Το 2019, το διακύβευμα των εκλογών ήταν η απαλλαγή των πολιτών από τη θηλιά των οικονομικών παραλογισμών και πειραματισμών της κυβέρνησης Τσίπρα - Καμμένου και η απαλλαγή από τους συσσωρευμένους και αυξημένους φόρους, που ανέστειλαν κάθε ικμάδα δημιουργίας και ανάπτυξης. Σήμερα μετά από μια αναπτυξιακή τετραετία, τα ζητούμενα είναι πλέον διαφορετικά.
Η χώρα σταθεροποιήθηκε και άρχισε να αναπτύσσεται και πάλι με ισχυρούς ρυθμούς. Εισρέουν επενδύσεις και δημιουργούνται νέες θέσεις απασχόλησης. Εκσυγχρονίζεται ο παραγωγικός ιστός. Αυξάνονται οι εξαγωγές. Και ο ψηφιακός μετασχηματισμός της οικονομίας, καθώς και των υπηρεσιών που προσφέρει το δημόσιο, επεκτείνεται ολοένα και περισσότερο. Με αποτέλεσμα να αυξάνεται το εισόδημα της χώρας και η παραγωγή αυτού του εισοδήματος να αποκτά ολοένα και περισσότερα ποιοτικά χαρακτηριστικά. Διότι η αύξηση του εισοδήματος στηρίζεται στην ανάπτυξη της οικονομίας και στην αύξηση της πίτας και όχι σε δανεικά ή στην αναδιανομή του εισοδήματος μέσω μιας φορολογικής καταιγίδας.
Ποιο είναι το διακύβευμα των εκλογών του 2023; Η σύγκλιση των εισοδημάτων με τους αντίστοιχους ευρωπαϊκούς μέσους όρους. Για να βρεθούμε ξανά εκεί που ήμασταν, πριν πτωχεύσει η χώρα. Να βρεθεί δηλαδή το κατά κεφαλή Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν της Ελλάδας και πάλι στο 95% της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Είναι επιτεύξιμος αυτός ο στόχος; Βέβαια και είναι. Όμως η πορεία θα είναι μακρά. Η ανάκτηση της εμπιστοσύνης των αγορών απαιτεί χρόνο. Και τα δείγματα γραφής της πρώτης τετραετίας είναι περισσότερο από ενθαρρυντικά. Διότι η εποχή των εκκωφαντικών ανισορροπιών της εγχώριας οικονομίας έχει ξεπεραστεί. Η εποχή των τερατωδών ελλειμμάτων, τόσο των δημοσιονομικών, όσο και των εμπορικών, έχει μείνει πίσω. Και το αποτέλεσμα των επόμενων εκλογών μπορεί και πρέπει να λειτουργήσει σαν μια ανεπίστρεπτη βαλβίδα, που θα αποτρέψει την επανεμφάνιση καταστροφικών επιλογών, στην πολιτική ατζέντα.
Ο στόχος είναι να μην επιστρέψουν αυτές οι καταστροφικές επιλογές στην κυβερνητική στρατηγική. Διότι ήδη έχουν κάνει την επανεμφάνισή τους στην επικοινωνιακή καμπάνια της αντιπολίτευσης. Η οποία ομιλεί περί αλλαγής του παραγωγικού μοντέλου, περί αύξησης των εισοδημάτων μέσω της «δίκαιης» αναδιανομής τους, περί επιβολής νέων φόρων, περί υιοθέτησης μοντέλων από την εποχή της διακυβέρνησης της χώρας από το πρώιμο ΠΑΣΟΚ μέσω της νεκρανάστασης της αυτόματης τιμαριθμικής αναπροσαρμογής και της μείωσης της ψαλίδας των ανισοτήτων μέσω της υποχώρησης των εισοδημάτων της μεσαίας τάξης.
Η αντιπολίτευση θέτει σαν στόχους την επαναδιαπραγμάτευση της συμφωνίας για το Ταμείο Ανάκαμψης, την επαναδιαπραγμάτευση της ανάπτυξης στο Ελληνικό, την επανακρατικοποίηση της ΔΕΗ, τη δημιουργία δημόσιου τραπεζικού πυλώνα με άξονα την Εθνική Τράπεζα και την επιβολή περιθωρίων κερδοφορίας σε διάφορες επιχειρήσεις που συμμετέχουν ξένοι θεσμικοί επενδυτές.
Με δυο λόγια η αντιπολίτευση θέτει σαν βασικό της στόχο την ολοκληρωτική αποτυχία της ανάκτησης της επενδυτικής βαθμίδας από τη χώρα μας και μιας σειράς από πλεονεκτήματα που θα τη συνόδευαν. Ταυτόχρονα η αντιπολίτευση αμφισβητεί το εγχώριο επενδυτικό «status quo», που έχει επιτευχθεί με πολύ κόπο.
Η επιχειρηματολογία της αντιπολίτευσης ότι ο μέσος πολίτης «δεν έχει δει διαφορά στο πορτοφόλι του» και ότι τα της οικονομικής ανάπτυξης αφορούν ελάχιστους, βρίσκει ευήκοα ώτα σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Ωστόσο η πραγματικότητα είναι πως η ελληνική κοινωνία στάθηκε στα πόδια της τόσο μέσα στην υγειονομική κρίση, όσο και στην ενεργειακή και πληθωριστική κρίση διότι η κυβέρνηση κατάφερε να ασκήσει μια ικανοποιητική επιδοματική πολιτική, χωρίς να ανατρέψει τις δημοσιονομικές ισορροπίες.
Οι εκλογές του 2023, θα δείξουν αν η χώρα θα καταφέρει να περάσει στη φάση της σταθερής αύξησης των εισοδημάτων μέσω της αύξησης του παραγόμενου πλούτου και του μεγέθους της πίτας, ή αν θα εγκαταλείψει τον δρόμο και θα επιστρέψει στο καθεστώς συρρίκνωσης του παραγόμενου πλούτου και του μεγέθους της πίτας, με αποτέλεσμα την αναδιανομή μειωμένων εισοδημάτων και την εκ νέου συμπίεση της μεσαίας τάξης.
Οπότε στις εκλογές που έρχονται, καλούμαστε να αποφασίζουμε για το αύριο το δικό μας και των παιδιών μας. Για το αν θα συνεχίσουμε έναν ανοδικό ήρεμο δρόμο, ή αν θα επιστρέψουμε σε μια κατηφοριά με κραδασμούς. Επομένως καλούμαστε να δώσουμε την ψήφο μας και όχι να «στείλουμε ένα μήνυμα», όπως συχνά ακούμε να λέγεται. Στις κάλπες θα μετρηθούν οι ψήφοι εμπιστοσύνης προς τα κόμματα. Οι ψήφοι διαμαρτυρίας, τα μηνύματα και οι ενστάσεις, μπορεί να ικανοποιήσουν για κάποια δευτερόλεπτα το θυμικό μας, αλλά θα μας καταδικάσουν για το επόμενο χρονικό διάστημα. Διότι οι δικές μας ψήφοι διαμαρτυρίας, στέλνουν κάποιους άλλους στη Βουλή.
