Οι περισσότεροι από εμάς που συμμετέχουμε στα ψηφιακά μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουμε δεχθεί ηλεκτρονικές επιστολές και μηνύματα που προσφέρουν εύκολο και άφθονο πλουτισμό. Και δεν αναφέρομαι στα δεκάδες μηνύματα που αφορούν επενδυτικές κινήσεις, αγορές στα χρηματιστήρια, κερδοσκοπία στα κρυπτονομίσματα και σε εμπορεύματα. Αναφέρομαι σε λεφτά, που είναι εκεί στην άκρη και περιμένουν ονομαστικά εμάς.
Το μοτίβο που ακολουθείται είναι κλασσικό. Το ηλεκτρονικό μήνυμα το απευθύνει σε εμάς από κάποιο δήθεν τραπεζικό συνήθως στέλεχος, το οποίο γνώριζε έναν μακρινό συγγενή μας ή απλά συνονόματο μας, που με τη σειρά του διέθετε ένα αμύθητο πλούτο σε μετρητά, σε μετοχές ή σε πολύτιμα μέταλλα.
Ο μακρινός αυτός συγγενής ή απλά συνονόματος, έχει αποβιώσει. Δεν έχει εμφανιστεί κανείς να διεκδικήσει την κληρονομιά του. Και ο χρόνος κυλάει και σύντομα η τράπεζα θα κατάσχει τα στοιχεία της κληρονομιάς, εκτός και αν… Εκτός και αν εμείς εμφανιστούμε σαν κληρονόμοι και διεκδικήσουμε την κληρονομιά. Και πως θα γίνει αυτό; Μα με τη βοήθεια του τραπεζίτη, ο οποίος θα αναλάβει με το αζημίωτο την διεκπεραίωση αυτής της «ειδικής αποστολής». Που απαιτεί ένα διαφορετικό χειρισμό, με σκοπό την ταυτόχρονη παράκαμψη της αυστηρής τραπεζικής οδού και των απαραίτητων νομικών διαδικασιών. Και μάλιστα ήδη στο μήνυμα του ο δαιμόνιος τραπεζίτης μας εξηγεί, πως θα πληρωθεί με ένα ποσοστό επί της αξίας της κληρονομιάς, που κυμαίνεται από 25% έως και 50%.
Αυτό ήταν το τυράκι. Ποια είναι η φάκα; Το γεγονός ότι ο δήθεν τραπεζίτης που μας ανοίγει την αυλόπορτα του οικονομικού Παράδεισου, ζητάει μια προκαταβολή για να καλύψει τα αρχικά του έξοδα, ή τα στοιχεία μιας πιστωτικής κάρτας μαζί με το ΡΙΝ της, ή ακόμα και τον αριθμό ΙΒΑΝ του τραπεζικού μας μαζί με τον κωδικό πρόσβασης για να διεκπεραιώσει αυτές αναγκαίες πρώτες κινήσεις. Κοινώς να κινήσει τους απαραίτητους μηχανισμούς, που στη χώρα μας είναι γνωστοί σαν «λάδωμα». Και αν και εφόσον υπάρξει θετική ανταπόκριση από την πλευρά μας, τότε είναι που με ηχηρό τρόπο κλείνει η φάκα, με εμάς μέσα. Φυσικά χάνεται η προκαταβολή που καταβάλλεται, χάνονται χρήματα από τις πιστωτικές κάρτες και πραγματοποιούνται αναλήψεις από τραπεζικούς λογαριασμούς.
Κάποιοι ήδη χαμογελάτε και λέτε πως αυτά δεν γίνονται. Όμως τα σχετικά συμβάντα είναι συχνά και οι απώλειες μεγάλες.
