Της Αθηνάς Καλαϊτζόγλου
Τα νέα τιμολόγια του ΔΕΣΦΑ θα κρίνουν εν πολλοίς την επιτυχία ή όχι της πώλησης μέρους του 66% της Socar σε τρίτους επενδυτές. Η διαδικασία του due diligence μπορεί να βαίνει προς ολοκλήρωση, αλλά οι προσφορές των ενδιαφερόμενων επενδυτών δεν θα κατατεθούν, προτού η ΡΑΕ γνωμοδοτήσει για τις νέες ταρίφες του ΔΕΣΦΑ και ακολουθήσει η έγκριση τους από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
Κι εδώ αρχίζουν τα δύσκολα. Η Ολομέλεια της ΡΑΕ, όταν συσταθεί και τυπικά και συνέλθει, θα βρεθεί με μια δύσκολη άσκηση στα χέρια. Να προτείνει το ύψος των νέων τιμολογίων χρήσης του δικτύου, το οποίο θα πρέπει:
-Nα καλύπτει ένα εύλογο έσοδο για το ΔΕΣΦΑ στην επόμενη τετραετία, αλλά και τη διαφορά του ρυθμιζόμενου κέρδους που καθορίσθηκε το 2012 με τα τότε τιμολόγια, αλλά δεν εισπράχθηκε από το Διαχειριστή, λόγω της μείωσης της ζήτησης φυσικού αερίου στα χρόνια που μεσολάβησαν.
-Ταυτόχρονα, να μην τόσο υψηλό, λόγω της ύφεσης της οικονομίας και της αδυναμίας των χρηστών να το επωμισθούν. Άλλωστε και το ΥΠΕΝ δεν επιθυμεί υπερβολικές αυξήσεις στα νέα τιμολόγια του ΔΕΣΦΑ, για άλλους, εύλογους, λόγους.
Η ανακτήσιμη διαφορά προβλέπεται από τον Κανονισμό Τιμολόγησης των βασικών δραστηριοτήτων του Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου (ΕΣΦΑ), για την πρώτη αναθεώρηση του οποίου έχει ολοκληρωθεί ήδη η διαβούλευση της ΡΑΕ, με τους ΔΕΠΑ, ΔΕΗ και ΕΒΙΚΕΝ να διαμηνύουν ότι δεν θα δεχθούν υπέρμετρες αυξήσεις στα νέα τιμολόγια, που ακολουθούν. Να σημειωθεί ότι το 2012 καθορίσθηκε για πρώτη φορά από τη ΡΑΕ το ρυθμιζόμενο κέρδος για το ΔΕΣΦΑ μέσα από τα τιμολόγια, και κάθε τέσσερα χρόνια, με βάση το νόμο, γίνεται η αναθεώρηση τους. Να επισημανθεί ότι η ανάκτηση της διαφοράς προβλέπεται όχι μόνον προς τα επάνω για τα τιμολόγια, αλλά και προς τα κάτω. Δηλαδή, αν το ρυθμιζόμενο κέρδος ήταν μεγαλύτερο από αυτό που όρισε η ΡΑΕ το 2012, τότε τα νέα τιμολόγια θα μειωνόταν σε τέτοιο βαθμό που να καλυπτόταν η διαφορά. Τώρα, όμως, με τη δραματική μείωση της κατανάλωσης φυσικού αερίου στη χώρα μας, καταλήγει το όλο θέμα να αναδειχθεί σε «αγκάθι» για την ιδιωτικοποίηση του ΔΕΣΦΑ.
Γιατί είναι κρίσιμο το ύψος των νέων τιμολογίων του ΔΕΣΦΑ για τον εν εξελίξει διαγωνισμό πώλησης μέρους του 66%; Πρώτον, γιατί οι ενδιαφερόμενοι επενδυτές θα διαμορφώσουν την οικονομική προσφορά τους με βάση τα προσδοκώμενα έσοδα από το ΔΕΣΦΑ στα επόμενα χρόνια, τα οποία θα προσδιορισθούν από τα νέα τιμολόγια. Δεύτερον, γιατί εάν δεν τηρηθεί ο Κανονισμός Τιμολόγησης στο κομμάτι που αφορά στην ανάκτηση της διαφοράς, θα εγερθεί θέμα εμπιστοσύνης προς το ελληνικό δημόσιο και από τη Socar, η οποία κατέθεσε την προσφορά για το τίμημα των 400 εκατ. ευρώ, το 2013, με βάση τα ισχύοντα, τότε, τιμολόγια και τα αντίστοιχα προσδοκώμενα έσοδα. Σε αυτήν την περίπτωση, είναι ζητούμενο το πώς θα αντιδράσουν οι Aζέροι.
Πηγές που βρίσκονται πολύ κοντά στο διαγωνισμό πώλησης του 66% της Socar, επισήμαναν στο liberal.gr την ανάγκη να επισπευσθούν οι χρόνοι ολοκλήρωσης της διαδικασίας, διαφορετικά υπάρχει ενδεχόμενο κόπωσης και πιθανόν αποχώρησης της αζέρικης εταιρίας. «Έχουν αλλάξει δραματικά οι όροι της αγοράς από την αρχική εξαγορά, συνεπώς, πρέπει να τελειώνουμε γρήγορα», υποστηρίχθηκε. Οι ίδιες πηγές ανέφεραν ότι διατηρείται το επενδυτικό ενδιαφέρον από την ιταλική Snam και την κοινοπραξία Fluxys-Enagas, ωστόσο, κι αυτό τελεί υπό την αίρεση των νέων τιμολογίων που θα καθορισθούν.
