Οι διακυμάνσεις στις αγορές έχουν πάντα μια άγρια γοητεία, το βραχυπρόθεσμο ρίσκο των γρήγορων αποδόσεων βάζει πολλές φορές στον πειρασμό ακόμα και συντηρητικά χαρτοφυλάκια να δοκιμάσουν τις προβλεπτικές τους ικανότητες και να νικήσουν την αγορά. Ένα πετυχημένο trade δημιουργεί ικανοποίηση και μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση για την επόμενη γρήγορη κίνηση, μια λάθος συναλλαγή μπορεί να είναι ο λόγος για τη διάλυση του χαρτοφυλακίου στη χειρότερη περίπτωση ή μια γρήγορη ζημιά στην καλύτερη.
Όταν οι διακυμάνσεις στα Χρηματιστήρια βγουν στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων ή στα πρώτα θέματα των τηλεοπτικών δελτίων ειδήσεων παρατηρούνται και οι μεγαλύτερες αντίρροπες δυνάμεις. Η αγορά κινείται σαν εκκρεμές, η ταλάντωση αποκτά δυναμική και προς τις δύο κατευθύνσεις και οι παγίδες υπάρχουν και προς τις δύο πλευρές της τάσης.
Η πρόσφατη πτώση της Δευτέρας είναι μεν η μεγαλύτερη της χρονιάς (-6,27%), σε βάθος 25 ετών ωστόσο είναι η 31η στον πίνακα με την κατάταξη των μεγαλύτερων ημερήσιων απωλειών. Το ρεκόρ ακραίων καταστάσεων κρατάει μια άλλη Αυγουστιάτικη συνεδρίαση αυτή της 3ης Αυγούστου του 2015 με ημερήσιες απώλειες 16,23% όταν το Ελληνικό Χρηματιστήριο είχε επαναλειτουργήσει αφού είχε μείνει κλειστό πάνω από ένα μήνα μετά την επιβολή των περιορισμών στην κίνηση κεφαλαίων και το κλείσιμο των τραπεζών.
Εξετάζοντας τις 42 συνεδριάσεις που ο Γενικός Δείκτης από το 1999 έως και χθες υπέστη απώλειες άνω του 6% παρατηρούμε ότι στις 26 (61%) η επόμενη ημέρα ήταν θετική, ήταν μια ημέρα θετικών αντανακλαστικών. Ο μέσος όρος της ανοδικής αντίδρασης ήταν 3,03% ενώ στις συνεδριάσεις που ο Γενικός Δείκτης δεν κατάφερε να βγάλει αντίδραση, οι μέσες απώλειες δεν ήταν καθόλου αμελητέες αφού διαμορφώνονται σε 2,18%.
Έχει παρατηρηθεί ακόμα ότι η δεύτερη ημέρα μετά από μια έντονη πτώση έχει μεν την ίδια συχνότητα εμφάνισης θετικού προσήμου, ωστόσο το να προκύψουν δυο συνεχόμενες ανοδικές συνεδριάσεις έχει εμφάνιση 14 φορών στις 41 συνεδριάσεις. Αυτή η διαφοροποίηση έχει να κάνει και με το Τ+2 που αφορά την εκκαθάριση των συναλλαγών αλλά και την τακτοποίηση των ανοικτών υπολοίπων στα παράγωγα που συνήθως γίνεται σε δύο χρόνους. Αν επεκτείνουμε τις παρατηρήσεις μας σε απώλειες άνω του 5% τότε η ανοδική αντίδραση έχει συχνότητα σχεδόν 50-50 με τη συνέχιση της τάσης.
Δεν έχει νόημα να εξεταστεί το πως διαμορφώνονται οι παρατηρήσεις συχνοτήτων σε μικρότερες διακυμάνσεις καθώς η έννοια του sell-off και του πανικού είναι σαφώς πιο περιορισμένη.
Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο ωστόσο είναι πότε «σκάνε» οι διακυμάνσεις. Απώλειες άνω του 6% έρχονται στο 50% των περιπτώσεων μετά από Σαββατοκύριακα ή αργίες. Θα περίμενε κανείς ότι με ένα μεγαλύτερο δείγμα 76 παρατηρήσεων που θα περιελάμβανε πτώσεις μεγαλύτερες του 5% η εικόνα θα είχε πιο τυχαία χαρακτηριστικά.
Εντούτοις οι 39 μεγαλύτερες ποσοστιαίες απώλειες άνω του 5% έρχονται τις Δευτέρες ή μετά από αργίες (51%). Ενδεχομένως η αδυναμία του να εκτονωθούν πιέσεις από γεγονότα που συμβαίνουν μέσα στο Σαββατοκύριακο βγάζει όλη αυτή την ένταση καθώς τα αντανακλαστικά που αναχαιτίσουν τα γεγονότα που προκαλούν τις πιέσεις εμφανίζονται μέσα στις επόμενες ημέρες.
Επομένως, προσοχή στις Παρασκευές και με τι ανοίγματα φεύγει κανείς για διακοπές. Τα Αυγουστιάτικα sell-off δείχνουν ότι οι αγορές δεν ξεκουράζονται ποτέ. Το ίδιο και τα margin calls.
