Με τη μάχη στο μέτωπο των επιτοκίων των κεντρικών τραπεζών να μαίνεται, με την αμερικανική FED να τα σταθεροποιεί, την ευρωπαϊκή ECB να τα αυξάνει και την Κίνα να τα μειώνει, σκεφτείτε μέσα σε αυτήν την παγκόσμια καταιγίδα, εμείς εδώ στην Ελλάδα αντί για ομόλογα σε ευρώ να είχαμε τα IOU των Τσίπρα, Τσακαλώτου και Βαρουφάκη.
Αντί ο δανεισμός του Δημοσίου και η αποπληρωμή του να γίνεται μέσα στην ρυθμισμένη αγορά έκδοσης και διαπραγμάτευσης του Ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου σε ευρώ, να βρισκόμασταν σήμερα υπό το καθεστώς των IOU του Σύριζα.
Τα IOU για όσους τα έχουν ξεχάσει είναι κάποια άτυπα έγγραφα που μοιάζουν με άτυπες υποσχετικές, που δεν προσδιορίζουν ούτε τους όρους της αποπληρωμής, αλλά ούτε και τον χρόνο της λήξης τους. Αναφέρουν την ονομαστική αξία της οφειλής και τις περισσότερες φορές δεν αναφέρουν καν τον πιστωτή. Δεν έχουν δε ούτε εκτελεστική δύναμη, ούτε μεταβιβάζονται. Η συντομογραφία IOU, προέρχεται από τον αγγλική πρόταση “I owe you”, δηλαδή “εγώ σου χρωστάω”.
Πάνω σε αυτήν τη φιλοσοφία είχε στήσει το 2015 η κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου και το δίδυμο των οικονομικών εγκεφάλων Τσακαλώτου Βαορυφάκη, τη λύση στο πρόβλημα του Δημοσίου Χρέους. Αντί για ομόλογα σε ευρώ, είχαν επιλέξει τις υποσχετικές σε δραχμές.
Τα IOU εμπνεύσεως Τσίπρα, Τσακαλώτου, Βαρουφάκη και Καμένου, από τα οποία γλυτώσαμε στο «παρατσάκ» το 2015, μετά από την επική ανατροπή του Δημοψηφίσματος που καταγράφηκε στην παγκόσμια πολιτική ιστορία σαν “kolotumba”, έχουν μια μακρά ιστορία βασισμένη στις ιδεοληψίες και τις εμμονές της αριστερής μήτρας του Σύριζα. Σε συνδυασμό δε με τα επίκτητα εθνολαϊκίστικα χαρακτηριστικά του, τα IOU θα αποτελούσαν ένα υπερήφανο όπλο στα χέρια των μαθητευόμενων μάγων που προσπαθούσαν να τινάξουν τις ζωές μας στον αέρα.
Το πρώτο IOU, στη χώρα μας είχε εκδοθεί τον Ιούνιο του 1944 από τη λεγόμενη Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης, γνωστότερη σαν Κυβέρνηση του Βουνού, που είχε ιδρυθεί στην Ευρυτανία από το ΕΑΜ, μετά τις εργασίες του «Εθνικού Συμβουλίου» τον Μάιο του 1944.
Το IOU, είχε σαν σκοπό τη χρηματοδότηση της προσπάθειας των ανταρτών που ήλεγχε το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας να καταλάβουν την εξουσία, μετά την αποχώρηση των κατοχικών δυνάμεων που έχει αρχίσει ήδη από το καλοκαίρι του 1944 και είχε ολοκληρωθεί τον Οκτώβριο του ίδιου έτους με την εκκένωση της Αθήνας από τα γερμανικά στρατεύματα. Διότι εμφύλιος πόλεμος για την κατάληψη της εξουσίας χωρίς χρήματα ή βοήθεια από το εξωτερικό, δε νοείται.
Το Εθνικό Ομόλογο Απελευθερωτικού Αγώνα είχε σαν σκοπό όπως ανέφερε πάνω στον τίτλο του, «την πληρωμή του στρατού κλπ». Ποιοι ήταν οι όροι της έκδοσης του IOU;
To IOU είχε ονομαστική τιμή, που αντιστοιχούσε στην αξία 2.000.000 οκάδων σιταριού.
Το IOU της χρηματοδότησης των ανταρτών ήταν άτοκο και η ημερομηνία εξόφλησης ήταν «το αργότερο έξι μήνες από την απελευθέρωση της χώρας».
