Χρηματιστήριο Αθηνών: Και τώρα πού πάμε;

Χρηματιστήριο Αθηνών: Και τώρα πού πάμε;

Ο δρόμος για την κατάκτηση των νέων υψηλών στο ΧΑ είναι πάντα στρωμένος με αμφιβολίες. Αλίμονο αν οι αγορές ήταν εύκολες: Όλοι θα είχαμε γίνει πλούσιοι και θα εργαζόμασταν από χόμπι. Ο επενδυτής οφείλει να περάσει το μαρτύριο της πίστης, να αποδείξει ότι η επιλογή της μετοχής που έχει στο χαρτοφυλάκιο είναι αποτέλεσμα μιας ενδελεχούς μελέτης που δεν αφορούσε μόνο ένα φιλικό άκουσμα, αλλά ακολούθησε μια λεπτομερή εξέταση όλων των παραμέτρων που καθόριζαν την αξία της.

Όσοι έχουν προχωρήσει σε τέτοιου είδους μελέτη πιθανότατα να είναι και οι πιο κερδισμένοι της Αγοράς φέτος αφού για τους υπόλοιπους οι σειρήνες του γρήγορου κέρδους μάλλον τους έχουν στείλει ταμείο. Μπορεί ωστόσο και να συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο: Η άγνοια κινδύνου να έχει αφήσει τα κέρδη να τρέχουν χωρίς κάποιο προφανή στόχο, απλά και μόνο επειδή «τα χρήματα δεν πρέπει να κάθονται».

Για όσους έχουν εμπειρία άνω των 15 ετών στο ελληνικό χρηματιστήριο ως επαγγελματίες ή ως επενδυτές η φετινή άνοδος είναι ένα κανονικό μαρτύριο. Παρά τα πολύ φορτωμένα φετινά χρηματιστηριακά κέρδη των εταιρειών, οι διορθώσεις δεν «σπάνε» τις τιμές και μετά από κάθε πτώση οι μετοχές επιστρέφουν σε υψηλότερα επίπεδα διαπραγμάτευσης.

Στη διαδρομή του 2023 το πλήθος των εταιρειών που ακολουθούν αυτό το μοτίβο συνεχώς αυξάνεται. Έτσι, ο επαγγελματίας είναι συνήθως υπόλογος για την υπόδειξη μια κίνησης ρευστοποίησης που έχει διαφυγόντα κέρδη, ενώ ο επενδυτής μένει με την αίσθηση ότι «του πήραν τα χαρτιά». Παρόλα αυτά, τα επίπεδα της αγοράς χρήζουν κάποιων δεύτερων σκέψεων, οι αποτιμήσεις δεν θα ανεβαίνουν στο εξής για όλους με τον ίδιο ρυθμό. 

Οι μετοχές δεν είναι πια τόσο φθηνές και το ερώτημα φυσικά που κάνει το γύρο της αγοράς είναι «πού θα πουλήσουμε». Θεωρητικά αυτός που αγόραζε στις 1.000 μονάδες στην αρχή του έτους έβλεπε τις 1.350. Αυτός που αγοράζει εδώ τι βλέπει; Για μια περιφερειακή αγορά σαν την Ελλάδα ένας ξένος επενδυτής δεν θα έρθει να επενδύσει σε εταιρίες με καλά μεν θεμελιώδη, αλλά με μικρό δυνητικό περιθώριο.

Αυτό θα μπορούσε ενδεχομένως να το βρει και σε ώριμες αγορές χωρίς το ρίσκο των ρηχών συναλλαγών του ΧΑ. Επίσης, για ορισμένες εταιρείες το πάρτι έχει μάλλον τελειώσει, θα πρέπει να βγάλουν «λαγούς από το καπέλο» στο κοντινό μέλλον για να πείσουν ότι μπορούν να πάνε πολύ παραπάνω.

Για άλλες όμως μπορεί να βρισκόμαστε ακόμα στο μέσον της διαδρομής. Εδώ που έχουμε φθάσει μια αναδιάρθρωση θέσεων είναι μια καλή ιδέα, όταν ένας αναλυτής δυσκολεύεται να βρει ευκαιρίες, η στόχευση πρέπει να γίνεται πολύ επιλεκτική, όχι σε μετοχές που δεν έχουν γράψει μια απόδοση, αλλά σε μετοχές που απέχουν τουλάχιστον 25% από τις συγκλίνουσες εκτιμήσεις των τιμών στόχων που δίνουν οι αναλυτές. 

Το εύκολο χρήμα έχει βγει από την αγορά και ο επόμενος γύρος ανόδου θα είναι περισσότερο στοχευμένος και επιλεκτικός. Και επειδή οι επενδυτές που δραστηριοποιούνται στο μεγαλύτερο μέρος της αγοράς είναι θεσμικοί τείνουν να λειτουργούν με πιο αυστηρά κριτήρια στην επιλογή των μετοχών.