Άρχισε να τρικλίζει ο κινεζικός γίγαντας

Άρχισε να τρικλίζει ο κινεζικός γίγαντας

Και ενώ οι κεντρικές τράπεζες σε ολόκληρο τον πλανήτη, ακολουθούν συντονισμένα πλέον, πιο επιθετικές πολιτικές αύξησης των επιτοκίων προσπαθώντας να τιθασεύσουν τον πληθωρισμό, πίσω από τα Σινικά Τείχη, η κινεζική οικονομία αντιμετωπίζει εντελώς διαφορετικά προβλήματα. Ο πρόεδρος της Fed ήταν απολύτως σαφής, λέγοντας ότι οι αυξήσεις των επιτοκίων θα οδηγήσουν σε κάμψη του πληθωρισμού, παρόλο που «προκαλούν πόνο στα νοικοκυριά και στις επιχειρήσεις».

Αντιθέτως, η Κεντρική Λαϊκή Τράπεζα της Κίνας και το Πεκίνο, προσπαθούν με κάθε τρόπο να αναθερμάνουν μια οικονομία, που αδυνατεί να κινηθεί με τους γνωστούς εκρηκτικούς της δείκτες.

Η κινεζική οικονομία κινείται με τους χαμηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης της τελευταίας 25ετίας, αν εξαιρέσουμε τη βαθιά ύφεση του -7% που παρουσιάστηκε λόγω της πανδημίας του covid-19. To πρώτο τρίμηνο Q1 του 2022, η ανάπτυξη στην Κίνα ήταν της τάξης του +4,8%, η οποία μέσα στο δεύτερο τρίμηνο βρέθηκε στο +0,4%.

Γράφημα μεταβολής του Κινεζικού ΑΕΠ από το 2017 μέχρι σήμερα

H αποκλιμάκωση του ρυθμού αύξησης του κινεζικού ΑΕΠ, κτύπησε στο αδύναμο σημείο του Κινεζικού καθεστώτος. Στην ανεργία. Η ανεργία στην Κίνα κατά τη διάρκεια της τελευταίας 25ετίας κινείτο πέριξ του 4%. Όμως από το 2019 και μετά υπερέβη το 5% και πέρασε και το 6% όπως παρατηρούμε και στο ακόλουθο γράφημα.

Γράφημα μεταβολής της ανεργίας στην Κίνα από το 2017 μέχρι σήμερα

H δε ανεργία στις νέες ηλικίες βρίσκεται στα επίπεδα του 20%. Από τους αποφοίτους των κινεζικών πανεπιστημίων, μόλις το 15% εξασφαλίζει θέσεις εργασίας. Τα φάντασμα της ανεργίας της δεκαετίας του 1990, όταν μετά η είσοδο της Κίνας στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου και τη συρρίκνωση του αριθμού των κρατικών επιχειρήσεων κατά 30%, 34 εκατομμύρια Κινέζοι, είχαν βρεθεί στο δρόμο μέσα σε μια νύχτα, στοιχειώνει ακόμα την κινεζική ηγεσία.

Σήμερα οι ιδιωτικές επιχειρήσεις απασχολούν ένας στους τρεις εργαζόμενους, δηλαδή 33%, ενώ στις αστικές περιοχές το ποσοστό αυτό αγγίζει το 90%. Επομένως, οι καλές θέσεις στον κρατικό τομέα είναι λίγες και περιζήτητες. Το παράδειγμα του 2021, όπου το κινεζικό δημόσιο άνοιξε 30 χιλιάδες θέσεις εργασίας στις οποίες ανταποκρίθηκαν περισσότεροι από 2 εκατομμύρια υποψήφιοι, είναι ενδεικτικό της κατάστασης στην αγορά εργασίας.

Εκτός από το πρόβλημα της ανεργίας, η κινεζική κυβέρνηση έχει να αντιμετωπίσει τη μείωση της κατανάλωσης καθώς και την υποχώρηση της οικοδομικής και οικιστικής δραστηριότητας. Είναι χαρακτηριστικό πως σε 17 πόλεις της Κίνας οι πωλήσεις κατοικιών υποχώρησαν κατά 33,4% μέσα στον Ιούλιο και οι αποτιμήσεις των ακινήτων κατά 30% από την αρχή του χρόνου.

Έτσι το Πεκίνο έχει χαμηλώσει τα επιτόκια των στεγαστικών δανείων, έχει προσφέρει περιόδους χάριτος στους δανειολήπτες και έχει διοχετεύει στην αγορά περισσότερα από 44 δισ. δολ. υπό τη μορφή επιδομάτων. Δηλαδή, σε αντίθεση με τις υπόλοιπες κεντρικές τράπεζες που «σφίγγουν τα ζωνάρια», η Κίνα χαμηλώνει τα επιτόκια και ακολουθεί χαλαρή νομισματική πολιτική για να αποφύγει το ενδεχόμενο της αυξημένης ανεργίας.

Η χαμηλή ζήτηση για προϊόντα και η χαμηλή ζήτηση για ακίνητα, διατηρούν το κόστος της βιομηχανικής παραγωγής σε χαμηλότερα επίπεδα από τα υψηλά του Οκτωβρίου 2021, που ήταν και τα υψηλά ολόκληρης της 25ετίας. O στόχος για τον πληθωρισμό που έχει θέσει η κεντρική τράπεζα PBoC είναι το όριο του +3,5% και για την ανεργία το 5,5%. Ανάμεσα σε αυτά τα δυο διαφορετικά μεγέθη θα πρέπει να ισορροπήσει η Κίνα για να μην περάσει σε δυσάρεστες γι’ αυτήν καταστάσεις.

Οι ανησυχίες για τις πληθωριστικές πιέσεις, εστιάζονται κυρίως στις τιμές των αγροτικών προϊόντων και των τροφίμων. Ο λεγόμενος «διατροφικός πληθωρισμός» βρίσκεται στο +6%, με βασικό υπεύθυνο τις τιμές των χοιρινών που έχουν εκτοξευθεί στο +20%.

Γράφημα πορείας πληθωρισμού στην Κίνα από το 2017 μέχρι σήμερα

Είναι φανερό πως αν όλα αυτά τα μέτρα που λαμβάνει η PBoC και το Πεκίνο δεν οδηγήσουν την οικονομία στους επιθυμητούς ρυθμούς ανάπτυξης που έχει θέσει το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας και δεν αποκλιμακώσουν την ανεργία των νέων σε χαμηλότερα επίπεδα, θα υπάρξει μεγαλύτερο πρόβλημα, που θα ξεφύγει πλέον από τα αχανή κινεζικά σύνορα και θα καλύψει όλον τον πλανήτη τόσο στο οικονομικό, όσο και στο γεωπολιτικό πεδίο.