Μάζεψα, μόνον σε μια μέρα, ειδήσεις, πραγματικές, αλλά από αυτές που δεν τις αναζητεί κανείς για να τις κάνει μέγα θέμα «σχολιασμού». Εννοώ αυτόν τον εμπαθή, αδιέξοδο και αμόρφωτο σχολιασμό, που ανθεί στο στόμα πολιτικών.
Είναι βεβαίως το είδος των πολιτικών, που έπαψαν να σκέφτονται εδώ και καιρό.
Ίσως μάλιστα ποτέ δεν τα πήγαιναν καλά, οι συγκεκριμένοι πολιτικοί, με το σκεπτόμενο επιχείρημα.
Κάποτε είχαν την κομματική γραμμή, την κομματική εφημερίδα, τώρα έχουν την ατάκα των κομματιδίων τρολς στα σόσιαλ.
Από εκεί αλιεύουν. Ό,τι αρπάξουν. Ίσα να το ξεφουρνίσουν με στόμφο και «νόημα» σε κάποιο τηλεπάνελ.
Κατάντια.
Πάμε λοιπόν...
Είδηση πρώτη: «Έχει υποβληθεί το 97% των δηλώσεων».
Μέχρι πριν λίγες μέρες γινόταν χαμός για τις πολυποίκιλες ευθύνες, κυβερνητικές και της ΑΑΔΕ, αλλά και για το σκληρό πρόσωπο του αρμόδιου υπουργού Χατζηδάκη, αλλά και για τις «γυναίκες των λογιστών», αλλά και πως δεν αρκούσε ο χρόνος μέχρι τον Σεπτέμβριο.
Με τίποτε δεν έβγαινε η επιχείρηση υποβολής των φορολογικών δηλώσεων.
Τελικά, η υπόθεση ήταν απλούστερη. Παιδεύτηκαν και στριμώχτηκαν βεβαίως οι επαγγελματίες, ίσως και κάποιες επιχειρήσεις, κυρίως οι «άτακτες» μικρές και μεγάλες. Πάντως, η μεγάλη αναταραχή που έθρεψε πρωτοσέλιδα και ατελείωτες ώρες τηλεμουρμούρας θα κλείσει με κάποια ομαλότητα.
Είδηση δεύτερη: «Ξεπερνούν τις 260.000 οι κενές θέσεις εργασίας».
Πρόβλημα προσωπικού έχουν κυρίως οι «μεγάλες» επιχειρήσεις, δηλαδή άνω των 25 απασχολουμένων, στα Νησιά, στη Θεσσαλία, οι βιομηχανίες, οι κατασκευές, ο τουρισμός και οι εξαγωγικές επιχειρήσεις. Όλοι δηλαδή.
Όμως, με κάθε ευκαιρία συζητούμε με καημό για την ανεργία. Χωρίς άλλη ανάλυση. Σύμφωνα όμως με την τελευταία μέτρηση της Στατιστικής έχουμε 500.000 ανέργους ή 10,6%. Βέβαια, έχουμε και 4 εκατ. 250 χιλιάδες απασχολούμενους. Σίγουρα πάντως οι κενές θέσεις είναι η μισή ανεργία.
Είδηση τρίτη: «Συγκράτηση της τιμής της κιλοβατώρας στα 15 λεπτά».
Μετά τις κραυγές ότι διολισθαίνουμε ξανά σε ενεργειακή κρίση, μετά τις οιμωγές τηλεοράσεων, τρολς και αντιπολιτευομένων πολιτικών, οι εταιρείες διαπιστώνουν ότι τα πράσινα τιμολόγια θα μείνουν, πρακτικώς, αμετάβλητα.
Βεβαίως, ο ίδιος ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης, ενημέρωσε την Πρόεδρο της Δημοκρατίας και, αργότερα, προσέθεσε το εξής χαρακτηριστικό του νέου στυλ της τρέχουσας διακυβέρνησης: «Χαίρομαι διότι τις τελευταίες ημέρες, ενδεχομένως και ως αποτέλεσμα των ανακοινώσεων της κυβέρνησης, οι τιμές επανήλθαν σε κανονικά επίπεδα».
Όταν γράφαμε πως ο πανικός ήταν πρόωρος και πως, σε κάθε περίπτωση, οι εταιρείες οφείλουν να προσέχουν του πελάτες τους, αυτήν την εξέλιξη είχαμε κατά νου.
Δικαίως όμως ένας σοβαρός πολίτης (διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Princeton) διαμαρτυρήθηκε με επιστολή του σε παραδοσιακή εφημερίδα, ότι αυτός που χάνει είναι ο ίδιος και όσοι σαν κι αυτόν, αγόρασαν «μπλε» τιμολόγιο ρεύματος: «Θα πληρώνω ακριβότερα από όλους τους άλλους, που παίρνουν επιδότηση που εγώ δεν δικαιούμαι. Είμαι κορόιδο δυο φορές ή κάνω λάθος;»
Ο Πρωθυπουργός μάλλον δεν θα του απαντήσει. Ούτε που θα τον προσέξουν οι πάροχοι. Μάλλον είναι «κορόιδο» τρεις φορές γιατί η επιδότηση που βιάστηκε να υποσχεθεί ο κ.Μητσοτάκης θα πληρωθεί και αυτή από ανθρώπους όπως ο παραπάνω, αφού οι εταιρείες δεν χάνουν όταν φορολογούνται.