Και η μεθοδολογία αυτή, λειτουργεί με έναν διαφορετικό τρόπο, όχι μόνο σε αδαείς περί των οικονομικών ή σε άπληστους άφρονες, αλλά και σε επιχειρηματίες. Ειδικά σε επιχειρηματίες που βρίσκονται λόγω αφερεγγυότητας και λοιπών δυσάρεστων καταστάσεων αποκλεισμένοι από το τραπεζικό σύστημα και αναζητούν κεφάλαια κίνησης, χρηματοδότηση των επενδυτικών τους σχεδίων ή και στρατηγικούς επενδυτές ή σιωπηρούς συνεταίρους.
Ο θυμόσοφος λαός λέει πως ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται. Και έτσι βλέπουμε αρκετές επιχειρήσεις που βρίσκονται μπροστά σε χρηματοδοτικό αδιέξοδο να συμμετέχουν σε αυτό το γαϊτανάκι, με κάποια διαφοροποιημένα χαρακτηριστικά, λόγω των μεγαλύτερων ποσών και των δομημένων εταιρικών σχημάτων.
Ποιο είναι το τυράκι; Μα η πρόσβαση σε χρηματοδότηση, μέσω “family offices” από την Ελβετία, το Ηνωμένο Βασίλειο ή το Ντουμπάι ή μέσω Credit Funds από το εξωτερικό, η είσοδος στρατηγικών μετόχων επίσης από το εξωτερικό, αλλά και η πώληση της εταιρείας σε Private Equity Funds τόσο από το εξωτερικό όσο και από το εσωτερικό.
Και η φάκα; Οι προκαταβολές που πρέπει να καταβληθούν για να ανοίξει ο δρόμος προς τους δυνητικούς χρηματοδότες. Κάποιες από αυτές ονομάζονται «κόστη προετοιμασίας φακέλου» σύμφωνα με τις προδιαγραφές που θέτουν οι υποτιθέμενοι χρηματοδότες. Κάποιες άλλες ονομάζονται «έξοδα επικοινωνίας» που αφορούν αμοιβές διαφόρων ενδιάμεσων, που θα προσφέρουν τη δυνατότητα στον επιχειρηματία να συναντηθεί με τους υποψήφιους χρηματοδότες. Υπάρχουν και προκαταβολές που αφορούν διευκολύνσεις, όπως για παράδειγμα είναι η δημιουργική λογιστική επεξεργασία των χρηματοοικονομικών στοιχείων της εταιρείας και η υπόσχεση πως θα δοθεί προτεραιότητα στο αίτημα της χρηματοδότησης, της μετοχικής συμμετοχής ή και της εξαγοράς.
Άπαξ και καταβληθεί η προκαταβολή της αμοιβής, η φάκα έκλεισε. Αρχίζει μια αφάνταστη κωλυσιεργία, μια χρονική αναβολή των βημάτων που πρέπει να ακολουθήσουν, μέχρι που κάποιο γεγονός που μπορεί να είναι άσχετο ή τυχαίο, θα μεταθέσει τις επαφές με το «εξωτερικό» στις καλένδες. Υπάρχουν δε και περιπτώσεις που γίνονται επαφές σε πολυτελή ξενοδοχεία των Αθηνών, του Λονδίνου ή της Ζυρίχης στα οποία συμμετέχουν «άνθρωποι του κυκλώματος», που ουδεμία σχέση έχουν με αλλοδαπά επενδυτικά σχήματα.
Σήμερα στην Ελλάδα υπάρχει ικανός αριθμός εταιρειών που αναζητούν κεφάλαια και χρηματοδοτήσεις. Και ταυτόχρονα αρκετοί επενδυτικοί οίκοι που προσφέρουν χρηματοδοτήσεις και κεφάλαια. Δεν χρειάζονται ούτε διαμεσολαβητές αμφιβόλου αποτελεσματικότητας, ούτε καταβολές αχρείαστων προκαταβολών και αμοιβών. Εκείνο που χρειάζεται είναι η ύπαρξη ενός ενδιαφέροντος επιχειρηματικού σχεδίου, η εταιρική διαφάνεια και η μη απόκρυψη στοιχείων και δεδομένων.
