Του Κωνσταντίνου Μαριόλη
Στην τελική ευθεία για τις πρόωρες βουλευτικές εκλογές της Κυριακής η ελληνική οικονομία είναι έτοιμη να αλλάξει σελίδα και αυτό φαίνεται σε κάθε αντίδραση των ξένων επενδυτών τις τελευταίες έξι εβδομάδες, από τότε που άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι η πολιτική αλλαγή βρίσκεται προ των πυλών και θα σημειωθεί πολύ ταχύτερα από τον Οκτώβριο.
Σε αυτό το διάστημα το επιτόκιο δανεισμού της χώρας υποχώρησε κατά 40 ποσοστιαίες μονάδες στο ιστορικό χαμηλό του 2%, ωστόσο για να επιτευχθεί η σύγκλιση με την υπόλοιπη Ευρωζώνη, όπου σχεδόν όλοι δανείζονται με αρνητικά επιτόκια, θα πρέπει να μηδενιστεί το country risk και κατ' επέκταση ο κίνδυνος πολιτικών αναταράξεων. Αυτό φαίνεται και από το παράδειγμα της Ιταλίας η οποία εμφανίζει τα υψηλότερα επιτόκια μετά την Ελλάδα ακριβώς γιατί ο Σαλβίνι ενώ βρίσκεται σε διαρκή κόντρα με τις Βρυξέλλες δεν έχει καταφέρει να βελτιώσει τη δημοσιονομική θέση της χώρας.
Ακόμη και χθες, το Χρηματιστήριο της Αθήνας παρέμεινε σε θετικό έδαφος παρά το γεγονός ότι είχαμε την αποκοπή μερισμάτων και η Wall Street ήταν κλειστή λόγω της 4ης Ιουλίου, και άρα έλειπαν αμερικανικά κεφάλαια. Η συνέχεια και η δυναμική της αγοράς οφείλεται σύμφωνα με αναλυτές στις αυξημένες πιθανότητες αυτοδυναμίας της ΝΔ.
Και μπορεί το σύνθημα του Κυριάκου Μητσοτάκη για αυτοδυναμία έτσι ώστε η Ελλάδα να μην εισέλθει εκ νέου σε πολιτικές περιπέτειες να είναι δικαιολογημένο αφού το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας προηγείται στις δημοσκοπήσεις και προσπαθεί να εξασφαλίσει την αυτοδυναμία, ωστόσο για τους ξένους επενδυτές που δεν βλέπουν τις ελληνικές εκλογές… συναισθηματικά, η αυτοδυναμία είναι εξίσου σημαντική.
Στην πλειονότητα, αν όχι στο σύνολο, των εκθέσεων μεγάλων επενδυτικών οίκων που είδαν τον τελευταίο μήνα το φως της δημοσιότητας, η προοπτική μιας ισχυρής κυβέρνησης αποτελεί έναν από τους βασικότερους παράγοντες για την αποκατάσταση της «κατεστραμμένης» εδώ και μία 10ετία επενδυτικής εμπιστοσύνης.
Από την HSBC και την Capital Economics, έως τη Morgan Stanley και την JP Morgan, οι αναλυτές δίνουν μεγάλη έμφαση στο τέλος του πολιτικού κινδύνου και στην ανάδειξη μιας κυβέρνησης τετραετίας. Άλλωστε, η πολιτική αστάθεια στις μέρες μας είναι εμφανής σχεδόν παντού στην Ευρώπη, από τη Γερμανία μέχρι… την Ιταλία. Η Bank of America Merrill Lynch είχε από τον περασμένο Μάρτιο προβλέψει ότι η ΝΔ θα σαρώσει και στις τρεις εκλογικές αναμετρήσεις (ευρωεκλογές, περιφερειακές και βουλευτικές), τονίζοντας ότι θα μπορεί να δαπανήσει πολιτικό κεφάλαιο για τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις.
Η αυτοδυναμία μπορεί να αποτελεί, λοιπόν, σημαντικό και αναγκαίο βήμα για την πρόοδο της χώρας, ωστόσο σε επίπεδο διακυβέρνησης και εφαρμογής των κατάλληλων πολιτικών για να ξεφύγουμε από την κρίση είναι απλώς το πρώτο βήμα και τίποτα παραπάνω. Πρέπει λοιπόν να σημειωθεί σε όλους τους τόνους ότι η τεράστια ευκαιρία που έχει ο Κυριάκος Μητσοτάκης για να βγάλει τη χώρα από την κρίση και να την οδηγήσει στην ευημερία, θα μπορούσε κάλλιστα να μετατραπεί σε θανάσιμη παγίδα για τη χώρα στην περίπτωση που είτε ο ίδιος δεν προωθήσει τα μέτρα που χρειάζονται είτε υπάρξει ένας νέος διχασμός όπως αυτός που οδήγησε στο 2015.
Μνημόνιο δεν θα υπάρξει όπως προσπαθεί να μας πείσει ο Αλέξης Τσίπρας μήπως και μικρύνει τη διαφορά του ΣΥΡΙΖΑ με τη ΝΔ, όμως χρειάζονται γενναίες αποφάσεις και μάλιστα σε πολλά μέτωπα. Στην προσέλκυση επενδύσεων, για παράδειγμα, η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να τρέξει από το πρώτο δευτερόλεπτο για να σώσει ότι μπορεί από τα συντρίμμια που αφήνει πίσω του ο ΣΥΡΙΖΑ. Η απλοποίηση των διαδικασιών αδειοδότησης και η ταχύτερη απονομή δικαιοσύνης είναι τα δύο πιο κρίσιμα ζητήματα που κοιτούν οι επενδυτές ενώ εξίσου σημαντικές είναι οι μειώσεις φόρων ένα μέτρο που όμως κάνει… μεγαλύτερο γκελ στον κόσμο.
Η πτώση της απόδοσης του 10ετούς ομολόγου κατά 40% από τις ευρωεκλογές μέχρι σήμερα ενσωματώνει και αυτές τις προσδοκίες. Ότι η ΝΔ θα έχει την ισχύ και την πυγμή που χρειάζεται για να φέρει αλλαγές, μεταρρυθμίσεις και ιδιωτικοποιήσεις, να εφαρμόσει δηλαδή μία ατζέντα η οποία ο κόσμος θα καταλάβει ότι μόνο έτσι θα επιταχυνθεί η ανάπτυξη. Αυτή τη φορά χωρίς μνημόνια, χωρίς αυξήσεις φόρων και εισφορών αλλά με μειώσεις.
