Τα προωθούμενα προγράμματα της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της στεγαστικής κρίσης είναι πιθανό να δώσουν μια λύση - μικρότερη ή μεγαλύτερη σε μερικές δεκάδες χιλιάδες νοικοκυριά. Η πραγματικότητα όμως όπως αποτυπώνεται από τους αριθμούς είναι πολύ πιο σκληρή και δείχνει ότι θα χρειαστούν πολλά χρόνια και κεφάλαια δισεκατομμυρίων για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα στη ρίζα του. Από πού ξεκινά το πρόβλημα; Από το γεγονός ότι τα νοικοκυριά στην Ελλάδα «σπάνε» σε ολοένα και περισσότερα παρά τη μείωση του πληθυσμού.
Αν δει κανείς τα στοιχεία της απογραφής του 2021, θα καταλάβει τι έχει συμβεί μέσα σε μόλις μια 10ετία: ο πληθυσμός της χώρας μειώθηκε κατά περίπου 400.000 άτομα αλλά την ίδια στιγμή τα μονομελή νοικοκυριά αυξήθηκαν πάνω από 30% και έγιναν η πλειοψηφία σε αυτή τη χώρα ξεπερνώντας τα 1,3 εκατομμύρια. Την ίδια στιγμή, καταγράφηκε διψήφια μείωση στα 4μελή και στα 5μελη νοικοκυριά: τα παιδιά ενηλικιώνονται και ψάχνουν το δικό τους σπίτι, οι γάμοι έχουν μειωθεί κ.ο.κ.
Αυτό σημαίνει και μεγαλύτερη ζήτηση για στέγαση η οποία σε συνδυασμό με το αυξημένο ενδιαφέρον από το εξωτερικό, ωθεί τις τιμές προς τα πάνω. Τα ποσοστά ιδιοκατοίκησης πέφτουν ταχύτατα: ο μέσος όρος της χώρας έχει περιοριστεί στο 70% (με στοιχεία 2021) ενώ στην Αττική που είναι και πολύ υψηλότερη η ζήτηση για την αγορά ακινήτου, το ποσοστό πέφτει στο 65%
Ποιοι θα καλυφθούν με τα προωθούμενα προγράμματα; Όσοι έχουν πιστοληπτική ικανότητα και μπορούν να πάρουν ένα από τα 20.000 επιδοτούμενα δάνεια που θα δοθούν. Θα πρέπει να διαθέτουν τα απαιτούμενα μετρητά και να προκύπτει από τον έλεγχο της τράπεζας ότι θα μπορούν να εξυπηρετήσουν το δάνειο που θα τους δοθεί.
Όλοι οι υπόλοιποι θα παραμείνουν εκτεθειμένοι στο ενοίκιο το οποίο προς το παρόν, κινείται σε ολοένα και υψηλότερα επίπεδα. Οι ενοικιαστές κύριας υπολογίζονται αυτή τη στιγμή σε περισσότερους από ένα εκατομμύριο και από αυτούς κάτι περισσότερο από 200.000 λαμβάνουν το επίδομα στέγασης.
Η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να ρίξει περισσότερα ακίνητα στην αγορά μέσω της κοινωνικής αντιπαροχής. Θα χρειαστούν χρόνια και ο αριθμός δε θα είναι μεγάλος. Όσο για τις επενδύσεις στις κατοικίες, αυτές, παρά την εκτίμηση που μπορεί να κάνει κάποιος βλέποντας τα εργοτάξια, δεν αυξάνουν παρά με πολύ αργό ρυθμό και εξακολουθούν να είναι τουλάχιστον 80% λιγότερες σε σχέση με την περίοδο του 2007.
