Τέτοιο μίσος! Τέτοιος αχταρμάς! Τέτοια «αντιπολίτευση»! Κι αν έχω διαβάσει «ψηφίσματα». Αλλά αυτό, για λογαριασμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (ΕΚ) μάλιστα, με πάνω από 4,5 χιλιάδες λέξεις, ξεπερνά τα εσκαμμένα. Θυμίζει εκείνα τα «ψηφίσματα» που έτρεχαν να βγάζουν στους διεθνείς οργανισμούς οι φιλοσοβιετικοί πολιτικοί, εκπρόσωποι οργανισμών για την… Ειρήνη, συνδικαλιστές και άλλοι συνοδοιπόροι, προκειμένου να καταδειχθεί η «ανωτερότητα του πραγματικού σοσιαλισμού» και να καταδικαστεί ο «απάνθρωπος καπιταλισμός».
Θα σας εξηγήσω γιατί, στη συνέχεια. Προηγουμένως όμως, για να κρατούμε σωστά τον λογαριασμό, πρόκειται για ήττα της πλειοψηφίας στο συγκεκριμένο όργανο. Τακτική βεβαίως, αλλά πάντως, ήττα. Όταν μάλιστα τα κόμματα της ευρωπαϊκής πλειοψηφίας, ιδίως μάλιστα μέσω των κυβερνήσεων που υποστηρίζουν, υποτίθεται, ότι αναγνωρίζουν και στηρίζουν όσα η Ελλάδα έχει επιτύχει. Παλαιότερα, κυρίως όμως τα πολύ τελευταία χρόνια.
Είναι εδώ και καιρό προφανές ότι η νίκη της λογικής, δια της δημοκρατικής κάλπης, έναντι της ακατάσχετης αριστερολογίας, όπως παραδειγματικά συνεχίζεται στην Ελλάδα, ενοχλούσε. Πολύ και πολλούς. Αυτό ένωσε τα τόσο αταίριαστα, σε σημασία και βαρύτητα, κομμάτια του οχετού που καταγράφεται στο «ψήφισμα».
Οχετός γιατί πρόκειται για ατάκτως ερριμμένες εντυπωσιοθηρικές διατυπώσεις, καταλλήλως διαστρεβλωμένα γεγονότα, δίκες προθέσεων, απόκρυψη εξελίξεων και αυθαίρετες κρίσεις επί της ουσίας των υποθέσεων που έχουν περισσυλεγεί με αφορμή διάφορες, πολύ διαφορετικής σημασίας, υποθέσεις των τελευταίων ετών.
Για να σας δώσω να κατανοήσετε το μένος των συντακτών του κειμένου, «καταδικάζονται» με τον ίδιο τρόπο και με την ίδια βαρύτητα και ζητείται κυβερνητική παρέμβαση για απίθανες περιπτώσεις, ακόμη κι όταν αυτές αφορούν στη λειτουργία της δικαιοσύνης ή της Βουλής ή Ανεξάρτητων Αρχών για υποθέσεις όπως:
Φορολογικά πρόστιμα στις επιχειρήσεις του κ. Βαξεβάνη (Documento) που έχουν προσβληθεί στα δικαστήρια και η απόφαση των οποίων αναμένεται. Άρα, το Ευρωκοινοβούλιο ρίχνει το βάρος του σε μονή κατεύθυνση.
Καταδίκη από τη δικαιοσύνη του εμμονικού αγνώστων άλλων περγαμηνών κ. Δημητρά, την οποία απολύτως δικαιολογημένα επέτυχε ο δημοσιογράφος - εκδότης κ. Βασιλάκης. Και πάλι παρεμβαίνουν οι ευρωβουλευτές για να ζητήσουν την αθώωση του «ακτιβιστή ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Όταν ο συγκεκριμένος είναι σε όλους, εδώ στη χώρα του, γνωστός για το αδυσώπητο και συνεχές κυνηγητό, με απανωτές αγωγές και μηνύσεις εναντίον όποιου δε συμπαθεί και δεν υποκύπτει στις δικές του απόψεις. Μεταξύ αυτών πάμπολλοι άνθρωποι του πνεύματος, πολιτικοί, εκδότες και δημοσιογράφοι.
Κάπου ανάμεσα καταδικάζεται η απαλλαγή από το δικαστήριο αστυνομικών στην υπόθεση της δολοφονικής κακοποίησης του Ζακ Κωστόπουλου «παρά τα βίντεο που έδειχναν χρήση περιττής βίας», τα οποία πάντως συνεξετάσθηκαν.