Είδηση τέταρτη: «Σε εξέλιξη 4 έργα ΣΔΙΤ για φοιτητικές εστίες».
Με καθυστέρηση (όπως συνήθως, όταν το κράτος ασχολείται με κοινωφελή και επείγοντα έργα), αλλά πάντως προχωρούν οι διαδικασίες για την κατασκευή φοιτητικών κατοικιών, που θα ανήκουν στα Πανεπιστήμια αλλά θα τις διαχειρίζονται ιδιώτες για να βγάλουν το κόστος κατασκευής που δεν θα επιδοτηθεί.
Αριθμός δεν υπάρχει για όλες τις περιπτώσεις (Κρήτη, Θεσσαλία, Έβρο) αλλά μάλλον φθάνουν στις 10.000 κατοικίες.
Χρειάζεται σχεδόν μια δεκαετία σχεδόν για να τελειώσουν όλα, αλλά τώρα οδεύουμε προς το δεύτερο μισό αυτής της ατελείωτης περιόδου. Φαίνεται ότι οι αντιρρήσεις των αντιδραστικών παραγόντων της κοινωνίας μας εξάντλησαν τα περιθώριά τους (δήθεν αντιρρήσεις Δήμων, δήθεν αντιρρήσεις πανεπιστημιακών, δήθεν δικαστικές διεκδικήσεις) και τα έργα θα προχωρήσουν γρήγορα εντός και εκτός δημόσιας ιδιοκτησίας.
Δεν μπορώ να υπολογίσω πόσο θα συγκρατήσουν τα έργα αυτά τις τιμές των ακινήτων, αλλά είμαι σίγουρος πως θα τις μειώσουν αισθητά.
Προφανώς, κανείς δεν αναφέρεται σε παρόμοιες «δουλειές» κατά τις δακρύβρεχτες συζητήσεις για το στεγαστικό πρόβλημα. Δικαιολογημένα εν μέρει (μόνον) γιατί είναι λίγες και καθυστερημένες.
Είδηση πέμπτη: «Ιδιωτικό ασφαλιστήριο υγείας έχουν τρεις στους δέκα Έλληνες».
Πάμπολλοι πολίτες πληρώνουν - και πληρώνουν ακριβά, πλέον - μια πρόσθετη παροχή για τη νοσηλευτική και ιατρική τους φροντίδα. Όλοι (σχεδόν) «απολαμβάνουν» το ΕΣΥ, αλλά νιώθουν καλύτερα με κάτι παραπάνω. Ο αριθμός των ιδιωτικών ασφαλισμένων αυξήθηκε και το 2023, όπως και τα προηγούμενα χρόνια.
Το 43% όσων διαθέτουν ιδιωτική ασφάλιση το πετυχαίνουν επειδή εργάζονται σε επιχειρήσεις που φροντίζουν καλύτερα τους εργαζομένους τους. Οι άλλοι, οι περισσότεροι, βάζουν απευθείας το χέρι στην τσέπη.
Όμως, 143.000 ασφαλισμένοι με ατομικό συμβόλαιο υποχρεώθηκαν να το διακόψουν. Προφανώς, γιατί δεν άντεχαν οικονομικά να το συνεχίσουν. Άλλοι 89.000 διέκοψαν το ομαδικό (εταιρικό) συμβόλαιό τους.
Οι ασφαλιστικές εταιρείες πλήρωσαν το 2023 στους πελάτες τους το σεβαστό ποσό των 710 εκατ.ευρώ (100 εκατ. περισσότερα από το '22!).
Το ποσό έπρεπε να είναι μεγαλύτερο, αφού υπολογίζεται ότι δαπανούμε ιδιωτικώς, δηλαδή πέραν της υποχρεωτικής ασφάλισης υγείας, μέχρι 6 δισ. τον χρόνο.
Αν ακούσετε κανέναν από τους φωνασκούντες πολιτικούς να πει κάτι γι αυτό ή, όπως θα ήταν το σωστό, να υποστηρίξει την πρόταση της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών περί απαλλαγής των συμβολαίων αυτών από τον ΦΠΑ (15%) και τον ειδικό «φόρο ασφαλίστρων» (μια ακόμη διαστροφή της φορονομοθεσίας μας), να μου το πείτε.
Θα εκπλαγώ, ευχάριστα εννοείται.
Αν μάλιστα γνωρίζει ότι και τα «τιμολόγια» των ιδιωτικών κλινικών εξακολουθούν να επιβαρύνονται με ΦΠΑ, αφού οι Έλληνες συγγραφείς των μνημονίων θεώρησαν την υγεία είδος πολυτελείας, θα εκπλαγώ διπλά και τρίδιπλα.
Οι «μικρές» ειδήσεις της κάθε μέρας, αυτές που δεν έχουν «σημασία» για τις αρειμάνιες πολιτικολογίες μας, οι ειδήσεις στα αζήτητα, λένε πολλά, πάρα πολλά γιατί δεν πάμε καλά ως κοινωνία και γιατί μένουμε πίσω ως οικονομία.
Αυτά για σήμερα. Καλές διακοπές σε όλες, όλους και όλα.
