Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσες οι συζητήσεις που γίνονται σχετικά με το ενδεχόμενο ενός ντιμπέιτ, ενόψει των εκλογών. Οι συζητήσεις αυτές αφορούν τον αριθμό των συμμετεχόντων αρχηγών, τα τηλεοπτικά κανάλια που θα στείλουν τους δημοσιογράφους τους, καθώς και τον τρόπο διεξαγωγής της συζήτησης.
Εκτιμούμε πως τουλάχιστον στη χώρα μας τα ντιμπέιτ που έχουμε παρακολουθήσει, έχουν περισσότερο ένα διεκπεραιωτικό και εθιμοτυπικό χαρακτήρα, παρά μια ενδελεχή αναζήτηση απαντήσεων σχετικά με το τι ακριβώς πρεσβεύουν και για ποιο λόγο διεκδικούν την ψήφο των πολιτών οι πολιτικοί αρχηγοί. Και κυρίως, το τι ακριβώς αντιπροσωπεύουν οι ίδιοι, πίσω από την εύπλαστη γλώσσα της πολιτικής ορθότητας. Ποιοι είναι δηλαδή;
Τι να τα κάνουμε τα ντιμπέιτ, αν δεν έχουν προηγουμένως απαντηθεί βασικά ερωτήματα, που αφορούν τα πρόσωπα των πολιτικών αρχηγών και τις θέσεις που έχουν υψώσει σαν σημαίες στην προσπάθεια προσέλκυσης ψήφων, ακόμα και σε ανύποπτο χρόνο;
Για παράδειγμα, δεν θα έπρεπε να απαντηθεί το ερώτημα σχετικά με τις χειρόγραφες επιστολές του Ιησού Χριστού, που πωλούσε μέσω των τηλεοπτικών εκπομπών του ο Κυριάκος Βελόπουλος; Για τις επιστολές που σύμφωνα με τον αρχηγό του κόμματος της Ελληνικής Λύσης, είχε γράψει ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός. Υποστηρίζοντας μάλιστα πως όσοι τις αγόραζαν θα ήταν «οι μοναδικοί στον κόσμο που θα είχαν επιστολές του Ιησού, του Θεού μας». Πώς πιστοποιείται η αυθεντικότητά τους; Πού τις βρήκε; Πώς τις απέκτησε; Πόσο τις πωλούσε; Τι κέρδη αποκόμισε από το εμπόριό τους;
Για παράδειγμα, δεν θα έπρεπε να απαντηθεί το ερώτημα σχετικά με τις Δήμητρες, που προτείνει ο Γιάννης Βαρουφάκης σαν εναλλακτικό τρόπο πληρωμών σε περίπτωση που με τους ακροβατισμούς που υπόσχεται, κλείσουν όπως και το 2015 οι τράπεζες. Δεν θα έπρεπε να απαντήσει ο αρχηγός του ΜέΡΑ25 για το αν προτίθεται να μεταφέρει στην Ελλάδα τις καταθέσεις που έχει στις Ελβετικές τράπεζες για να τις μετατρέψει σε «Δήμητρες» αν χρειαστεί; Δεν θα έπρεπε να απαντήσει ο αρχηγός του ΜέΡΑ25 για το αν προτίθεται να εισπράττει σε «Δήμητρες» τα μερίσματα τα δικαιώματα και τους τόκους που εισπράττει ετησίως;
Δεν θα έπρεπε ο Αλέξης Τσίπρας να απαντήσει σε αυστηρά προκαθορισμένες ερωτήσεις σχετικά με τον τρόπο που μια κυβέρνηση με τον ίδιο για πρωθυπουργό, θα κρατικοποιήσει τη ΔΕΗ και θα μετατρέψει την Εθνική Τράπεζα σε κρατικό τραπεζικό πυλώνα και να εξηγήσει πως το «ένα κι ένα κάνει δυο», σε μια τόσο κρίσιμη -για την εθνική οικονομία- απόφαση; Ή ακόμα να απαντήσει για τη μεθοδολογία «περί πρωτογενών και αστάθμητων δεδομένων» που ακολουθεί η εταιρεία δημοσκοπήσεων που συνεργάζεται ο Σύριζα, που του επιτρέπει να κατηγορεί με τόση ευκολία όλες τις υπόλοιπες εταιρείες;
Τι να τα κάνουμε τα τυπολατρικά ντιμπέιτ, στα οποία θα κληθούν οι πολιτικοί αρχηγοί να απαντήσουν σε ανώδυνες και γενικόλογες ερωτήσεις, που δεν θα μεταβάλουν στο παραμικρό τη δυναμική των προεκλογικών δρώμενων; Σίγουρα πιο χρήσιμες θα είναι τηλεοπτικές εκπομπές στις οποίες να τίθενται πολύ συγκεκριμένες ερωτήσεις, που θα απαιτούν εξ ίσου συγκεκριμένες απαντήσεις, χωρίς «η μπάλα να πετάγεται στην εξέδρα».
