές της και μέσα στη δυστυχία της έχει τις όμορφες γωνιές και στιγμές της.» Είναι κι εκείνη άνθρωπος του κέντρου, καθώς έχει μεγαλώσει στα Εξάρχεια και ζει στην πλατεία Μαβίλη. «Μ' αρέσει να κυκλοφορώ στο κέντρο. Δεν καταλαβαίνω γιατί σε πόλεις όπως το Λονδίνο πηγαίνουμε στην άλλη άκρη για να δούμε εκθέσεις και εδώ δεν το κάνουμε. Πρέπει να σπάσουμε την κυριαρχία των γκαλερί στο Κολωνάκι.»

Με τον Νίκο Χιωτίνη είναι φίλοι από παιδιά, αλλά ανεξαρτήτως αυτού, ήθελε να στηρίξει, όπως μας λέει, έναν άνθρωπο που θέλει να ενισχύσει την καλλιτεχνική κοιτίδα που έχει αρχίσει να δημιουργείται σε μια περιοχή με ιστορία στα καλλιτεχνικά πράγματα -απόδειξη αυτού η παρουσία της γκαλερί Αγκάθι-Κartάλος, η οποία εξακολουθεί να βρίσκεται μετά από τόσα χρόνια στην περιοχή, παρά τις μεγάλες αλλαγές που έχουν συμβεί εδώ και πάνω από δέκα χρόνια.

Το πιο όμορφο, όμως, είναι η θετική υποδοχή που ήδη έχει η ArteVisione από τους γείτονές της. «Όλοι με έχουν αγκαλιάσει και μου λένε ότι έχει αναβαθμιστεί η γειτονιά. Τόσο οι Έλληνες όσο και οι ξένοι», λέει στα ΝτΤ ο κ. Χιωτίνης. «Έχω ζήσει πολλά χρόνια έξω και έχω δει πόσο αρμονικά συμβιώνουν οι άνθρωποι εκεί. Γι' αυτό, θεωρώ ότι το ίδιο πρέπει να συμβεί και εδώ.»

Με τόση στήριξη από γνωστούς και αγνώστους, δεν μπορούμε κι εμείς παρά να του ευχηθούμε τα καλύτερα γι' αυτό το νέο ξεκίνημα της ζωής του.

Παγκράτι-Κολιάτσου, ArteVisione, 27 Φεβρουαρίου – 4 Απριλίου 2018