Η αποπληρωμή του IOU θα γινόταν σε αντίστοιχες ποσότητες πατατών, αφού τα χρήματα θα είχαν καλύψει τις στρατιωτικές δαπάνες και ανάγκες των ένοπλων δυνάμεων του ΚΚΕ.
H παραποίηση, πλαστογράφηση, αλλοίωση και κυκλοφορία των ομολόγων με γνώση της πλαστότητας τους, όπως αναγράφονταν πάνω στο «ομόλογο» τιμωρούντο με την ποινή του θανάτου.
Φυσικά η «απελευθέρωση της χώρας» όπως την οραματίζονταν οι εμπνευστές του εμφυλίου πολέμου και λάτρεις του σταλινισμού, ευτυχώς για εμάς, δεν ήρθε ποτέ. Οπότε η ισχύς του ομολόγου – IOU των ανταρτών, έληξε και τυπικά με την υπογραφή της Συμφωνίας της Βάρκιζας. Και έτσι οι ομολογιούχοι που είχαν χρηματοδοτήσει τις δυνάμεις των ανταρτών και είχαν επενδύσει πάνω στην ανατροπή της Δημοκρατίας, έχασαν τα χρήματα τους.
Από το 1944 μέχρι το 2015 είχαν περάσει εβδομήντα χρόνια. Και όμως, οι οικονομικοί εγκέφαλοι του Σύριζα προσπαθούσαν να χρησιμοποιούσαν χρηματοοικονομικά εργαλεία, αντίστοιχα αυτών που είχαν υιοθετήσει οι αγράμματοι κατσαπλιάδες στα βουνά. Κατσαπλιάδες για τους οποίους είχε πει χαρακτηριστικά ο Λεωνίδας Κύρκος: «με πιάνει τρόμος άμα σκεφτώ ότι αν νικούσε τότε η επανάστασή μας θα είχαμε πρωθυπουργό τον Μάρκο, ένα γελοίο άνθρωπο που είδα από κοντά και κατάλαβα πόσο γελοίος ήταν».
Αλλά ακόμα και σήμερα τα ίδια αυτά μυαλά προπαγανδίζουν κατά του Φράκτη του Έβρου, την ίδια στιγμή που λάτρευαν το Τείχος του Βερολίνου. Και ομιλούν για ανοικτά σύνορα, όταν υποστήριζαν τα κλειστά με συρματοπλέγματα σύνορα των χωρών του πρώην Ανατολικού Μπλόκ.
Φανταστείτε το μέγεθος των εμμονών και στερεοτύπων που κουβαλάνε στα μυαλά τους ακόμα και σήμερα αυτοί οι άνθρωποι. Διότι όπως ανέφερε προ ημερών εκλεκτός φίλος, «πως είναι δυνατόν το 2023 να εμπιστευτείς ανθρώπους που μέχρι πρότινος υπερασπιζόντουσαν και υπεραμύνονταν των ολοκληρωτικών καθεστώτων της Σοβιετικής Ένωσης και των δορυφόρων της».
Κλείστε τα μάτια σας και φανταστείτε μέσα στην παγκόσμια τρικυμία της διεθνούς αγοράς επιτοκίων και ομολόγων, η Ελλάδα να πορεύεται με την άνευ αξίας «χαρτούρα» των νεοανταρτών Τσίπρα, Τσακαλώτου και Βαρουφάκη. Και μετά ανοίξτε τα και αναλογιστείτε από τι γλυτώσαμε.
ΥΓ. Υπάρχει και άλλη εκδοχή. Οι σπουδασμένοι στο Ηνωμένο Βασίλειο, Ευκλείδης Τσακαλώτος, και Γιάννης Βαρουφάκης, να είχαν εμπνευστεί το IOU, από τους στίχους του τραγουδιού “Lavender”, της βρετανικής post-punk και neo-progressive rock μπάντας Marillion, όπου τα IOU ήταν αφιερωμένα στον έρωτα:
I was walking in the park dreaming of a spark
When I heard the sprinklers whisper
Shimmer in the haze of summer lawns
Then I heard the children singing
They were running through the rainbows
They were singing a song for you
Well it seemed to be a song for you
The one I wanted to write for you, for you
Lavenders blue, dilly dilly, lavenders green
When I am King, dilly dilly, you will be Queen
A penny for your thoughts my dear
A penny for your thoughts my dear
IOU for your love, IOU for your love
Lavenders green, dilly dilly, lavenders blue
When you love me, dilly dilly, I will love you
A penny for your thoughts my dear
A penny for your thoughts my dear
IOU for your love, IOU for your love
For your love