Ανακαλύπτεται δήθεν «εκφοβισμός» της πρώην εισαγγελέως διαφθοράς και του πρώην επικεφαλής της ΑΔΑΕ, απλώς και μόνον επειδή τους δόθηκε η προσήκουσα απάντηση. Λες και αυτοί που κατηγορήθηκαν (αδίκως όπως έχει προκύψει) από τους συγκεκριμένους δεν έπρεπε να απαντήσουν. Όταν μάλιστα είναι γνωστό τοις πάσι ότι και οι δύο αυτές «προσωπικότητες» ενεπλάκησαν σε ίντριγκες που εξυπηρετούσαν την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, είτε όταν αυτός ήταν κυβέρνηση, είτε στην αξιωματική αντιπολίτευση.
Διατυπώνεται ακόμη «σοβαρή ανησυχία για τη μεταχείριση μεταναστών στα σύνορα και στο εσωτερικό της χώρας», όταν αγνοούνται όλα τα μέτρα που ελήφθησαν για αναδιάταξη των δομών φιλοξενίας, τακτοποίηση και διάκριση των προσφύγων από τους παράτυπους μετανάστες.
Υποκριτικά αναλύεται η «βαθιά ανησυχία για πολυάριθμες περιπτώσεις υπερβολικής βίας κατά μειονοτικών ομάδων και ειρηνικών (sic!) διαδηλωτών εν γένει» με αναφορά ότι «τρία νεαρά άτομα Ρομά έχουν σκοτωθεί τα τελευταία χρόνια λόγω εικαζόμενης αστυνομικής βίας».
Υπάρχουν κι άλλα παρόμοια. Ο,τι κατά καιρούς και μονότονα προβάλλουν οι ίδιοι πάντοτε «κύκλοι». Όλοι τους μάλιστα αλληλοεξαρτώμενοι από κοινοτικά κονδύλια, φιλαράκια μεταξύ τους¸ χωρίς κανείς να τους αναγνωρίζει άλλα προσόντα ή κοινωνικές διακρίσεις ή έστω κάποια εργασιακή εμπειρία. Μερικές δεκάδες άτομα, όλοι επαγγελματίες της διαστροφής γεγονότων. Καθόλου τυχαία, ο ένας έχει ως «πηγή» και μαρτυρία τον έτερον Καππαδόκη. Με δύο λόγια, το ένα χέρι νίβει τ’ άλλο. Με την «πολύτιμη» συνδρομή και καθοδήγηση επώνυμων Ελλήνων ευρωβουλευτών και νομικών του ΣΥΡΙΖΑ.
Και όλα αυτά, οι ευρωβουλευτές - συνοδοιπόροι δέχτηκαν να συρραφούν και μπουν δίπλα στα μόνα σημαντικά ζητήματα, επί των οποίων οφείλει πράγματι η Ελλάδα να αποδείξει ότι το Κράτος Δικαίου λειτουργεί ορθολογικά και αυστηρά. Τα μόνα τέτοια είναι: οι παρακολουθήσεις δύο πολιτικών και δύο δημοσιογράφων. Η (αν και μη εισέτι αποδεδειγμένη) χρήση του Predator από κυβερνητικές υπηρεσίες εναντίον άλλων πολιτικών και δημοσιογράφων. Και βεβαίως η σύλληψη των δολοφόνων του συναδέλφου Καραϊβάζ και η αποκάλυψη των πραγματικών ευθυνών και παραλείψεων που οδήγησαν στο τραγικό δυστύχημα των Τεμπών.
Δε θα αναφερθώ σήμερα στις γελοιοδέστατες κατηγορίες και τις βαθύτατα προσβλητικές εναντίον Ελλήνων δημοσιογράφων και των Μέσων Ενημέρωσης με τα οποία συνεργάζονται.
Ελπίζω ότι κάποια στιγμή η ελληνική δημοσιογραφία, που κατηγορείται συλλήβδην και αδιακρίτως, θα ξεσηκωθεί και θα βάλει στη θέση τους, όλους αυτούς που δακτυλοδείχνουν εμάς τους υπόλοιπους και μας απειλούν ως ανώτατοι εισαγγελείς. Ζητώντας μάλιστα η χώρα μας να απομονωθεί εντός της ευρωπαϊκής κοινότητας και να τιμωρηθεί, ακόμη και με την περικοπή ευρωπαϊκών κονδυλίων.
Λίγη ντροπή δεν θα έβλαπτε.
Αντιλαμβάνομαι τις σκοπιμότητες, έρχονται και ευρωεκλογές. Δεν δικαιολογούνται όμως. Αν και, τελικά, το «ψήφισμα» δεν αξίζει ούτε το χαρτί που ξοδεύτηκε για να το γράψουν.
