Το Κέντρο, κύριε Πρόεδρε, είναι το ιερό δισκοπότηρο της ελληνικής πολιτικής ζωής. Όποιος το «έχει» κερδίζει τις εκλογές. Τι είναι άραγε αυτό το … κέντρο;
Είναι ο χώρος που προσδιορίζεται μεταξύ δεξιάς και αριστεράς; Εξαρτάται πόσο δεξιά είναι η δεξιά και πόσο αριστερά η αριστερά. Αν η δεξιά, για παράδειγμα, είναι η σημερινή ΝΔ, τότε το Κέντρο μπορεί και να είναι … δεξιό. Αν η δεξιά είναι προσκολλημένη στην εθνικοπατριωτική της έκδοση, τότε η σοσιαλδημοκρατία σπεύδει να καλύψει τον ζωτικό χώρο που μένει ακάλυπτος στον χώρο του κέντρου. Το μόνο βέβαιο είναι ότι τα άκρα δεν μπορούν να συναντήσουν το κέντρο. Όλα τα άλλα ενδεχόμενα είναι ανοικτά…
Το σημερινό πρόβλημα για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι ο Κυριάκος είναι ο απόλυτος κυρίαρχος στο κέντρο, ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν βρίσκει ζωτικό χώρο για να αναπτυχθεί προς τα δεξιά του και έτσι είναι υποχρεωμένος να ψαρεύει από τα αριστερά του και ότι ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να μιλήσει σε αυτό το κοινό. Και από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να δει εξουσία αν δεν υποχρεώσει σε διαζύγιο τον Κυριάκο Μητσοτάκη με το κέντρο.
Τι είναι άραγε αυτό το … κέντρο για το οποίο όλοι μιλάνε; Τι είναι αυτός ο περίφημος μεσαίος χώρος; Μπορεί ο κάθε πολιτικός να θέλει να τον «κλειδώσει» στα δικά του όρια, αλλά αυτό είναι στην πράξη αδύνατο. Ακριβώς επειδή δεν πρόκειται για «χώρο», αλλά για μια ιδέα. Και οι ιδέες δεν φυλακίζονται και δεν περιορίζονται. Αλλά μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο!
Ο φιλελεύθερος
